Ndërsa pasiguria e krijuar nga pandemia globale ka shkaktuar një rritje në blerjen e arit, analistët po ngrenë shqetësime se sa nga metali i çmuar i mbetet minierës.
Sipas Këshillit Botëror të Arit, prodhimi i minierës së arit arriti në 3,531 ton në 2019, e cila është një për qind më e ulët se në 2018. Kjo është rënia e parë vjetore e prodhimit që nga viti 2008.
Statistikat treguan se rreth 190,000 ton ar është nxjerrë në total. Vlerësimet ndryshojnë, por bazuar në ato shifra të përafërta, ka rreth 20 përqind që mbetet për tu minuar. Disa ekspertë thonë se kanë minuar sa më shumë që mundemi në çdo një vit, të tjerë besojnë se tashmë është arritur një pikë.
“Ndërsa rritja e furnizimit me miniera mund të ngadalësohet ose të bjerë pak në vitet e ardhshme, pasi rezervat ekzistuese janë shteruar dhe zbulimet e reja bëhen gjithnjë e më të rralla, duke sugjeruar që prodhimi ka arritur kulmin, mund të jetë akoma pak i parakohshëm,” tha Hannah Brandstaetter, një zëdhënës për Këshillin Botëror të Arit.
Ajo u bëri jehonë nga Ross Norman i MetalsDaily.com, i cili i tha Yahoo Finance se “Prodhimi i minierave ka ndalur për momentin, dhe ka të ngjarë të jetë në një trajektore rënëse, por jo kaq dramatike.”
Ekspertët thonë se ndërsa minierat e reja të arit janë ende duke u gjetur, zbulimet e depozitave të mëdha po bëhen gjithnjë e më të rralla. Në fakt, shumica e prodhimit të arit aktualisht vjen nga minierat e vjetra që janë në përdorim për dekada, shtojnë ata.
Rreth 60 përqind e operacioneve minerare në botë aktualisht janë miniera sipërfaqësore, ndërsa pjesa tjetër janë ato nëntokësore.
“Minierat po bëhen më të vështira në kuptimin që shumë prej minierave të mëdha me kosto të ulët, dhe ato më të vjetra si në Afrikën e Jugut, janë drejt shterimit,” tha Norman. “Minierat e arit kinez, nga ana tjetër, janë shumë më të vogla, dhe për këtë arsye kanë kosto më të larta.”
Kina është aktualisht minatorja më e madhe në botë e arit ndërsa prodhuesit e tjerë të mëdhenj janë Kanadaja, Rusia dhe Peruja. Ekspertët vërejnë se kanë mbetur relativisht pak rajone të pashkelura për miniera, dhe ndoshta vendet më premtuese janë në disa nga pjesët më të paqëndrueshme të botës, të tilla si në Afrikën Perëndimore.
Lajmi i mirë, megjithatë, është se ndryshe nga burimet e tjera të pa rinovueshme si nafta, ari mund të riciklohet. Kjo do të thotë që bota nuk do të mbarojë kurrë prej ari, edhe kur nuk mund ta shfrytëzojmë më.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga RT
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Çfarë po ndodh në tregjet monetare?
Lista e papunësisë në SHBA vazhdon të rritet
