Menjëherë pas shpëtimit heroik të ushtarëve nga Dunkirk, Winston Churchill iu drejtua britanikëve si të rritur, duke u kujtuar atyre se “luftërat nuk fitohen nga evakuimet”.
Me një shpifje që meriton tallje, administrata e Biden ka krahasuar SHBA -në fluturimet jashtë Kabulit në SHBA fluturimet në Berlin që filluan në vitin 1948. Të dyja ishin shembull i SHBA virtuozitet ushtarak, por dërgoi sinjale të ndryshme.
Duke mbajtur një qytet të bllokuar prej 2.2 milion, shpërndarja prometeiane e ushqimit dhe karburantit në Berlin – gati 300,000 fluturime, gjatë 11 muajve – njoftoi se Shtetet e Bashkuara kishin vullnetin dhe kapacitetin për një konfrontim të zgjatur me Bashkimin Sovjetik.
Fluturimet jashtë Kabulit, duke shpëtuar disa nga amerikanët dhe të tjerët të kapur në një fatkeqësi të krijuar në Amerikë, tregojnë hutimin kombëtar.
Kështu duket “Amerika e para” kur një slogan bëhet politikë.
Çdo luftë, edhe ajo jokonkluzive, duhet të përfundojë, por jo kështu.
Në fund të nëntorit 1952, presidenti i zgjedhur Dwight D. Eisenhower fluturoi me një aeroplan të lehtë mbi vijat e frontit në Kore. “Ishte e qartë,” kujtoi ai në mënyrë lakonike në kujtimet e tij të vitit 1963, “se çdo sulm frontal do të paraqiste vështirësi të mëdha.”
Ai vendosi të kërkojë një përfundim të negociuar të luftës.
Gjashtëdhjetë e nëntë vjet më vonë, ka 28,500 trupa të SHBA, dhe paqe, në Gadishullin Korean.
Stewart, një politikan dhe diplomat britanik, jetoi tre vjet në Afganistan dhe kujton se deri në vitin 2001, kur u rrëzua regjimi i mëparshëm taleban, 4 milion afganë nga një popullsi prej 20 milionësh ishin larguar nga vendi për t’i shpëtuar natës së errët të mizorive teokratike. Ai u zemërua, pas deklaratave të Biden në 16 gusht.
“Shtetet e Bashkuara ofruan të gjithë mbështetjen ajrore për afganët. Por larguan në mes të natës nga Bagram [baza ajrore]. As komandantit nuk i thanë se po largoheshin. Afganët u zgjuan në mëngjes. Pa Amerikën, pa asnjë mbështetje te asnjë lloji”, tha ai.
Të enjten, pasi Stewart foli, evakuimi papritmas u bë tmerrësisht më vdekjeprurës për Shtetet e Bashkuara.
Vendimi i nxituar dhe i njëanshëm i Biden për të braktisur misionin e NATO -s në Afganistan i ka bërë më shumë dëm asaj aleance sesa tensionet e 45 viteve të Luftës së Ftohtë.
Në të gjithë botën, kombet po rikalibrojnë politikat e tyre të sigurisë, duke peshuar mbështetjen tek SHBA, që është e lëkundur dhe impulsive.
Kur nuk ka ndëshkim për dështim, përhapen dështimet.
Kombi mund të kishte më shumë besim tek Biden nëse ai do kishte më pak në vetvete.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A është kthyer Amerika?
A ka marrë Biden vendimin e duhur? Historia tregon se…
