Edhe pas disa javësh tension të shtuar në Mesdheun Lindor dhe Libi, të shkaktuar nga provokimet e vazhdueshme turke ose përfshirja e plotë ushtarake (Libia), kërcënimet (Greqia, Qipro), Brukseli ka treguar dobësinë e tij.
Përsëri, ajo ka treguar se nuk është një Bashkim Evropian, por një organ ekonomik, pa dëshirën dhe fuqinë për të përballur agresionin në vendet anëtare të tij.
Ajo e ka bërë atë përballë një konflikti të mundshëm që përfshin vendet anëtare të BE-së dhe aleatët e NATO-s.
Vazhdimi i politikës turke të energjisë, siç tregohet dhe zbatohet nga Erdogan, është kritikur nga zyrtarët e BE, por asnjë veprim i vërtetë nuk është ndërmarrë.
Shenja e fundit e dobësisë është deklarata e bërë nga shefi i politikës së jashtme të BE Josep Borrell, pas një bisede telefonike me Ministrin e Jashtëm turk Mevlut Cavusoglu. Ai deklaroi se të dy palët kanë rënë dakord për uljen e tensioneve në Mesdheun Lindor. Një takim i ri është planifikuar për në fund të gushtit.
Borrell përsëriti gjithashtu se Brukseli dhe Ankaraja do të “punojnë së bashku për armëpushimin në Libi”.
Këto reagime të BE-së nuk janë vetëm një “shuplakë” për anëtarët e saj Greqia, Franca dhe Qipro, por gjithashtu i japin Turqisë “leje” për të vazhduar të njëjtën sjellje.
Njëkonfrontim detar francez-turk pothuajse përfundoi në një konflikt në shkallë të plotë.
Diskutimi i vazhdueshëm në Berlin në lidhje me të ardhmen e Libisë ose një armëpushim i besueshëm nuk bazohet në realitet.
Konflikti libian, i shkaktuar nga ndërhyrja ushtarake perëndimore për të hequr ish diktatorin Muammar Ghadaffy, tani është “rrëmbyer” nga partitë e jashtme jo-evropiane, të tilla si Turqia, Emiratet e Bashkuara Arabe, Rusia, Egjipti dhe të tjerët, në një lojë gjeopolitike të pushtetit.
Për shkak të lidhjeve të saj me NATO-n dhe BE-në, duket se Turqisë i është dhënë akoma mundësia të krijojë një bazë të fuqisë, e cila do të çojë në konfrontim të drejtpërdrejtë me forcat LNA-Rusi-Emiratet e Bashkuara Arabe dhe ato të mbështetur nga Egjipti.
Brenda vendeve anëtare të BE-së, ka ndodhur një ndarje, pasi Franca-Greqia kanë zgjedhur hapur të mbështesin forcat rivale të LNA-së, kundër ndërhyrjes ushtarake turke.
Edhe pse zyrtarisht, Brukseli, i mbështetur nga Gjermania-Franca dhe Greqia / Qipro, ka dënuar kërcënimet e marinës turke dhe forcave ajrore për ishujt Grekë dhe Qipron, faktet tregojnë të kundërtën.
Kërcënimi i një cunami të ri refugjatësh dhe veprimi i mundshëm në East Med ka qenë arma kryesore deri më tani për të “gjunjëzuar” Brukselin, Berlinin, Romën, Hagën dhe të tjerët.
Edhe pse Brukseli mund t’i vërë kapakun situatës, duke bllokuar investimet evropiane dhe importet, asnjë gjë e tillë nuk diskutohet as në zyrat e Komisionit të BE-së.
Koha për bisedime ka mbaruar, vonesat e reja në veprim vetëm do t’i japin Ankarasë mundësi për të rritur kërcënimet.
Pa Brukselin, një përplasje ushtarake do të ndodhë në Mesdhe.
Brukseli aktualisht i ngjan një grupi udhëheqësish evropianë të frikësuar, që mendojnë ende se fjalët janë më të fuqishme se armët.
Në realitet, kërcënimet dhe veprimet ushtarake luftohen vetëm me mjete ushtarake.
Mungesa e një strategjie mbrojtëse nga BE e vë rajonin në rrezik.
Cyril Widdershoven është Shefi Global i Strategjisë, Berry Commodities Fund
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
2019, vit vendimtar për Evropën…
Erdogan: Samiti i G20 shumë i suksesshëm për Turqinë
BE ‘ndëshkon’ Turqinë për Qipron
