Për katër vjet, administrata e Presidentit të SHBA Donald Trump demonstroi se kishte pak “oreks” për aleanca. Por partneriteti SHBA-Gjermani është i domosdoshëm dhe do të mbetet i domosdoshëm.
Negociatat “2 + 4” që ribashkuan Gjermaninë Lindore dhe Perëndimore pas dekadave të ndarjes nga Perdja e Hekurt janë vetëm një shembull se si amerikanët dhe gjermanët kanë qëndruar krah për krah gjatë gjithë periudhës së pas Luftës së Dytë Botërore.
Si në çdo marrëdhënie, ka pasur ngritje dhe ngritje, me presidencën e Trump që përfaqëson një rënie të paparë.
Por lidhjet që lidhin Gjermaninë dhe Amerikën mbështeten në më shumë sesa thjesht në histori ose sentimentalizëm. Jo vetëm që ndajmë vlerat, por gjithashtu ndajmë interesat thelbësore.
Kushtetuta e secilit vend beson se të gjitha qeniet njerëzore kanë lindur të barabarta dhe se liria jonë është e patjetërsueshme: qeveria nuk e dhuron atë dhe nuk mund ta revokojë atë. Liria jonë mbrohet nga demokracia, sundimi i ligjit, ndarja e pushteteve dhe liria e shprehjes dhe mbledhjes. Këto parime të përbashkëta kanë dominuar në të dy anët e Atlantikut për dekada të tëra.
Por bota po ndryshon shpejt dhe është e qartë se Gjermania dhe Shtetet e Bashkuara do të duhet të vazhdojnë të punojnë së bashku për sfidat e reja globale.
Përballja e Kinës me Perëndimin është vetëm fillimi i saj. Pandemia COVID-19 ka ekspozuar dobësitë e botës sonë të ndërlidhur dhe të ndërvarur. Ndryshimi i klimës po rrit frekuencën dhe ashpërsinë e ngjarjeve ekstreme të motit dhe katastrofave natyrore, të cilat, së bashku me konfliktin e dhunshëm po nxisin nga ana tjetër valët e reja të migrimit masiv.
Për më tepër, rreziku i një gare armësh bërthamore në mbarë botën është rritur në mënyrë dramatike. Të njëjtat teknologji dixhitale që e kanë bashkuar botën kanë shkaktuar gjithashtu rrjete terroriste globale, luftëra dhe konflikte që ndikojnë në mënyrë disproporcionale në njerëzit më të varfër të botës. Hendeku midis të pasurve dhe të varfërve është zgjeruar në nivele potencialisht destabilizuese.
Pandemia ka treguar pse asnjë vend nuk mund të kapërcejë sfida të tilla vetëm.
As viruset, as zjarret nuk bëjnë dallim midis viktimave të tyre dhe nuk respektojnë kufijtë politikë. Pasojat e rritjes së pabarazisë dhe kohezionit të dobësuar shoqëror përfundimisht ndihen shumë larg, qoftë përmes krizave të refugjatëve apo terrorizmit ndërkombëtar.
Pa një aleancë të besueshme mbrojtëse, ruajtja e paqes do të bëhet gjithnjë e më e vështirë.
Në dritën e këtyre sfidave, vlerat dhe interesat e përbashkëta që karakterizojnë partneritetin SHBA-Gjermani nuk kanë qenë kurrë më të vlefshme.
Pas një periudhe pasigurie dhe paqëndrueshmërie në marrëdhëniet tona dypalëshe, është koha të fillojmë të rindërtojmë besimin e ndërsjellë.
Ekzistojnë disa parime kryesore që duhet të drejtojnë axhendën tonë të përbashkët.
Së pari, ne duhet të punojmë së bashku për të zhvilluar një program të rimëkëmbjes pandemike, me sigurimin e pajisjeve mbrojtëse personale dhe kërkimin dhe prodhimin e vaksinave që i jepet përparësia kryesore.
Ne gjithashtu duhet të fillojmë të rimendojmë multilateralizmin dhe reformimin e Kombeve të Bashkuara, Organizatës Botërore të Tregtisë, Organizatës Botërore të Shëndetësisë dhe organeve të tjera në mënyrë që ato të jenë të përshtatshme për qëllim dhe të pajisur për të menaxhuar sfidat që kërcënojnë të zgjerojnë pabarazinë sociale.
Për më tepër, do të nevojitet një bashkëpunim i ngushtë për të siguruar një kundërpeshë ekonomike për Kinën.
Të dy vendet gjithashtu kanë një interes të përbashkët për të nxitur teknologjinë e gjelbër të nevojshme për të luftuar ndryshimin e klimës. Në vend që të dyfishojmë projektet individuale të tubacionit, ne duhet të zhvillojmë një strategji të përbashkët për të arritur sigurinë e energjisë duke zgjeruar infrastrukturën përkatëse, dhe së bashku duke mbështetur Iniciativën e Tre Deteve në Evropë.
Në mënyrë të ngjashme, SHBA dhe Gjermania mund të bashkohen për të siguruar një rol udhëheqës në sigurimin që faza tjetër e inovacionit dixhital të respektojë standardet etike perëndimore. Mungesa e një alternative perëndimore ndaj gjigandit kinez 5G Huawei është befasuese.
Më në fund, të dy vendet tona duhet të punojnë së bashku për të gjallëruar NATO-n.
Në fakt, kjo është një axhendë ambicioze dhe thjesht leximi i historive të suksesit transatlantik të së kaluarës nuk do të jetë i mjaftueshëm për të përmbushur sfidat e reja të një bote gjithnjë në ndryshim.
Por historia e partneritetit SHBA-Gjermani tregon për çfarë janë të aftë njerëzit dhe shtetet kur kanë vullnetin politik dhe guximin për të punuar së bashku.
Në më pak se një gjeneratë, armiqësia e hidhur midis ish-armiqve u shndërrua në një partneritet të besueshëm, dhe në një miqësi të ngushtë. Në dritën e sfidave shqetësuese me të cilat përballen Gjermania, Evropa dhe SHBA, puna së bashku është e vetmja mundësi.
Sigmar Gabriel, ish-ministër federal dhe nënkancelar i Gjermanisë, është Kryetar i Atlantik-Brücke.
John B. Emerson, një ish-ambasador i SHBA në Gjermani, është Kryetar i Këshillit Amerikan për Gjermaninë.
Përkthyer dhe përshtatur nga Project Syndicate/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Amerika po e ndëshkon Gjermaninë e pabindur!
Merkel dhe Trump nuk kanë qenë kurrë “miq”!
Çfarë mund të presë Gjermania nga një president Biden?
