Që nuk ndodhi më e keqja është një lloj lehtësimi.
Kolegji elektoral miratoi zyrtarisht fitoren e Joe Biden të hënën. Në të njëjtën ditë, prokurori i përgjithshëm, William Barr, dha dorëheqjen. Disa orë më vonë, Mitch McConnell, udhëheqësi i shumicës së senatit, më në fund njohu Joe Biden si president të zgjedhur. Ditë më parë, gjykata supreme refuzoi njëzëri një proces gjyqësor të pahijshëm që synonte të zhvleftësonte rezultatet në shtetet në ndryshim.
Këto, së bashku, e lejuan Biden të pretendonte fitoren jo vetëm për vete por për politikën amerikane.
Është e vërtetë që makthet më të këqija të kundërshtarëve të Trump nuk arritën të materializohen.
Biden vlerësoi të gjithë ata që siguruan që zgjedhjet të mund të zhvilloheshin dhe që dolën për të votuar, duke siguruar pjesëmarrje rekord dhe duke i dhënë atij një fitore të qartë: pothuajse 7 milion më shumë se rivali i tij, me 306 vota të kolegjit elektoral.
Por për të tjerët, flaka e demokracisë amerikane duket më shumë si një qiri në erë sesa një fener i shuar.
Nuk është për t’u habitur që Trump vazhdon të thotë gënjeshtra, në gjendje të pranojë humbjen.
Rreziku i vërtetë, si gjithmonë, vjen nga ata që janë shoqëruar me të.
Këto ishin jo vetëm zgjedhjet më të vëzhguara në histori, por padyshim edhe më të pastrat dhe më të sigurtat.
Megjithatë, republikanët thjesht hodhën poshtë rezultatet.
Vendimi për të mohuar të pamohueshmen krijon një precedent të rrezikshëm. Trump ka inkurajuar votuesit e tij të besojnë gënjeshtrat, duke thelluar ndarjet e vendit.
Ekziston ende një rrezik i dhunës para se Biden të hyjë në Shtëpinë e Bardhë.
Do të ishte ironike nëse ngjallja e frikës nga mashtrimi elektoral do të kthehej në një kundërpërgjigje duke penguar republikanët të mos dilnin në balotazhet vendimtare të senatit të Xhoxhias, të cilat ende mund t’i jepnin demokratëve kontrollin e dhomës së sipërme.
Reagimi ndaj disfatës së Trump tregon se, pa të, dëshira e Biden për të shëruar ndarjet dhe për të ndjekur partinë nuk ka gjasa të japë shumë fryte.
Para zgjedhjeve, një projekt që ndiqte shëndetin e demokracisë në të gjithë botën arriti në përfundimin se Amerika kishte gërryer deri në një pikë që më shpesh çon në autokraci të plotë, duke e krahasuar me Turqinë dhe Hungarinë.
Refuzimi për të pranuar atë që ka ndodhur që nga 3 nëntori për atë që është, një përpjekje për grusht shteti, ka thelluar dëmin.
Nuk është koha për të marrë frymë, por për të filluar punën e vështirë për të zgjidhur këtë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Premtimi amerikan që nuk vdes
ANALIZA: Marifetet e ndyra të Donald Trump
