Bota është në luftë. Kështu i thotë Emanuel Macron Francës. Donald Trump paralajmëron amerikanët se ata po sulmohen nga “armiku i padukshëm”, një virus vrastar.
Dhe dje Boris Johnson e shpalli veten kreun e një “qeverie të kohës së luftës”.
Edhe nga politikanët, një gjuhë e tillë kësaj here nuk mban asnjë gjurmë të hiperbolës. Nëse jemi me fat, paralajmërojnë shkencëtarët e qeverisë, dhjetëra mijëra britanikë mund të vdesin nga kjo pandemi. Ekonomitë tona po “fundosen”.
Edhe në trajtimin e vetë pandemisë, ne shumë larg fqinjëve tanë evropianë.
Ekipi i Johnson është mjeshtër i premtimeve madhështore që nuk mbahen kurrë.
Thelbi i të gjithë kësaj është: për të përmirësuar këtë sëmundje, ekonomia do të bjerë.
Një ndihmë e vërtetë për ekonominë duhet të ketë dy parime kryesore. Së pari, ajo duhet të vendos para në xhepat e njerëzve, duke synuar më të varfërit. Kryeministrat e njëpasnjëshëm nga Margaret Thatcher tek Toni Bler deri te David Cameron e kanë bërë sistemin tonë të mirëqenies sa më ndëshkues, për t’i shtyrë njerëzit të shkojnë në punë. Në këtë krizë na duhet një qëllim krejt të kundërt: të inkurajojmë punëtorët të qëndrojnë në shtëpi.
Mbretëria e Bashkuar duhet të ndjekë vendet nordike në përgatitjen e subvencionimit të pagave.
Nëse Johnson e ka seriozisht për udhëheqjen e një “qeverie në kohë lufte”, ai duhet të kujtojë se gjatë Luftës së Dytë botërore, Mbretëria e Bashkuar kishte një deficit buxheti prej 20% të të ardhurave kombëtare çdo vit për pesë vjet.
Kjo krizë ka zbuluar të metat në sistemin tonë politiko-ekonomik.
Luftërat shpesh shërbejnë si katalizator për një ndryshim të tillë.
Aditya Chakrabortty është një kolumniste e Guardian
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Britania po e lufton koronavirusin krejtësisht ndryshe!
Edhe në kohë koronavirusi, Britania nuk pranon këshilla!
BE ndaloi udhëtimet por tani është vonë!
