Një oqean bojë është harxhuar gjatë tre viteve të fundit, duke argumentuar të mirat dhe të keqet e largimit të Mbretërisë së Bashkuar nga BE, me pyetjen e madhe që shpesh shtrohet, a do të mbijetojmë?
Epo për momentin varet kush pyet. Në njërën anë janë optimistët, të cilët parashikojnë rritje të shëndetshme ekonomike.
Në anën tjetër janë pesimistët të cilët parashikojnë rënie totale ekonomike si dhe mungesa të përhapura të ushqimit dhe ilaçeve.
E vërteta, siç ndodh shpesh, me siguri qëndron diku midis këtyre dy ekstremeve, megjithëse unë mendoj se shumica e njerëzve nuk do të vërenin shumë ndryshime në jetën e tyre të përditshme.
Por ekziston një pyetje po aq interesante që deri më tani nuk ka marrë aq shumë vëmendje. Jo “A mund të mbijetojë Mbretëria e Bashkuar pa BE”, por “a mund të mbijetojë BE-ja pa Mbretërinë e Bashkuar”?
The Yorkshire Post thotë se ka pak dyshime se largimi i Mbretërisë së Bashkuar është një goditje e rëndë për BE dhe do ta lërë atë më të varfër, më pak produktive dhe me një papunësi më të lartë.
Kjo për shkak se Mbretëria e Bashkuar është ekonomia e dytë më e madhe në bllok, që përbën rreth 16 përqind të PBB-së totale të BE-së.
Sipas Financial Times, humbja e Britanisë së Madhe do ta bëjë ekonominë e BE-së më të vogël se ajo e Shteteve të Bashkuara.
BE gjithashtu do të humbasë rreth 13 përqind të popullsisë së saj dhe një nga qytetet e saj më të mëdha dhe më të prosperuara, Londrën, e cila është gjithashtu një qendër financiare globale.
Sipas disa vlerësimeve, Gjermania do të duhet të paguajë më shumë se 2bn £ shtesë në vit.
Sigurisht që BE duhet të jetë mjaft i fortë për t’i mbijetuar këtyre pengesave, serioze, të paktën në një afat të shkurtër.
Për disa heqja e pengesës së intranigjencës britanike paraqet një mundësi për t “bashkim gjithnjë e më të ngushtë” me akoma më shumë centralizim, kontroll të BE-së mbi taksën dhe shpenzimet e vendeve anëtare, një ushtri evropiane.
Kjo është ëndrra e imperialistëve të rinj, siç është Guy Verhofstadt, të cilët dëshirojnë të shohin krijimin e një Perandorie të Re Evropiane që do të jetë në konflikt të përhershëm me “perandoritë” e botës të tjera, si Kina, India dhe Shtetet e Bashkuara.
Nëse, sidoqoftë, mësimi i marrë nga Brexit është se BE duhet të mësojë të dëgjojë qytetarët e saj dhe të jetë më i përgjegjshëm ndaj shqetësimeve dhe ambicieve të tyre, atëherë ndoshta ka një të ardhme për një version më demokratik të BE-së.
Nëse BE do të ketë një të ardhme, nuk është si “Shtetet e Bashkuara të Evropës” por si një shoqatë miqësore e vendeve të lira, të pavarura që bashkëpunojnë në tregti, siguri dhe çështje të tjera, por për sa i përket taksave dhe shpenzimeve, vendase dhe politika e jashtme, duke iu nënshtruar vullnetit demokratik të qytetarëve të tyre.
Nëse një organizatë e tillë del përfundimisht nga ferri i Brexit, njerëzit e Evropës mund të jenë mirënjohës, edhe një here britanikëve për sigurimin e lirisë së tyre.
Dhe kush e di, mbase pasi të kenë kaluar disa dekada, Mbretëria e Bashkuar do të vendosë të ribashkohet.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Entuziazëm për një Brexit pa marrëveshje”
“Evropa do të zhduket nën dallgët e populizmit”
“Ç’do të thoshte Churchill për Boris Johnson?”
