Demokracia është në litar dhe Presidenti Biden thotë se ai dëshiron të luftojë përsëri.
Ai planifikon një samit të demokracive dhe të mobilizojë një koalicion të gjerë të qeverive demokratike për të përmbajtur ngritjen e fuqive autoritare si Kina dhe Rusia.
Kjo duket jashtëzakonisht e ndjeshme.
Ai gjithashtu rezonon me momentin progresiv brenda Shteteve të Bashkuara, pasi shumë Amerikanë janë të vendosur për të riparuar demokracinë e tyre, duke e bërë atë më të drejtë dhe më gjithëpërfshirëse.
Por ka një pengesë: Për të pasur sukses në ndërtimin e një koalicioni demokratik kundër autoritaristëve, Shtetet e Bashkuara do të duhet të heqin monopolin e tyre për të përcaktuar se kush llogaritet si “demokratik”.
Nëse jo, do të përfundojë ose me një koalicion që është tepër i kufizuar për t’i shërbyer interesave strategjikë të Amerikës ose me një koalicion që e bën Uashingtonin të duket pa mbrojtje hipokrite.
Shumë nga jo-demokracitë e sotme janë në fakt ish-demokraci. Dhe në shumë prej këtyre vendeve, qytetarët votuan për populistët autoritarë posaçërisht me shpresën për ta bërë demokracinë të funksionojë për ta.
Mbështetësit e qeverisë në autokracitë elektorale si India dhe Hungaria ose demokracitë elektorale si Polonia, vendet që organizatat si V Dem dhe homologu i saj amerikan Freedom House si mbështetës demokratik, do të insistojnë që ata të jetojnë në demokraci.
Që nga janari, përqindja e indianëve që i besuan kryeministrit Narendra Modi ishte shumë më e lartë se numri i amerikanëve ose evropianëve që u besuan liderëve të tyre.
Modat e reja të autoritarizmit nuk janë si një alternativë ndaj demokracisë por si një demokraci e vërtetë, njëra në të cilën qeveris një shumicë.
Demokracitë liberale botërore kanë humbur monopolin e tyre për të përcaktuar se çfarë është demokracia, jo thjesht sepse autoritarët e rinj pretendojnë kredenciale demokratike (ata kanë fituar zgjedhje të lira nëse jo gjithmonë të drejta), por gjithashtu sepse – siç demonstroi një studim i fundit nga Pew Research – Shumica dërrmuese e amerikanëve dhe francezëve janë thellësisht të zhgënjyer me sistemin e tyre politik.
Disa nuk janë të bindur që ata ende jetojnë në një demokraci. Kjo është e vërtetë edhe për shumë vende të tjera evropiane.
Çfarë ka ndodhur? Unë dyshoj se një pjesë e tij është një vit bllokim dhe kufizime të lidhura me të. Perceptimi i asaj që përbën qeverisjen demokratike është përkeqësuar ndërsa shoqëritë janë infektuar me frikë dhe pasiguri.
Viti i kaluar i luftës me pandeminë në shumë vende i ka bërë demokracitë dhe regjimet autoritare më pak të dallueshme se sa dikur.
Dikush nuk mund të kuptojë nga lloji i regjimit të një qarku se sa mirë (ose sa dobët) do t’i përgjigjet pandemisë. Janë demokraci si Koreja e Jugut dhe Zelanda e Re, por edhe autokraci si Kina që e kanë trajtuar atë me sukses.
Lloji i regjimit gjithashtu nuk do të parashikojë se çfarë kufizimesh mbi liritë e qytetarëve ose çfarë lloj politikash ekonomike do të miratojë një qeveri.
Turbullira e kufirit midis demokracive dhe jo-demokracive ka pasoja të mëdha kur bëhet fjalë për politikën ndërkombëtare.
Nëse administrata e Biden do të drejtohet nga vlerësimet e një Freedom House ose V Dem, vendet si India nuk kanë vend në aleancën e saj.
Megjithatë nëse drejtohet nga interesat strategjikë të Amerikës, India ka një rëndësi të madhe për çdo përpjekje perëndimore për të përmbajtur ndikimin e Kinës në Azi.
Pra, Uashingtoni ka një zgjedhje. Ai ose duhet të pretendojë hipokritikisht se për qëllim të përmbajtur të vendeve të Kinës si India dhe Turqia janë demokracitë ose në mënyrë retorike të shkëpusë përpjekjet e saj për të mbajtur Kinën dhe Rusinë nga përpjekjet e saj për të ringjallur demokracinë globale.
Unë sugjeroj që administrata e Bidenit të zgjedhë rrugën e dytë.
Në botën tonë të ngopur me media sociale, hipokrizia është vesi i fundit.
Dhe ndërsa legjitimiteti i aktivistëve demokratikë vjen nga të folurit e së vërtetës në pushtet, legjitimiteti ndërkombëtar i qeverive demokratike vjen nga të folurit e së vërtetës për pushtetin.
Pëkthyer dhe përshtatur nga New York Times/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Administrata Biden do t’i kushtojë vëmendje Ballkanit”
“Gjithçka fillon nga shtëpia”, ky është parimi i Biden!
A i duhet SHBA-së ndihmë për unitet mes Trump dhe Biden?
