Në pushtet për aq kohë sa ajo është quajtur “kancelarja e përjetshme” e Gjermanisë, Angela Merkel shënoi 15 vjet në krye të fuqisë ekonomike të Evropës të dielën me popullaritetin e saj të paprekur dhe besimin e publikut në udhëheqjen e saj duke arritur pika të reja.
Merkel, 66 vjeç, ka thënë se do të largohet nga posti i kancelares kur mandati i saj aktual të mbarojë në 2021 me planet për të lënë politikën.
Thirrjet që ajo të qëndrojë për një mandat tjetër tani mund të dëgjohen, megjithatë, të nxitura nga besimi i shkaktuar nga trajtimi i saj i vazhdueshëm i shpërthimit Covid-19 në Gjermani, ku nivelet e infeksionit dhe vdekjet kanë mbetur më të ulëta se ato të shumicës së partnerëve evropianë.
Shumica dërrmuese e gjermanëve thonë se ata i besojnë strategjisë së saj, një vendim që ajo e ka quajtur “ndër vendimet më të vështira të kohës sime në detyrë”.
Kundërpeshë politike
Për shumë, Merkel ka shërbyer si një kundërpeshë për disa prej autoritaristëve të guximshëm dhe populistëve të politikës globale, nga Jair Bolsonaro i Brazilit te Presidenti i SHBA Donald Trump deri te Vladimir Putin në Rusi, dhe shumë e kanë parë atë si ” udhëheqësen e botës së lirë “gjatë epokës Trump.
Me krizën e koronavirusit që po ndizet në të gjithë botën, pandemia ka luajtur në pikat e saj të forta si menaxhere e krizave me drejtimin e zgjidhjeve me bazë shkencën. Merkel ka qenë prej kohësh në sinkron me elektoratin e saj si një garantuese e stabilitetit dhe prosperitetit.
Zhvendosjet kryesore të politikës së saj kanë pasqyruar dëshirat e një shoqërie në ndryshim.
Lëvizja e guximshme e Merkel 2015 për të mbajtur kufijtë gjermanë të hapur për më shumë se 1 milion azilkërkues dukej e vendosur të përcaktonte trashëgiminë e saj.
Liderët evropianë të vijës së ashpër siç është Viktor Orban i Hungarisë, e akuzuan atë për “imperializëm moral” me qëndrimin e saj mikpritës.
Dhe pesë vjet më vonë, Bashkimi Evropian nuk duket më pranë një politike të unifikuar mbi migracionin.
Nga kriza në krizë
Revista Time e quajti Merkel “Personin e vitit” në 2015, duke e quajtur atë “udhëheqësja më e fuqishme e Evropës” pasi ndihmoi drejtimin e Evropës përmes falimentimit grek në krizën e refugjatëve në përgjigjen e sulmeve të nëntorit në Paris. “Jo një herë ose dy herë, por tre herë këtë vit ka pasur arsye për të pyetur nëse Evropa mund të vazhdojë të ekzistojë, jo nga ana kulturore apo gjeografike, por si një eksperiment historik në shtetin ambicioz”, shkruajti revista. ”
Gjatë krizës së eurozonës, Berlini mbështeti shkurtimet e shpenzimeve në këmbim të huave ndërkombëtare të shpëtimit për vendet me borxhe. Por protestuesit e zemëruar e quajtën atë “mbretëresha e kursimit” të Evropës dhe e karikaturuan atë me rrobat naziste.
Gruaja e njohur dikur si “kancelarja e klimës” tani përballet me një lëvizje masive të votuesve të rinj që e presin atë për t’u siguruar që Gjermania të përmbushë angazhimet e saj për klimën.
Merkel, tani udhëheqësja më e vjetër e BE dhe G7, filloi si bashkëkohëse e George W. Bush, Tony Blair dhe Jacques Chirac kur ajo u bë kancelarja më e re e Gjermanisë, dhe e para femër, në 2005.
E lindur më 17 korrik 1954, në qytetin port të Hamburgut. Babai i saj e zhvendosi familjen në një famulli të një qyteti të vogël në Republikën Komuniste Demokratike Gjermane (GDR) në Lindje në një kohë kur shumica e njerëzve ishin drejtuar nga ana tjetër.
“Trashëgimia ime më në formë, për shembull, dëshira për liri gjatë jetës sime në RDGJ,” tha ajo në 30-vjetorin e ribashkimit.
Pas rënies së Murit të Berlinit, Merkel, e cila po punonte në një laborator kimie, u bashkua me një grup pro-demokracisë që do të bashkohej me Demokratët e Krishterë të Kohl. Protestanti nga Lindja do të zgjidhej më vonë drejtues i një partie deri në atë kohë i dominuar nga patriarkët katolikë perëndimorë.
Tani, në kohë të trazuara krizash të shumta globale, periudha pas Merkel duket e pasigurt.
Një betejë e lidershipit është zvarritur për muaj të tërë, e zgjatur nga shpërthimi i koronavirusit, me rezultatin e së ardhmes politike të Gjermanisë ende shumë të paparashikueshme.
Përkthyer dhe përshtatur nga France 24/ konica.al