Pas fitores së Presidentit Trump në 2016, katër vjet akuza dhe hetime partiake shkatërruan besimin e shumë amerikanëve në demokraci duke ia atribuar fitoren Trump ndërhyrjes ruse.
Kjo është arsyeja pse është e kuptueshme që Trump, së bashku me miliona mbështetës të tij nuk heq dorë nga ideja e mashtrimit zgjedhor vetëm pas një muaji.
Është magjepsëse të shohësh përçmimin e ri të mediave kryesore për këdo që vë në dyshim integritetin e zgjedhjeve.
Gjithashtu, ajo që e bën të vështirë dorëzimin për Trump është diferenca e ngushtë me Biden. Në Gjeorgji, Wisconsin dhe Pensilvani, Trump ndjek presidentin e zgjedhur Joe Biden me një diferencë të kombinuar prej rreth 115,000 votash, një fraksion i një përqindje të 158 milion votave të hedhura në të gjithë vendin.
Sidoqoftë, katër vjet më parë, Presidenti Barack Obama e mirëpriti Trump në Shtëpinë e Bardhë dhe u soll si një mik i mirë për një njeri që ai me siguri e përçmonte.
Hillary Clinton, megjithë fitoren e votës popullore, shpejt pranoi dhe mori pjesë në inaugurimin e Trump në një shfaqje të mbështetjes për transferimin paqësor të pushtetit.
Deri më tani, Trump ka injoruar detyrën më të rëndësishme që i mbetet, duke u përqëndruar në vend në mbledhjen e parave – më shumë se 200 milion dollarë që nga 3 nëntori – me thirrjet për mbledhjen e fondeve që pretendojnë mashtrim zgjedhor.
,bledhja e fondeve mund të vazhdojë për muaj ose vite, por ndërkohë, presidenti dhe zonja e parë Melania Trump duhet të bëjnë një pauzë të gjatë për të pritur Biden dhe gruan e tij, Jill, për një vizitë në Shtëpinë e Bardhë, për t’i shoqëruar ata në ceremoninë e inaugurimit në 20 Janar dhe të buzëqeshin stoikisht ndërsa Biden bën betimin.
Transferimi i pushtetit gjithmonë ndodh me dëshirë, pa grusht shteti ose nxitje të dhunës.
The Post njoftoi javën e kaluar se vetëm 27 nga 249 Republikanët në Kongres kishin pranuar publikisht fitoren e Biden.
Mbështetësit e Trump do të fillojë të pranojë realitetin, që koha e liderit të tyre ka mbaruar.
Unë shpesh kam qenë kritik ndaj Trump, duke theksuar se ai është një pionier politik i Epokës Narcistike. Por, për pjesën më të madhe të presidencës së tij, unë kam qenë në mesin e mbrojtësve të tij, .
Për mua, pjesët më të mira të Trump ishin paturpësia e tij në trajtimin e iniciativave të mëdha dhe të diskutueshme kundër kundërshtimit të ashpër; përbuzja e tij për korrektësinë politike, e cila shtyp fjalimin dhe mendimin; dhe gatishmërinë e tij për t’u përballur me standardet e zymta të dyfishta të institucionit mediatik liberal.
Zbukurimet Trumpiane – “gënjeshtra”, shumë këmbëngulin që janë pjesë e instinkteve të tij të showbizit, më pak kërcënuese sesa argëtuese.
Për konservatorët, shumë më të frikshme janë ndikimet e majta të majta tek Biden si president.
Por zgjedhjet kanë pasoja dhe koha e Trump ka mbaruar.
Ndërsa kundërshtarët e tij bashkëkohorë do ta shajnë gjithmonë, trashëgimia e tij do të varet nga mënyra sesi do e dorëzojë pushtetin. Ai do të ishte i mençur të bënte një telefonatë së shpejti për të parë se cila funksionon më mirë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Lufta” e Trump kundër emigrantëve
A mund t’i besohet Amerikës së Bidenit?
