Situata në Parlamentin Francez nuk duket shumë e favorshme për Emmanuel Macron për momentin.
Më 19 maj ai humbi shumicën e tij të përgjithshme në dhomën e ulët të Parlamentit Francez, për shkak të formimit të një grupimi të ri të përbërë nga shtatë deputetë defektorë dhe ish përkrahës të tjerë të Presidentit që e ndihmuan atë dhe partinë e sapoformuar La République En Marche! ose LREM (Në lëvizje!), drejt fitores në zgjedhjet e vitit 2017.
LREM u zgjodh në pushtet pasi u formua vetëm pak më shumë se një vit. Një parti liberale dhe përparuese që synon bashkimin e të djathtës dhe të majtës në Francë pas dështimit të François Hollande, i konsideruar si një nga presidentët më të këqij në Republikën e Pestë Franceze.
LREM nuk mund të ishte formuar në një kohë më të mirë.
Vendit i duhej diçka që do të bashkonte popullin edhe një herë. Macron premtoi ndryshim dhe unitet, duke punuar me politika që përfaqësonin liberalizmin social dhe ekonomik. Ka pasur disa krahasime të partisë së Macron me atë të New Labor nën udhëheqjen e Tony Bler.
Një nga faktorët më interesantë rreth Macron dhe LREM është pozicioni i fortë Eurofil. Zgjedhur më pak se një vit pasi Britania votoi të largohej nga Bashkimi Evropian, dhe në ato zgjedhje duke mposhtur Frontin Kombëtar të ekstremit të djathtë dhe Euro-skeptik (tani Rally Kombëtare) të udhëhequr nga Marine Le Pen, kishte frikë se Franca mund të ndiqte Britaninë në duke refuzuar anëtarësimin e saj në BE. Macron ishte parë në një farë mënyre si opsioni më pak i rrezikshëm i të dyve.
Një fillim i vështirë
Pavarësisht se fitoi një shumicë, Macron u përball me shumë detyra të vështira të trashëguara nga paraardhësi i tij. Njëra prej tyre ka qenë krizat e migrantëve dhe refugjatëve. Le Pen shfrytëzoi këtë dështim me qeverinë Hollande për të kërkuar mbështetje për një ashpërsim të kufizimeve të imigracionit dhe për të krijuar një klimë kombëtare skeptike.
Edhe përkundër faktit se nuk kishte “krizë” në vend, në nëntor 2019 Macron prezantoi rregulla të reja të imigracionit për të kufizuar numrin e refugjatëve që arrijnë në Francë.
Macron është përballur edhe me problemin e Jelekverdhëve. Këto protesta u tha se ishin disa nga më të këqijat në Francë që nga viti 1968, me trazira të vazhdueshme dhe rreth 5000 të plagosur.
Protestat gjithashtu mund të shihen si një lëvizje e përgjithshme kundër vetë Macron. Votimi i tij ra në rreth 25 përqind kur filloi lëvizja. Si rezultat i protestave, pati disa dorëheqjeje nga ministrat e kabinetit. Megjithë masat për t’i dhënë fund lëvizjes, ajo vazhdon. Populli i Francës ka të ngjarë të vazhdojë të protestojë kundër qeverisë, për sa kohë që Macron mbetet në pushtet.
Humbjet
LREM ka humbur 26 deputetë që nga zgjedhjet e vitit 2017. Grupi ka deklaruar se ata nuk do të zgjedhin një palë mbështetëse midis qeverisë dhe opozitës, në vend të kësaj preferojnë të japin mbështetjen e saj për njërën ose tjetrën në varësi të çështjes.
Megjithëse kjo do të zvogëlojë mbështetjen që Macron mund të marrë nga partia e tij por ky nuk është fundi i botës për të ose qeverinë e tij. Ai ende ka mbështetjen e 56 deputetëve të tjerë nga partitë partnere për koalicionin e tij.
Aktualisht, qeveria e Macron përballet me pak kërcënim parlamentar deri në vitin 2022 kur do të mbarojnë zgjedhjet e ardhshme. Prandaj rebelimi nuk ka gjasa ta detyrojë atë për ndonjë vendimmarrje të nxituar. Problemet megjithatë do të shfaqen kur të vijë koha për rizgjedhje.
Më keq sesa është në të vërtetë?
Presioni i jashtëm po bën që pozicioni i Macron të duket i dobët, pavarësisht se kjo është më shumë një dobësi psikologjike sesa një politike.
Kjo dobësi është ajo që i bën njerëzit të mendojnë se situata është më e keqe se sa është në të vërtetë.
Pozicioni i Macron nuk do të jetë aspak i sigurt kur të vijnë zgjedhjet e ardhshme. Anketat aktualisht tregojnë se ai ka vetëm 40 përqind vlerësim. Kjo padyshim është për shkak të pandemisë Covid-19. Dhe në këtë, Macron nuk është ndoshta vetëm. Shumë udhëheqës botërorë kanë përjetuar një rënie të popullaritetit.
Pasojat afatgjata të virusit në Francë mund të jenë ato që vendosin nëse elektorati francez do të votojë përsëri për Macron. Kjo sigurisht nuk është koha që ai të ndihet i vetëkënaqur. Zgjedhjet e vitit 2022 do të kërkojnë më shumë punë sesa parashikohej fillimisht.
Përkthyer dhe përshtatur nga Shout Out UK/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Kina ju ka ndihmuar… Po Francën e Gjermaninë i harruat?!”
Asnjë krizë nuk krahasohet me këtë pandemi!
Covid krijon pak imunitet, testimet bënë diferencën në Gjermani
