1. Mediet sot janë instrumenti më i fuqishëm për të konstruktuar dhe formësuar realitete të(pa)qena, si edhe për të modeluar identitete të (pa)dëshiruara sociale, politike, ekonomike madje madje edhe sosh kulturore. Në të njejtën kohë ato përveç rolit të artikuluesit dhe plasuesit, por, edhe një lloj menaxhuesit (kontrolluesit; cilësi e Big Brother-sit!) vlerorë, janë edhe “ndërmjetësuesit” më të rekomandueshëm (pabesueshëm!) të rasteve të; konfrontimeve ideologjike dhe konflikteve etnike, racore dhe fetare.
2. Fakti, që mediet kosovare janë rangu më mirë sivjet, se sa viteve të kaluara (ku kishin një rejting dëshprues për demokracinë kosovare) nuk nënkupton se ato tani s’kanë nevojē t’i fuqizojnë standardet globale profesionale gazetareske. Sepse, shumica e medieve sociale kosovare ende janë të prirura pas; improvizimeve, imitimeve banale, si edhe ngarrisjes jo sociale.
3. Gazetarët dhe media në Kosovë, duhet të synojnë standarde të larta dhe përsosmëri në aspektin e saktësisë dhe ndjeshmërisë, sidomos kur raportohet mbi çështjet që përfshijnë; shtetësinë (e pambaruar); kombësinë (e njejtësuar); sovranitetin (e paqenë); liritë qytetare (të nëpërkëmbura); demokracinë (e vonuar);
