Nga Mario Cardona, The Hill
Programi i Joe Biden për parashkollorët dhe mësimin e hershëm kanë marrë shumë vëmendje. Në fakt pjesa më e madhe e programit është përqendruar në faktin nëse propozimet do ti mbijetojnë negociatave në Senat, në projektin-ligjin e presidentit për “infrastrukturën njerëzore”.
Ajo që ka tërhequr më pak vëmendje është se si hartimi i politikave përfaqëson një distilim të disa prej mendimeve më të mira se si të krijohet e drejta universale parashkollore dhe e kujdesit për fëmijët duke i garantuar pothuajse çdo familje akses në mësimin e përballueshëm, dhe me cilësi të lartë.
Këto nuk janë ide të reja. Në fakt, aspekte të këtyre programeve u propozuan gjatë administratës së Obamës. Por plani i Biden sigurisht që ka disa ndryshime.Dallimet janë të rëndësishme sepse ato pasqyrojnë një përmirësim të politikës së re dhe përfaqësojnë një njohje të asaj që prindërit, ofruesit dhe palët e tjera të interesuara kanë mbrojtur.
Për shembull, në fjalimin e vitit 2013 rreth gjendjes së shtetit, Obama propozoi se do të punonte me shtetet për të vënë në dispozicion mësimin parashkollor me cilësi të lartë për çdo fëmijë të moshës 4 vjeçare në Amerikë. Në buxhetin e tij të vitit 2014, në të cilin dha edhe detajet mbi propozimin, Obama përshkroi një program të ri Parashkollor për të Gjithë, i cili do të krijonte një partneritet të ri federal-shtetëror për t’u siguruar të gjithë katërvjeçarëve nga familjet me të ardhura të ulëta dhe të moderuara me të ardhura të larta: edukim cilësor dhe të financuar nga publiku. Në të kundërt, plani i Biden do të mbulonte të gjithë shpenzimet e fëmijëve tre dhe katër vjeç, raporton abcnews.al
Këtu, dallimet janë të rëndësishme. Biden ka propozuar që programet e tij parashkollore dhe të kujdesit për fëmijët të administrohen nga Departamenti i Shëndetësisë dhe Shërbimeve Njerëzore (HHS). HHS ka një ekspertizë të mirëfilltë të lëndëve në zhvillimin e mësimit të hershëm dhe një histori të gjatë të administrimit të programeve, duke pasur parasysh mbikëqyrjen e agjencisë si mbi programet e ndihmës për kujdesin e fëmijëve në krye ashtu edhe mbi programet federale.
HHS ka gjithashtu një sistem të mbështetjes administrative rajonale përmes Administratës për Fëmijët dhe Familjes. Ndërsa Departamenti i Arsimit ka treguar lidership rreth mësimit të hershëm, njësoj si gjatë administratës së Obamës, Ndërsa administrata e Obamës do të ishte mbështetur në infrastrukturën administrative K-12 për të zbatuar programin, plani i Biden do të bazohej në rrjetin e ofruesve të bashkësive lokale. Plani Build Back Better do të kërkonte që mësimi i hershëm të ofrohej përmes një sistemi të kombinuar që do të thotë se mund të ofrohet përmes shkollave publike lokale, ofruesve të licencuar të kujdesit për fëmijët (duke përfshirë mjediset në shtëpi), ose programe Head Start .
Plani parashkollor i Obamës fillimisht nuk përfshinte investime të reja për të mbështetur rritjen e aksesit për foshnjat dhe fëmijët e vegjël. Plani i Biden-it parashikon dhe trajton këtë problem duke ofruar investime të fuqishme për kujdesin e fëmijëve nën moshën gjashtë vjeç. Ndërsa zbatohet programi i presidentit për kujdesin ndaj fëmijëve, gjithnjë e më shumë familje do të kenë akses çdo vit në një garanci për të përballuar edukimin, me kontributet e tyre në koston e kujdesit të kufizuar në 7 përqind të të ardhurave të tyre.
Pasi programi të miratohet plotësisht, familjet me afro 10 milionë fëmijë do të kenë të drejtë. Kjo do të pasqyronte një rritje më shumë se 10-fish të numrit të fëmijëve të vegjël që mbështeten përmes asistencës federale për kujdesin ndaj fëmijëve. Përveç substancës, Biden i ka prezantuar këto plane në fillim të administratës së tij, kur ai kishte kapitalin më të madh politik për të ndryshuar agjendën e tij. Dhe ai i ka bërë presion pothuajse çdo anëtari të kabinetit të fokusuar në politikën e brendshme për të nxitur miratimin e këtyre investimeve.
Në të kundërt, propozimet e mësimit të hershëm në administratën e Obamës u propozuan gjatë mandatit të dytë, përpara një Kongresi të përçarë.
Pra, nëse jo tani, kur? Duke gjykuar nga historia, mund të kalojë lehtësisht një brez ose më shumë përpara se Kongresi të rishqyrtojë legjislacionin gjithëpërfshirës të mësimit të hershëm.
Me kalimin e kohës, prindërit do të vazhdojnë të luftojnë për të gjetur dhe përballuar kujdesin për fëmijët. Edukatorët do të vazhdojnë të subvencionojnë sistemin e kujdesit për fëmijët duke fituar paga afër nivelit të varfërisë. Miliona fëmijë do të vazhdojnë kopshtin më pak të përgatitur. Është e nevojshme që Kongresi të veprojë menjëherë.
Qeveritë e shteteve nuk mund të përballojnë investime të mëdha në sistemet e reja të mësimit të hershëm pa financim të fuqishëm dhe të qëndrueshëm federal, dhe as prindërit nuk kanë mundësi të paguajnë më shumë.