Kur Angela Merkel vizitoi për herë të parë Uashingtonin në rolin e saj si kancelare gjermane, ajo u mirëprit ngrohtësisht nga Presidenti George W. Bush.
Në vitin 2006, dhe të dy udhëheqësit po përpiqeshin të shëronin përçarjet midis kombeve të tyre pas kritikave të hapura të luftës së Shteteve të Bashkuara në Irak nga paraardhësi i saj si kancelar, Gerhard Schroeder.
Të enjten, Merkel është duke vizituar Shtëpinë e Bardhë për herë të fundit para se të dalë në pension pas zgjedhjeve federale gjermane në shtator.
Axhenda është plot.
Ajo do të marrë një doktoraturë nderi nga Universiteti Johns Hopkins. Presidenti Biden dhe zonja e parë Jill Biden do të organizojnë një darkë në Shtëpinë e Bardhë për Merkel dhe burrin e saj, Joachim Sauer, një profesor i kimisë teorike. Do të ketë bisedime dypalëshe si dhe diskutime dhe një konferencë shtypi.
Biden është presidenti i katërt amerikan që mirëpret Merkel në Uashington dhe shumë gjëra kanë ndryshuar gjatë mandatit të saj 16-vjeçar.
Në vitin 2006, Bush dhe Merkel u vlerësuan gjerësisht si duke parë sy më sy politikisht dhe ishte kuptuar që ajo do të kishte qenë më simpatike sesa Shrëder për politikën e Bushit në Irak.
Por Bush dhe Merkel gjithashtu kishin dallimet e tyre.
Si shpesh, kishte grindje midis Gjermanisë dhe Shteteve të Bashkuara për NATO-n. Bush mbështeti një ofertë nga ish shtetet satelitore Sovjetike të Gjeorgjisë dhe Ukrainës për t’u bashkuar me aleancën, një ide që Merkel dhe shumë kolegë të saj evropianë e kundërshtuan.
Në një përballje spektakolare në takimin e nivelit të lartë të NATO-s 2008 në Bukuresht, Rumani, delegacionet nga Shtetet e Bashkuara dhe Gjermania haptas keqtrajtuan njëri-tjetrin në korridore.
Kur Presidenti Barack Obama mori detyrën në 2009, përgjigjja e Merkel ishte fillimisht e ftohtë.
Ajo tashmë kishte krijuar një marrëdhënie të ngushtë me Hillary Clinton dhe e kishte të vështirë. Por karizma e tij përfundimisht ndikoi. Ishte Obama që i dha Merkel çmimin më të lartë civil të Shteteve të Bashkuara, Medaljen Presidenciale të Lirisë, në qershor 2011 – një nder që vetëm një gjerman tjetër ka marrë ndonjëherë, ish-kancelari Helmut Kohl, mentori i saj politik.
Marrëdhëniet Transatlantike më pas morën një goditje të rëndë në 2013 kur doli që Agjencia e Sigurisë Kombëtare kishte përgjuar telefonat e më shumë se 30 liderëve botërorë, duke përfshirë edhe Merkel.
Sidoqoftë, sfida më e madhe diplomatike e Merkel erdhi me ish-presidentin Donald Trump.
Egoja e këtij të fundit tashmë ishte dëmtuar nga fakti që Merkel ishte zgjedhur si Person i Vitit të revistës Time në 2015, për bezdinë e madhe të Trump (“Ata zgjodhën personin që po shkatërron Gjermaninë”, shkroi ai në Twitter).
Të dy udhëheqësit u përplasën për gjithçka, nga ndryshimi i klimës te kontributet e Gjermanisë në NATO.
Ku imazhet e Merkel me Bush dhe Obamën ishin të dominuara nga buzëqeshje, puthje dhe shtrëngime duarsh, imazhi më ikonik i Merkel dhe Trump do të mbetej ai ku kancelarja gjermane ishte mbështetur mbi një tryezë për t’i drejtuar një presidenti të ulur amerikan me krahët e kryqëzuar vështrimin.
Sa domethënës është takimi i së enjtes?
Ka shumë çështje të diskutueshme, midis tyre pandemia, siguria kibernetike dhe ndryshimi i klimës.
Ndoshta çështja më e rëndësishme është gazsjellësi ruso-gjerman Nord Stream 2, që tani po përfundon.
Shtetet e Bashkuara kanë frikë se tubacioni do ta bëjë Gjermaninë tepër të varur nga Rusia dhe do të rrezikojë sigurinë e energjisë të shteteve të Evropës Lindore.
Ndërsa Merkel i është dhënë nderi të jetë udhëheqësja e parë evropiane që viziton presidentin e ri në Shtëpinë e Bardhë, takimi nuk ka gjasa të bëjë më shumë sesa pritet lidhur me “çarjet” në marrëdhëniet transatlantike.
Do të ketë fjalë miqësore për udhëheqësin gjerman që do të largohet së shpejti dhe shumë retorika për bashkëpunimin më të ngushtë midis dy kombeve.
Detyra e vështirë për të gjetur një rrugë konkrete përpara për të dy aleatët do t’i bjerë pasardhësit të Merkel.
Ky ka të ngjarë të jetë Armin Laschet, i cili në fillim të këtij viti u zgjodh si udhëheqës i Bashkimit të saj Demokristian, por nuk ka përvojën e Merkel.
Diskutimet serioze amerikane-gjermane do të shtyhen për në fund të vitit. Kjo vizitë ka të bëjë kryesisht me thënien “auf Wiedersehen”(Mirupafshim) Kancelares Merkel.
Katja Hoyer, një historiane dhe gazetare anglo-gjermane, është autore e librit “Gjaku dhe Hekuri: Shkëlqimi dhe Rënia e Perandorisë Gjermane 1871-1918”.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
