Qeveria e Boris Johnson ka marrë një kthesë në vendimin që mori në janar për të lejuar Huawei, një kompani kineze telekomunikimesh, të ndihmojë ndërtimin e rrjeteve mobile të gjeneratës së pestë (5g) të Britanisë.
Kjo pason këshillat e reja nga agjensia e inteligjencës së sinjaleve të Britanisë, mbi ndikimin që sanksionet amerikane do të kenë në furnizimin e komponentëve të besueshëm për kompaninë.
Britania do të ndryshojë rregullat e saj të imigracionit për të lejuar deri në 2.9 milion njerëz nga Hong Kongu të fitojnë shtetësinë në Britani, pas vendimit të autoriteteve kineze për të imponuar një ligj drakonian të sigurisë kombëtare në ish-koloninë Britanike.
Johnson e deklaron veten “sinofil” dhe si Kryetar i Londrës ishte edhe më entuziast se Cameron për tregtinë dhe turizmin.
Zyra e tij thotë se dëshiron Kinën si partner në ndryshimin e klimës dhe shëndetin global, por “kjo marrëdhënie nuk vjen me asnjë çmim.”
Njëra është politika e vetë Kinës.
Britania thotë se Kina është në kundërshtim me traktatin e dorëzimit të Hong Kongut që garantoi të drejtat dhe liritë e territorit, dhe shtypja e muslimanëve në Xinjiang ka tmerruar shumë MPPS.
Një tjetër është presioni për të hedhur poshtë Huawei nga Amerika dhe Australia, të cilët janë aleatët e Britanisë në paktin e inteligjencës Five Eyes dhe me të cilët Britania shpreson të nënshkruajë marrëveshje të shpejta tregtare.
Kina në mënyrë rutinore ndëshkon shtetet që thonë ose bëjnë gjëra që e shqetësojnë atë.
Hapi i parë është të anuloni takimet midis politikanëve.
Kërcënimet ekonomike vazhdojnë. Kina është partneri i tretë më i madh tregtar i Britanisë pas Amerikës dhe Bashkimit Evropian, me 5% të tregtisë totale, dhe qeveria e saj është e aftë të synojë eksportuesit simbolikë dhe politikisht të ndjeshëm.
Nëse Kina ka një oreks për të dëmtuar Britaninë, atëherë ajo ka një gamë të markave dhe sektorëve për të zgjedhur.
Charles Parton, një diplomat veteran britanik dhe bashkëpunëtor i vjetër i tij në Royal United Services Institute, një grup studimi, argumenton se masa të tilla mund të shkatërrojnë udhëheqësit, por zakonisht janë jetëshkurtër, nuk parandalojnë eksportet e përgjithshme të rriten, dhe nuk duhet të pengojnë politikanët nga politika sfiduese kineze kur interesat e Britanisë kërcënohen.
Por shumë shqetësohen se avantazhet po zhduken. “Ne kemi pasur COVID-19, po bëjmë Brexit, a duhet të zgjedhim një luftë me Kinën?” pyet një ish-ministër I kabinetit të “epokës së artë”. Kjo së shpejti do të bëhet e qartë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Economist/ Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Pse Merkel po tregohet kaq “e butë” me Kinën?
Mos evropianët po e mbrojnë fshehurazi Kinën?!
SHBA-në apo Kinën? Cilën do të zgjedhë Evropa?
