Përndjekja e Partisë Komuniste Kineze e myslimanëve në provincën e Xinjiangit kundërshtohet vazhdimisht nga kombet e civilizuara dhe shoqëria civile për shkak të brutalitetit, dhe shkeljes së të drejtës fundamentale të lirisë fetare.
Por ka edhe një kënd tjetër që duhet të ngrejë shqetësime: Këto abuzime dëmtojnë konsensusin global mbi antiterrorizmin.
Pekini i ka nënshtruar muslimanëve kinezë dhe pakicave etnike, duke përfshirë Ujgurët, Kirgizin, Uzbekët dhe Kazakistanët, në një fushatë gjithnjë e më të ashpër dhe sistematike të shtypjes.
Ai përfshin burgim masiv në kampe për “trajnime të supozuara”, pyetje të egra, monitorim gjithëpërfshirës dhe përpjekje për të zhdukur praktikat paqësore fetare.
Shtetet e Bashkuara vlerësojnë se që nga prilli 2017, Kina ka ndaluar më shumë se 1 milion burra muslimanë, gra dhe fëmijë në kampet e punës së detyruar. Deri në 2 milion më shumë janë dërguar për indoktrinim politik. Thuhet se gjithsej numri i shtetasve kinezë në këto objekte përbën rreth 15-25 përqind të popullsisë së përgjithshme etnike të Xinjiangut.
Të paraburgosurit i nënshtrohen një breshëri të vazhdueshme të propagandës, duke i detyruar ata të heqin dorë nga identitetet e tyre fetare, kulturore, gjuhësore dhe etnike.
Myslimanëve kinezë nuk iu lejohen lutjet e përditshme, iu hiqet mjekra me forcë dhe hanë me detyrim mish derri dhe alkool. Mbipopullimi dhe privimi i gjumit dhe ushqimit janë rutinë.
Kina refuzon të publikojë shifra se sa njerëz kanë vdekur në kampe, por dhjetëra vdekje janë raportuar, përfshirë vetëvrasjet, dhe shifra e vërtetë është ndoshta shumë më e lartë.
Përpjekjet e qëllimshme të Kinës për të shkatërruar kulturën e Ujgurëve shtrihet përtej kampeve, duke ndikuar në çdo aspekt të jetës për këto pakica etnike. Politikat represive të Pekinit në Xinjiang përfshijnë mbikëqyrjen dhe monitorimin e teknologjisë së lartë në të gjithë rajonin, masat drakoniane të sigurisë në hapësirat publike dhe kufizime të tjera.
Partia Komuniste ka marrë me forcë mijëra fëmijë të pakicave nga familjet e tyre dhe i ka vendosur ato në jetimoret shtetërore. Ata mësojnë vetëm gjuhën kineze dhe janë të ndaluar të marrin arsimim fetar apo kulturor. Autoritetet thuhet se ata janë riemëruar me emra kinezë.
Vëzhguesit ndërkombëtarë nuk lejohen të vizitojnë kampet pa njoftim paraprak.
Ajo që e bën këtë situatë të papërballueshme edhe më keq është keqpërdorimi i vazhdueshëm i “kundërterrorizmit” si pretekst për abuzimet e rënda të të drejtave të njeriut.
Për të përsëritur: Fushata represive në Xinjiang nuk është kundërterrorizëm. Është një kapitull tjetër në historinë e gjatë të Pekinit për shtypjen e budistëve tibetian, të krishterëve dhe Falun Gong.
Në këtë proces, Kina po shkatërron konsensusin afatgjatë dhe të vështirë për të luftuar terroristët e vërtetë, me zbatimin e ligjit, shkëmbimin e informacionit, sigurinë e kufijve dhe masa të tjera.
Kina, si shumë vende, ka vuajtur nga sulme terroriste, duke përfshirë edhe në Xinjiang. Dhjetëra qytetarë kinezë janë vrarë nga terroristët gjatë dekadës së fundit, në Kinë dhe jashtë vendit. Por, asgjë nuk mund të justifikojë shtrirjen masive dhe brutale të represionit kinez.
Ajo që Kina po bën nuk është kundërterrorizëm. Është represioni i shëmtuar, në një shkallë masive. Është Big Brotheri që të gjithë kemi frikë.
Nëse Kina pret që të trajtohet si një anëtar i respektuar i bashkësisë antiterroriste të botës, ajo duhet të ndalet. Dhe duhet të lirojë menjëherë të gjithë ata që ka mbajtur në mënyrë arbitrare.
Nga Washington Post
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Kampe internimi në Kinë/ Turqia: Turp për njerëzimin
Kina, ende republika e mizorëve…
