Aleksej Navalny kthehet në Rusi. Lufta e pabarabartë mes kritikut të Kremlinit dhe presidentit Putin do të kalojë kështu në fazën finale. E bota është e detyruar të bëjë sehir, shkruan Mikhail Bushuev.
Për Putinin kthimi i Navalnyt i padëshiruar
Për një (përpjekje) të re për vrasje nuk nevojitet një aksion i rafinuar dhe pastaj i dështuar për turp, si sulmi me helmin kimik të ndaluar me gjasa i porositur nga instanca të shtetit. Edhe një pistoletë e tipit të vjetër mund ta eliminojë Navalnyn ashtu si bashkëudhëtarin e tij, Boris Nemcov.
Që Kremlini është në panik dhe nuk ka zgjidhje nuk ka gjasa. Kthimi i Navalnyt kishte kohë që ishte bërë i ditur, dhe nuk është ndonjë surprizë: Pikërisht Putini përkundër të gjitha pritshmërive mund t’i lerë njëherë gjërat të rrjedhin, sikur nuk ka ndodhur asgjë. Megjithatë kthimi i kundërshtarit të tij më të fortë është i pakëndshëm për Putinin, por problematik. (Përpjekja) për vrasjen e politikanit të njohur opozitar sipas qëndrimit të Kremlinit e pati çmimin e vet me disa sanksione të vendosura nga perëndimi. Moska nuk trembet më nga sanksione të reja në rast të vdekjes së Navalnyt.
Pse kthehet Navalny në Rusi?
Përpara këtij sfondi shumë vetë pyesin: Pse e bën Navalny këtë? Po, është e guximshme ta provokosh kështu kundërshtarin e fuqishëm në Kremlin. Por a nuk është çmenduri ta çosh veten, nëse jo drejt vdekjes së sigurtë, drejt fatkeqësisë? Arsyet e kthimit të Navalnyt janë të kuptueshme vetëm pjesërisht. Jashtë vendit ai nuk mund të jetë aq efektiv sa në Moskë. Edhe moviti i vetësakrifikimit nuk duhet lënë jashtë vëmendjes: Si mund të fshihet ai jashtë vendit, kur ata që i qëndrojnë më afër janë nën presion? Por ka edhe gjasa që llogaria e Navalnyt të jetë fitimi i kohës me një hap të guximshëm.
Nga guximi i ekspozuar me bujë i Navalnyt nuk duhet të verbohemi. Ai e di po aq mirë, se mundësitë e Putinit i tejkalojnë tej mase mundësitë e tij. Vetë Navalny nuk di ndoshta më shumë, se çdo spektator në kulmin e një filmi hollivudian: gjendja për protagonistin duket e pashpresë. Por në fund do të ketë një Happy End. Ndoshta edhe jo. Pikërisht në këtë pikë ndodhemi tani. Protagonisti, një mjeshtër i jetës i ka shpëtuar njëherë vdekjes, por a e mund dot sfidën tjetër? Kjo është finalja e një lufte të pabarabartë dhe të pamëshirshme. E bota është e detyruar të bëjë sehir./ DW