Vizita e Emmanuel Macron në Le Puy-en-Velay, një qytet në rajonin e Auvergne në Francën jug-qendrore, në dhjetor 2018 duhet të jetë një nga pikat e ulëta të presidencës së tij.
Protestat e “Jelekverdhëve”, në atë pikë u duk se kërcënuan mbijetesën e qeverisë së tij. Demonstruesit e dhunshëm kishin vrapuar në qendër të Parisit tre fundjava radhazi dhe kishte trazira kudo nëpër provinca.
Prefektura në Le Puy-en-Velay ishte sulmuar nga një turmë. Macron erdhi në qytet për të parë dëmin dhe për të treguar solidaritetin me punojësit publikë, jeta e të cilëve ishte kërcënuar. Fjala se presidenti kishte ardhur u perhap shpejt, dhe protestuesit u mblodhën, për të shprehur zemërimin e tyre.
William Drozdiak rrëfen episodin në librin e tij të ri: “Macron i pëlqen të përzihej dhe dëshironte të angazhonte militantët në debat, por rojet e tij të sigurisë kishin frikë se gjërat mund të dilnin jashtë kontrollit dhe e futën atë në makinën e tij, kur u afrua turma kërcënuese. Disa protestues u hodhën para makinës së tij, duke brohoritur, “Ne ju urrejmë!”. Macron hapi dritaren e tij dhe u përpoq të fliste me një grua, por ajo e pështyu dhe bërtiti, ‘Ti kopil! Shpresoj që të vdisni duke dalë nga këtu!”.
Tani duket qartë se ende kërcënohen shanset e Macron për rizgjedhje në vitin 2022. Por ne nuk zbulojmë shumë më tepër këtu. Ky libër nuk është një ekzaminim i shtetit të Francës ose i shoqërisë. Ka pak këndvështrime kritike ose zëra të opozitës.
Drozdiak është një tregim kryesisht admirues për mënyrën se si Macron u bë udhëheqësi më ambicioz dhe vizionar i Evropës. Duke u bazuar kryesisht në raportet e gazetave, intervistat me këshilltarët e Pallatit Élysée dhe vetë presidentit, Drozdiak na tregon pikëpamjet e Macron.
Në libër, komentet e presidentit për Kinën janë ndoshta më tërheqëse. Xi po “rindërton një perandori, dhe ai është i gatshëm të jetë shumë agresiv,” konfirmon Macron.
Qëllimi i Drozdiak në këtë libër është të tregojë mendimet e Macron se si, në një epokë të një konkurrence të madhe pushteti midis SHBA dhe Kinës, Evropa duhet të jetë më strategjike dhe më e sigurt për të mbrojtur interesat e veta.
Pyetja është nëse me të vërtetë ka nevojë për distilim, pasi presidenti e bën shpesh dhe me elokuencë atë vetë, përfshirë në faqet e Financial Times.
Misteri është arsyeja pse argumentet Macron dhe propozimet franceze për politika dhe institucione më të forta të BE-së gjatë tre viteve të fundit, kanë fituar kaq pak mbështetje në Evropë.
A mund të ndryshojë kjo me pandeminë?
Pandemia është, siç tha presidenti në një fjalim të fundit në televizion, një “shans për të rikrijuar veten, para së gjithash”.
Përkthyer dhe përshtatur nga Financial Times/ Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Është koha që Evropa të vendosë…
Evropa flet shumë gjuhë, por jo atë të pushtetit!
Macron e humbi shansin për ta ndryshuar BE-në
