Covid-19 ka provuar të jetë katastrofa më e madhe humanitare dhe ekonomike e shekullit.
Një raportuar 2.7 milion njerëz kanë vdekur tashmë nga patogjeni. Recesioni i tij vlerësohet të jetë dy herë më i thellë se ai i lidhur me krizën e vitit 2008. #
Në fund të fundit, e vetmja mënyrë për të dalë nga pandemia është vaksinimi i botës.
Megjithatë, ka pasur një shpërthim alarmant të qasjes “vendi im para” për ndarjen e vaksinave.
Në shkurt, SH.B.A. njoftoi se nuk do të dhuronte asnjë dozë në vendet e varfra derisa të kishte një furnizim të bollshëm.
Këto janë vendime politike, pasi askush nuk dyshon në aftësinë e secilit vend për të vaksinuar popullatat e tyre.
Kjo është arsyeja pse kërcënimi i BE-së për të kufizuar eksportin e vaksinave të prodhuara në vend është kaq shqetësues. Brukseli ka mjaft vaksina.
Udhëheqësit evropianë duhet të kuptojnë se vetëm bashkëpunimi mund t’i japë fund pandemisë.
Vaksinimi i globit në të njëjtën kohë nuk është bërë kurrë. “Por nëse mund të vendosim një rover në Mars,” shkroi drejtori i përgjithshëm i Organizatës Botërore të Shëndetësisë, Tedros Adhanom Ghebreyesus, në Guardian këtë muaj, “me siguri mund të prodhojmë miliarda vaksina dhe të shpëtojmë jetë në tokë”.
Vetëm një pjesë e vogël e vendeve kanë burime dhe njohuri teknike për të krijuar vaksinat Covid nga e para. SHBA, BE dhe, në sajë të bazës sonë kërkimore, MB, kanë krijuar ilaçe të reja. Po kështu edhe Kina, Rusia dhe India.
Një luftë tregtare mbi vaksinat do të çonte në një cikël vendesh që bën oferta kundër njëri-tjetrit dhe rrit çmimin e trajtimeve.
Zinxhirët e furnizimit do të ndërpriteshin gjithashtu. Rrjeti i prodhimit global të ilaçeve e bën atë të brishtë.
Britania ka urdhëruar 60 milion doza nga firma amerikane Novavax. Po sikur nacionalizmi i vaksinave të bllokonte përbërësin e tij kryesor: një përbërës natyral i nxjerrë nga pema e lehut të sapunit kilian dhe e përpunuar në Suedi?
Rreth 450 milion doza vaksine janë administruar në të gjithë botën, e barabartë me 5.8 doza për çdo 100 njerëz.
Por në vendet më të varfra, vështirë se dikush është vaksinuar.
Lejimi i virusit për të qarkulluar i jep patogjenit kohë të evoluojë.
Reduktimi i infeksioneve të reja duke rritur nivelet globale të vaksinimit është, në fund të fundit, e vetmja strategji efektive për uljen e rrezikut të varianteve të reja që janë më ngjitëse, vdekjeprurëse ose rezistente ndaj vaksinave aktuale.
Vendet e pasura duhet të kuptojnë se shërbimi vetëm për interesa politikë afatshkurtër është vetë-shkatërrues.
Objekti i OBSH-së Covax kishte për qëllim të mbante çmimet e vaksinave të ulëta dhe të ulte dozat në vendet bazuar në nevojë.
Por synon të vaksinojë vetëm një të pestën e njerëzve më të varfër në botë këtë vit dhe përballet me një mungesë prej 2 miliardë dollarësh madje edhe për ta realizuar atë.
Pjesa tjetër e botës nuk mund të vazhdojë të presë për shpëtim. Ekziston një zgjidhje e provuar dhe e testuar: gjatë krizës së HIV / Aids, OBT ra dakord për një model licencimi që zgjeroi aksesin e përballueshëm të ilaçeve dhe kompensoi kompanitë e barnave.
Bota e pasur duhet të jetë fleksibile në rast urgjence. Nëse një pandemi globale nuk meriton një koncesion të tillë, atëherë çfarë do të ndodhë më pas?
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Koronavirusi, “triumfi” i globalizmit, jo fundi i tij!
A do ta ndryshojë pandemia qëndrimin e njerëzve ndaj vdekjes?
Gara për vaksinën/ Hije rivaliteti mes Kinës e SHBA
