Kur Shtetet e Bashkuara të kenë përdorur të gjitha dozat e vaksinës që i duhen, pjesa tjetër e botës do të jetë ende e dëshpëruar për më shumë.
Presidenti Biden duhet të fillojë planifikimin tani për të dhuruar doza të tepërta për të tjerët – dhe të mendojë për vaksina shpëtuese për vendet e varfëra në një mënyrë më të drejtë.
Bazuar në kontrata, shumica e dozave që vijnë nga linjat e prodhimit nga kompanitë kryesore të ilaçeve po shkojnë në Shtetet e Bashkuara, vendet evropiane dhe disa kombe të tjera të pasura.
Siç raportoi The Post gjatë fundjavës, koha e nevojshme për të rritur prodhimin, së bashku me mungesat e lëndëve të para, ka lënë në baltë shumë kombe që nuk kishin mundësi të rezervonin furnizimet e hershme.
Shumica e Afrikës dhe pjesëve të Amerikës së Jugut dhe Azisë nuk pritet të arrijnë vaksinimin deri në vitin 2023.
India dhe Afrika e Jugut po drejtojnë një përpjekje, të mbështetur nga një gamë e gjerë organizatash joqeveritare dhe një grup i madh demokratësh në Kongres, i cili do të hiqte dorë nga mbrojtja e Organizatës Botërore të Tregtisë mbi pronën intelektuale me shpresën e shpërndarjes së teknologjisë së vaksinave më gjerësisht.
Në diskutim janë mbrojtjet që mbulojnë të drejtat e autorit, dizenjot industriale, patentat dhe sekretet tregtare.
Deri më tani, administrata e Biden ka refuzuar heqjen dorë, dhe me një arsye të mirë.
Ajo nuk do të prodhonte atë që është më e nevojshme sot – një rritje e papritur në prodhim për të përmbushur kërkesën globale – dhe do të përfaqësonte një ndryshim në rregullat e lojës nën të cilën kompanitë farmaceutike patën sukses të krijonin vaksina jashtëzakonisht efektive në një kohë rekord.
Po, kompanitë duhet të përfitojnë nga monopolet e tyre për vaksinat individuale, por nuk do të jetë e favorshme për inovacionin në të ardhmen për të hequr mbrojtjen e tyre të pronës intelektuale.
Thënë kjo, Shtetet e Bashkuara duhet të pranojnë se është në interesin e tyre të luftojnë pandeminë kudo.
Biden me mençuri e ktheu refuzimin e atëhershëm të Presidentit Donald Trump për të marrë pjesë në Facilitetin Covax, që synonte sigurimin e vaksinave për kombet më në nevojë dhe bëri 4 miliard dollarë për përpjekjen.
Hapi tjetër duhet të jetë ndarja e tepricës së ardhshme të vaksinave në SHBA, që vlerësohet se përfundimisht do të arrijë më shumë se 1 miliard doza, sapo çdo amerikan që ka nevojë dhe dëshiron të vaksinohet, ta ketë marrë dozën.
Në planin afatgjatë, Shtetet e Bashkuara dhe të tjerët duhet të punojnë me kompanitë për të vendosur marrëveshje licencimi dhe transferimin e teknologjisë për të rritur prodhimin.
Bashkëpunimi i fundit midis Johnson & Johnson dhe Merck është një shembull që mund të zgjerohet me një qëllim të përmirësimit të prodhimit në të gjithë botën.
Kompanitë e ilaçeve mund të, pa sakrifikuar modelet e tyre të biznesit, të ndajnë njohuri teknike në prodhim me prodhuesit në vendet më pak të zhvilluara, dhe Shtetet e Bashkuara mund të ndihmojnë në forcimin e autoriteteve rregullatore atje, për t’u siguruar që ato vaksina janë gjithnjë aq të mira sa ato në kombet më të pasura.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Ndarjet politike ndikuan në gjendjen e pandemisë”
A munden vendet e varfëra të shmangin një luftë për vaksinën?
Amerika nuk duket më aq e fortë!
