Duke biseduar me një diplomat në Berlin javën e kaluar, unë sugjerova që Brexit ndoshta renditej në vendin e katërtnë listën e shqetësimeve të politikës së jashtme gjermane.
Ai dukej i zhytur në mendime dhe më pas u përgjigj: “Unë mendoj më pak se kaq”. Kështu që ne kaluam në listë.
Dosjet alarmante po grumbullohen në tryezën e Kancelares Angela Merkel. Çështjet më urgjente me të cilat përballet kancelari gjerman janë Rusia, Covid-19, Mesdheu lindor, zgjedhjet në SHBA dhe Kina. Pastaj vjen Brexit. S
Si presidenti aktual i BE, Gjermania e sheh rolin e saj si formësimin e një përgjigje të unifikuar evropiane për të gjitha këto çështje.
Urgjenca shtohet nga fakti se Alexei Navalny, aktivisti i goditur i opozitës ruse, është i shtrirë në spital më pak se një milje larg nga zyra e kancelarit.
Fluturimi i Navalny në Gjermani ishte një gjest humanitar, por kjo ka provokuar një krizë në marrëdhëniet me Moskën. Diplomatët gjermanë besojnë se rusët nuk e prisnin që Navalny të mbijetonte gjatë fluturimit nga Siberia në Berlin.
Merkel ndërkohë nuk po i shmanget ballafaqimit me Putinin; ajo zgjodhi të shpallë personalisht rezultatet e toksikologjisë që treguan se Navalny ishte helmuar.
Një ndryshim i politikës gjermane në tubacionin e diskutueshëm të gazit Nord Stream 2 për në Rusi, i mbrojtur prej kohësh nga Merkel, po duket më i mundshëm. Gjermanët po ndjekin nga afër kryengritjen pro-demokracisë në Bjellorus.
Përtej kufijve të Evropës, Gjermania sheh një botë superfuqish kundër projektit evropian.
Siç thotë një zyrtar i lartë: “Një gjë që Moska, Pekini dhe Uashingtoni kanë të përbashkët është se ata të gjithë do të donin të ndanin Evropën.”
Përfshirja e Kinës në atë listë tregon për një përkeqësim serioz të marrëdhënieve me Pekinin.
Kjo ka rëndësi të jashtëzakonshme në Berlin, pasi Kina është partneri më i madh tregtar i Gjermanisë.
Ndërkohë, çështjet e të drejtave të njeriut në Xinjiang dhe Hong Kong po marrin shumë mbulim në mediat gjermane dhe perceptimet e publikut për Kinën janë negativë. Merkel ka thirrur një samit virtual BE-Kinë, i cili zhvillohet këtë javë.
Marrëdhëniet e Gjermanisë me Turqinë, gjithmonë të ndërlikuara, janë gjithashtu gjithnjë e më urgjente.
Berlini po përpiqet të ndërmjetësojë midis Greqisë dhe Turqisë në Mesdheun lindor dhe ka frikë se luftimet mund të shpërthejnë midis dy aleatëve të NATO-s.
Fakti që Turqia pret miliona refugjatë sirianë është kritik. Një moment përcaktues i epokës së Merkel ishte vendimi i kancelarit në 2015 për të pranuar më shumë se 1 milion refugjatë, të cilët kryesisht udhëtuan përmes Turqisë. Një dalje e re e migrantëve nga rajoni do të ishte një makth për zonjën Merkel, veçanërisht gjatë një pandemie.
Kështu që lajmet se një kamp i madh refugjatësh në Greqi është djegur po bien këmbanat e alarmit në Berlin.
Ndërsa përpiqen t’i përgjigjen një bote gjithnjë e më kërcënuese, udhëheqësit gjermanë i janë kthyer përsëri dhe përsëri rëndësisë së ruajtjes së unitetit evropian. Mbrojtja e tregut të vetëm evropian është çështje sigurie si dhe ekonomike.
Ky kontekst global që kushtëzon përgjigjen gjermane ndaj Brexit. Shikuar nga Berlini, do të ishte e rrezikshme dhe vetë-shkatërruese të bini dakord për një marrëveshje Brexit që minon tregun e vetëm.
Ekziston edhe çështja e besimit. Nëse qeveria e Mbretërisë së Bashkuar e Boris Johnson shkel një marrëveshje të rënë dakord nëntë muaj më parë, çfarë kuptimi ka të negociojmë më tej me ta?
Atmosfera politike në Londër është histerike. Janë gjermanët ata që po mendojnë globalisht dhe duket se tani po thonë: “mbaj qetësinë dhe vazhdo”.
Përkthyer dhe përshtatur nga Financial Times/ Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Po shtohet numri i refugjatëve drejt Evropës”
‘Erë lufte’: anije luftarake turke në ujërat greke, Athina njofton NATO
“S’bëjmë hap pas në Mesdheun Lindor”, Turqia i përgjigjet BE-së
