Pavarësisht kur e vizitobn Hong-Kongun, gjithmonë do të gjeni të njëjtën atmosferë: Një pjesë e botës kineze e përzier me sundimin e ligjit të stilit britanik.
Asgjë nuk është e përsosur në Hong Kong, as sistemi i tyre demokratik që është përdorur që nga viti 1997 deri në ditët e sotme, as hendeku i madh në barazinë sociale, as obsesioni i vazhdueshëm me paratë dhe fati i zymtë që pret shumë punëtorë migrantë.
Por “lumturia Hong Kong” ekziston gjithashtu. Kjo nuk duket vetëm në bukurinë e vendit, shkëmbinjtë e tij dhe urbanizmin.
Është një lumturi që qëndron edhe tek puna e palodhur dhe krijimtaria, që e shndërruan qytetin në një qendër të fuqishme të zhvillimit ekonomik, teknologjik dhe financiar.
Ky vend unik i dha një shans refugjatëve fatkeq që ikin nga tragjeditë.
A duhet të flasim në kohën e kaluar? A e paralajmëroi Presidenti Kinez Xi Jinping fundin e një përjashtimi kinez në 28 maj? A është ky përfundimi i konceptit “një vend, dy sisteme”, i cili kishte siguruar që Hong Kongu të mbetej një ishull liberal prej 7.5 milion banorësh brenda masës kontinentale kineze prej 1.4 miliardë qytetarëve?
Javën e kaluar, Pekini ndërhyri drejtpërdrejt në punët e ish-kolonisë, duke shkelur frymën, nëse jo edhe traktatin, që përcakton Hong Kongun.
Nuk do të ketë reagime të mëdha ndërkombëtare. Shtetet e Bashkuara dhe Europa janë të zënë me çështje të tjera. Kompanitë perëndimore, për të cilat Hong Kong është porta e tregut kinez, do të qëndrojnë të vendosura.
Shembujt e kundërt të Hong-Kongut dhe Tajvanit, të cilat tregojnë se një ekonomi e suksesshme mund të arrihet në demokraci, duken të çrregullt për Kinën.
Aksionet këtu nuk janë vetëm ekonomike, por edhe politike.
“Ju nuk mund të keni sukses ekonomik pa gjithashtu liri politike dhe të gjitha vlerat themelore që rrjedhin nga kjo,” i tha Johannes Chan, i cili punon si studiues juridik në Hong Kong, për Financial Times.