Edhe para se Presidenti i SHBA Joe Biden të takohej me homologun rus Vladimir Putin, pritshmëritë ishin të ulëta.
Përtej disa angazhimeve themelore për rivendosjen e diplomatëve dhe rënies dakord për të hapur dialog “konstruktiv” me SHBA për çështje të tilla si siguria kibernetike dhe politika e jashtme,
Putini nuk dha asnjë indikacion se takimi i parë ballë për ballë i të dy liderëve të mërkurën kishte detyruar një ndryshim. Me sa duket, asnjë numër fjalësh miqësore nuk do ta ndalojë udhëheqësin rus të vazhdojë të ndjekë me forcë agjendën e tij politike si në Rusi ashtu edhe jashtë me pandëshkueshmëri totale.
Pavarësisht se tha në krye të konferencës së tij për shtyp se nuk mendonte se kishte “ndonjë lloj armiqësie” midis tij dhe Biden, Putini nisi një veprimtari të dukshme anti-SHBA për të shmangur kritikat ndaj Federatës Ruse.
Kur u pyet nga CNN rreth sulmeve kibernetike ndaj institucioneve amerikane që vijnë nga toka ruse, Putini përmendi edhe sulmet kibernetike ndaj Rusisë. “Për sa i përket sigurisë kibernetike, ne ramë dakord që do të fillonim konsultat për atë çështje dhe besoj se është jashtëzakonisht e rëndësishme. Padyshim, të dy palët duhet të marrin përsipër disa detyrime atje,” tha ai gjithashtu.
I provuar në politikën e brendshme ruse, Putini kritikoi vazhdimisht stabilitetin dhe qëndrimin moral të Amerikës, duke treguar trazirat e Kapitolit të 6 Janarit dhe vrasjen e George Floyd. Shumë njerëz të zinj në Amerikë “nuk kanë kohë të hapin gojën pasi qëllohen për vdekje”, tha ai.
Kur u pyet për shtypjen e Rusisë ndaj opozitës së brendshme politike në veçanti arrestimin e Alexey Navalny Presidenti rus madje sugjeroi që disidenti i njohur dëshironte të arrestohej.
“Ky njeri e dinte që ai ishte duke shkelur ligjin e Rusisë. Ai është dënuar dy herë… Ai donte me vetëdije të thyente ligjin. Ai bëri pikërisht atë që donte të bënte. Pra, çfarë lloj diskutimi mund të bëjmë rreth tij?”
Në lidhje me aneksimin e paligjshëm të Krimesë nga Rusia, Putini pretendoi se veprimtaria ushtarake e vendit të tij në rajon ishte plotësisht në përputhje me ligjin ndërkombëtar dhe se amerikanët në fakt ishin agresori për “ndikimin në kufirin rus”. Në lidhje me çështjen e ndjeshme të anëtarësimit të Ukrainës në NATO, ai tha se nuk kishte “asgjë për të diskutuar”.
Vëzhguesit e rregullt të presidentit rus janë mësuar me këtë nivel të besimit dhe shpërfilljes. Putini është një njeri kaq i sigurt në fuqinë e tij absolute në vend sa që mund të shkojë në një takim me personin më të fuqishëm në tokë, me asgjë praktikisht për të humbur.
Optikat e samitit ishin gati të përshtatura për nevojat e brendshme të Putinit. Takimet u kërkuan nga SHBA, e cila për sa i përket Kremlinit, konfirmon se Putini është një udhëheqës me shtat të ngjashëm me Presidentin e SHBA.
“Kjo është pikërisht ajo që dëshiron Kremlini. Të fliste me SHBA si i barabartë dhe në një mënyrë të tillë që pala tjetër të mos kërkonte ndryshimin e pozicionit si kusht të dialogut”, thotë Oleg Ignatov, analisti i lartë i Rusisë i Grupit të Krizave me seli në Moskë.
“Nuk ka dyshim se Putini do të vazhdojë të provojë Biden nëse dialogu bllokon ose zhvillohet në një drejtim që është i pafavorshëm për Moskën. Ky nuk është ende fillimi i normalizimit të marrëdhënieve. Është një pauzë në përkeqësimin e tyre të mëtejshëm,” shtoi ai.
Keir Giles, Këshilltar i Lartë i Këshillimit, Programi i Rusisë dhe Euroazisë në Chatham House, thekson se qëndrimi përballë SHBA-së ka qenë një pjesë e madhe e suksesit të Putinit në vend.
“Përgjigja e tij e fuqishme si ndaj pyetjeve nga media ruse ashtu edhe ndaj sfidave nga gazetarët e huaj do të fitojë pikë në vend nga ata rusë që ndajnë bindjen e tij se është Perëndimi ai që është partneri i rrezikshëm, i paparashikueshëm, agresiv në marrëdhënie,” thotë ai.
Sigurisht, ngjarjet e së mërkurës gjithashtu luajnë në një rrëfim më të gjatë që ka marrë përsipër gjatë dekadës së kaluar: Perëndimi, pa marrë parasysh sa e vështirë është të flasë për Rusinë, ka qenë kryesisht i paaftë të frenojë Putinin dhe aleatët e tij. Në sytë e kundërshtarëve të Putinit, ka pasur pasoja të pamjaftueshme për një njeri që helmon kundërshtarët politikë, përzihet në zgjedhjet e vendeve të tjera, mbështet diktatorin sirian Bashar al-Assad në bombardimin e vendit të tij dhe aneksimin e territorit të huaj.
Në sytë e shumë mbështetësve të tij, takimi i Putinit me Presidentin e SHBA do të duket si provë se ai është plotësisht i justifikuar në veprimet e tij. Ata mund të argumentojnë se ai ka rënë dakord në mënyrë të arsyeshme të punojë me SHBA-në për çështje të mëdha ndërkombëtare si siguria dhe rivendosi kanalet konvencionale diplomatike. Dhe ai arriti ta bënte këtë duke theksuar të metat në shoqërinë amerikane dhe duke mbrojtur të tijat.
Samiti i dha gjithashtu Putin një mundësi për të ndaluar pasojat nga përkeqësimi i marrëdhënieve midis Moskës dhe DC, pasi SHBA tani mund të hezitojë të vendosë sanksione shtesë ekonomike ndaj Rusisë ose të qortojë Putinin për arrestimin e kundërshtarëve në vend. Të gjitha këto mund të jenë të dobishme kur Rusia zhvillon zgjedhjet parlamentare më vonë këtë vit.
Me pak fjalë, Putini shkoi në Gjenevë dhe mori pikërisht atë që donte. Dhe ai u largua nga Zvicra me një fitore të madhe diplomatike, thjesht duke u paraqitur.
Përkthyer dhe përshtatur nga cnn/ F.H, Konica.al
