Me 40 vjet rritje ekonomike, nuk ka kuptim që vendet të refuzojnë mësimet nga mrekullia ekonomike e Kinës dhe thellimi i armiqësisë midis Kinës dhe Perëndimit nuk është në interesin e asnjë personi.
40 vjet më parë, Kina ishte një studente shumë e mirë. Dhe tani, pas katër dekadave të zhvillimit të shpejtë, vendi po e shfaq veten si mësues. Por a është bota gati për të mësuar prej saj?
Vitet e fundit, Kina ka përdorur politikën “dalëse”, e shprehur më qartë me Iniciativën e saj të Brezit dhe Rrugës. Krerët e Kinës duan të rivendosin vendin e tyre në atë që ata e shohin si pozicionin që i takon.
Pesha ekonomike e Kinës arriti kulmin në vitin 1600, kur ajo përbënte më shumë se një të tretën e ekonomisë globale. Në 1820, filloi të rrëzohej shpejt, për shkak të ndikimit të madh të Revolucionit Industrial në rritjen ekonomike në Perëndim. Deri në fillim të viteve 1960, pjesa e Kinës në GDP globale kishte rënë nën 5%.
Pastaj Deng Xiaoping filloi reformat dhe filloi mrekullia e rritjes së vendit. Që nga viti 1978, Kina ka nxjerrë qindra miliona njerëz nga varfëria dhe pjesa e saj në ekonominë globale të GDP-së vazhdon të rritet.
Nëse Kina dëshiron të rrisë ndikimin e saj ndërkombëtar duke mbajtur përvojën e saj si model për të tjerët, duhet të identifikojë mekanizmat e suksesit të saj.
Kjo është në thelb synimi i një nisme të re nga Universiteti Tsinghua në Pekin. Qendra Akademike për Praktikat dhe Mendimet Ekonomike Kineze, me akronimin e saj sugjerues ACCEPT, kërkon të kuptojë zhvillimin e Kinës.
Për fillestarët, rritja gjatë katër dekadave të fundit u nxit kryesisht nga hyrja e firmave të reja, në vend të ristrukturimit të atyre të vjetra. Për më tepër, shndërrimi i tokës bujqësore në përdorim industrial dhe rezidencial luajti një rol thelbësor në inkurajimin e investimeve. Dhe në fund, politika makroekonomike proaktive i mundësoi vendit të shmangte krizat financiare.
A ishte krijimi i firmave të reja private apo ndihma e qeverisë më e rëndësishme për suksesin e Kinës?
Raporti i ACCEPT mund të ofrojë një informacion të dobishëm mbi këtë çështje, duke theksuar se si bashkëveprojnë menaxhimi i shtetit dhe liberalizimi ekonomik.
Përtej inkurajimit të hyrjes së firmave të reja, shteti kinez mobilizoi burime të konsiderueshme vendase për investime.
Megjithatë, shpjegimi i faktorëve kryesorë që nxitëN zhvillimin e Kinës është vetëm hapi i parë. Nëse Kina do të eksportojë modelin e saj të zhvillimit në një mënyrë kuptimplote, do të duhet të kapërcejë një numër barrierash shtesë.
Ndërkohë, vendet në zhvillim po pyesin nëse investimet kineze po i ndihmojnë vërtet.
Në një kohë të rritjes së pakënaqësisë ndaj ndikimit ndërkombëtar në rritje, aftësia e Kinës për të promovuar modelin e saj të zhvillimit është duke u dëmtuar rëndë.
Nuk ka kuptim për vendet në zhvillim që të refuzojnë plotësisht mësimet e mrekullisë ekonomike të Kinës dhe thellimi i armiqësisë midis Kinës dhe Perëndimit nuk është në interesin e askujt. Në vend të kësaj, vendet duhet të jenë të gatshme për të mësuar nga Kina…/konica.al