Mijëra migrantë dhe refugjatë janë në kufirin turko-grek, të dëshpëruar për të hyrë në Bashkimin Evropian.
Presidenti i Turqisë Rexhep Tajip Erdogan i ka bërë thirrje Evropës të ndajë me të “barrën” e migrantëve. Disa tani po bëjnë paralelizëm me fluksin e migrantëve në 2015, duke thënë se javët e kaluara janë dukur si “déjà vu”, por nëse BE-ja është më e përgatitur sesa ishte para pesë vjetësh, mbetet për tu parë.
Çfarë ndodhi në 2015?
Në kulmin e krizës së refugjatëve në 2015 dhe 2016, Gjermania mori rreth 1 milion azilkërkues, shumë prej tyre u larguan nga konfliktet në vende si Siria, Iraku dhe Afganistani dhe po kërkonin siguri në Evropë.
Kancelarja gjermane Angela Merkel u përpoq të përmblidhte gjitha me frazën: “Ne mund ta bëjmë këtë” (“Wir schaffen das”).
“Problemi në vitin 2015 ishte se vendet në Evropën Jugore thjesht i dërgonin refugjatët e paregjistruar dhe i dërguan ata në drejtim të Evropës veriore,” tha Heiko Teggatz, kreu i sindikatës federale të policisë, për DW. “Kjo nuk duhet të kishte ndodhur.” Autoritetet që regjistronin ardhjet e reja dhe u morën çështjet e tyre nuk kishin vetëm personel, por edhe pajisjet e nevojshme. Në vitin 2017, gati 40% e zyrave të imigracionit në Gjermani kishin mungesë të pajisjeve teknike të përdorura për identifikim, me shumë emra të shkruar gabim në sistem dhe gjurmët e gishtërinjve që i përkisnin personit të gabuar.
Për shkak të mungesës së hapësirës, shumë azilkërkues u vendosën në qendra të ndërtuara nga kontejnerët e transportit ose në gjimnaze.
“Nga këndvështrimi i bashkive, një situatë si ajo në vitin 2015 nuk duhet të përsëritet,” tha Alexander Handschuh, zëdhënësi i Shoqatës gjermane të qyteteve dhe komunave. “Kjo do të çonte në një mbingarkesë.”
Çfarë ka ndryshuar në Gjermani që nga ajo kohë?
Edhe pse shumë njerëz ishin të gatshëm për të ndihmuar gjatë krizës në 2015, ardhja e refugjatëve dhe kaosi burokratik që pasoi gjithashtu “ushqeu populizmin” e krahut të djathtë në Gjermani. Në vitin 2017, Alternativa e ekstremit të djathtë për Gjermaninë (AfD) fitoi mbështetje të mjaftueshme për të hyrë në parlamentin gjerman për herë të parë pas fushatës me një platformë anti-emigracioni.
Pesë vjet më vonë, Merkel thotë se ishte e nevojshme të shmangej një krizë humanitare, por ajo gjithashtu thotë se u bënë disa “gabime” në mënyrën e trajtimit të saj.
Sistemet dhe personeli i ri kanë ndihmuar qytete dhe bashkitë e Gjermanisë të përgatiten më mirë për të trajtuar ardhjet e reja, deri në një pikë të caktuar. Bashkëpunimi ndërkufitar brenda BE gjithashtu është përmirësuar, përfshirë krijimin e një banke qendrore të të dhënave, e cila ruan gjurmët e gishtërinjve të azilkërkuesve.
Qeveria gjermane gjithashtu ka bërë presion për rritjen e sigurisë në kufijtë e vendit, me rreth 3000 deri në 5,000 oficerë.
Po BE-ja?
Përpjekjet për të arritur një politikë të azilit në mbarë BE kanë dështuar, me vendet përfshirë Hungarinë dhe Poloninë që kundërshtojnë përpjekjet për shpërndarjen e migrantëve në mënyrë të barabartë midis shteteve anëtare.
Një projekt i BE-së pas zhvillimeve gjatë viteve të kaluara arriti në përfundimin se në përgjigje të situatës në vitin 2015, qeveritë miratuan “masa shumë kufizuese” për të dekurajuar migrantët dhe refugjatët.
“Asgjë nuk ka ndryshuar për mirë që nga viti 2015”, tha Profesor Sabine Hess, një nga drejtuesit e projektit dhe një antropolog kulturor në Universitetin e Göttingen, për DW.
Hess vuri në dukje se politikanët kanë arritur të krijojnë ide vetëm për forcimin e kufijve “në vend që të mendojnë për problemet globale që i bëjnë që njerëzit të ikin”.
Rebecca Staudenmaier, Wolfgang Dick, Deutsche Welle
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Turqia paralajmëron Evropën
Erdogan po korr atë që ka mbjellë!
Erdogan hapi kufijtë/ Merkel del hapur kundër tij
