Nga Alex Kimani për Oilprice.com
Kanë kaluar ditët kur Gjiri i Adenit të Somalisë konsiderohej zona më e rrezikshme e piraterisë për ndërmarrjet e naftës dhe detarët e tjerë.
Por tani, me depozitimin e naftës në det të hapur, duke shpërthyer si rezultat i një lufte në kohë katastrofike të çmimit të naftës dhe efektet që shkatërrojnë kërkesën e COVID-19, thesari i piratit po ndryshon.
Gjiri i Guinesë, një qendër kryesore e prodhimit të naftës ngjitur jo më pak se tetë vende eksportuese të naftës në brigjet perëndimore të Afrikës, tani është zyrtarisht zona më e vrullshme e piraterisë në botë.
Sipas Byrosë Ndërkombëtare Detare (IMB), tremujori i parë i vitit 2020 dëshmoi një rritje të piraterisë detare në të gjithë globin, me 21 nga 47 sulmet në botë të regjistruara në Gjirin e Guinesë në krahasim me totalin global të 38 për vitin e kaluar periudha përkatëse. Vitin e kaluar, Gjiri i Guinesë ishte përgjegjës për 121 rrëmbime, për 90% të të mirave totale në botë në det.
Dëmet Ekonomike
Pjesa më e madhe e incidenteve kanë ndodhur në ujërat territoriale të Nigerisë, veçanërisht rreth Delta së Nigerisë, por në një masë më të vogël, gjithashtu në qendrën e transportit detar të Portit të Lagos. Fatkeqësisht, kjo prirje pritet të vazhdojë mirë deri në vitin 2021.
Në një shënim hulumtimi, Alexandre Raymakers, analist i vjetër i Afrikës në Verisk Maplecroft, thotë se mungesa e pajisjeve dhe personelit të duhur i lë forcat lokale të sigurisë të paafta të merren me kërcënimin në mënyrë efektive.
Verisk paralajmëron se kompanitë ndërkombëtare të naftës (IOC) si ExxonMobil, Chevron, Shell, Eni dhe Totali me operacione jashtë Nigerisë, Gabonit dhe Guinesë Ekuatoriale janë veçanërisht në rrezik të lartë për të provuar raste shkëputëse të piraterisë në zinxhirët e tyre të furnizimit të Afrikës Perëndimore.
Kjo vjen në një kohë disi të keqe për stërvitësit në det të hapur, me të ngjashmit e Shelf Drilling, Valaris, Maersk Drilling, dhe Borr Drilling vendosin të humbin deri në 3 miliard dollarë në kontrata të humbura në vitin aktual për shkak të situatës Covid-19 / OPEC / OPEC + .
Dëmet ekonomike për ndërmarrjet e naftës dhe qeveritë nga pirateria mund të jenë shkatërruese.
Tre vjet më parë, vlerësohej se qeveria Nigeriane po humbiste çdo ditë 400,000 fuçi të papërpunuar nga piratët në Gjirin e Guinesë me vlerë rreth 1.5 miliardë dollarë në muaj. Kjo arriti në gati pesë përqind të PBB-së së vendit.Por nuk paguan aq shumë për të vjedhur naftë këto ditë, dhe piratët janë në përfundimin e humbjes së çmimit të naftës.
Me çmimet e naftës kaq të ulëta, Verisk thotë se piratët ka të ngjarë të ndryshojnë takt dhe të përdorin rrëmbimin e ekuipazheve për shpërblim.
Ajo që bota ka mësuar në lidhje me piratët që nga ditët kur Somali ishte një qendër kryesore është se ata janë tepër të adaptueshëm ndaj kohës që ndryshon – shumë më tepër sesa janë industria ose forcat globale të sigurisë.
Reduktimi i Piraterisë në përgjithësi
Në përgjithësi, bota ka parë veprimtari të zvogëluar në pikat e piraterisë së viteve, duke përfshirë Somalinë, Malajzinë, Indonezinë, Singaporin, Vietnamin dhe Bangladeshin.
Për gati një dekadë, Gjiri i Madh i Adenit mori kurorën si më të rrezikshmin për të gjithë. Por çuditërisht, pirateria në Somali është stampuar praktikisht, me vetëm një përpjekje të vetme të dështuar të regjistruar vitin e kaluar, një thirrje larg nga më shumë se 200 sulme çdo vit gjatë kulmin e saj. Në fakt, asnjë rrëmbim i suksesshëm i anijeve të ngarkesave nuk është regjistruar në rreth shtatë vjet.
Të armatosur me skifterë, kallashnikovë dhe shkalle, nga Somalia terrorizuan detet e rajonit me vite, duke rrëmbyer anije mallrash dhe duke nxjerrë miliona dollarë. Ata madje arritën të kapnin imagjinatën e Hollywood-it në filmin hit 2013 Captain Phillips. Përpjekja e mashtrimit të piraterisë së Somalisë kërkonte një bashkëpunim të paparë nga marina nga kombe të ndryshme, si dhe përpjekje të bashkërenduara për të forcuar stabilitetin në breg.
Por më e rëndësishmja, u desh një pushim rrënjësor me praktikat tradicionale të transportit duke vendosur roje të armatosura në anije tregtare për të penguar piratët të sulmonin.
E njëjta strategji duket se do të paguajë diku tjetër, me raportimin e IMB se vendosja strategjike e anijeve të patrullave të policisë detare ka qenë kryesisht përgjegjëse për rënien e vazhdueshme të incidenteve të piraterisë në shumicën e rrugëve ujore dhe ankorave të Indonezisë.
Pra, tani është koha për një adaptim tjetër nga industria e naftës në mënyrë që të shmangen ndërprerjet e kushtueshme që nuk mund të përballojnë tani. Kjo mund të thotë se një prani ushtarake në anijet e ngarkesave mund të përfundojë si një domosdoshmëri për Gjirin e Guinesë dhe pikat e tjera të nxehta.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga RT
