Boris Johnson arriti atje ku është sot duke thënë gënjeshtra për Evropën. Ai bëri histori si gazetar.
Ai gënjeu në fushatën e referendumit. Tani po gënjen edhe si kryeministër. Kishte një marrëveshje tregtare “të gatshme për furrë” të BE-së.
Nuk ishte e vërtetë. Shanset për Brexitpa marrëveshje ishin “absolutisht zero”. Përsëri e njëjta gjë. Britania ishte e përgatitur për çdo rezultat pas 31 dhjetorit. Krejtësisht e rreme. Perspektiva e tarifave të BE-së për mallrat britanike ishte “krejtësisht dhe plotësisht absurde”. Një tjetër gënjeshtër.
Johnson tha se do të shkonte në Bruksel të mërkurën për të arritur një marrëveshje tregtare të tërheqjes nga BE. Një marrëveshje e mirë duhet të bëhet, u tha ai. Por në mbrëmje ishte krejt e kundërta. Johnson arriti në Bruksel për t’i thënë BE-së se Britania nuk ishte e gatshme të bënte një marrëveshje peshkimi, kurrë nuk do të pranonte gjykatën evropiane të drejtësisë si arbitrin në mosmarrëveshjet e ardhshme dhe nuk mund të binte dakord për ndonjë formë të marrëveshjes mbi standardet e tregtisë që lidhte Britaninë tek rregullat e BE-së.
Të dy palët tani qëndrojnë larg njëra-tjetrës.
Një kryeministër që dëshironte një marrëveshje për të vazhduar tregtinë me tregun më të madh të këtij vendi nuk do të kishte thënë asgjë nga këto.
Industria e peshkimit nuk është aq e madhe sa nevojat e saj duhet të parandalojnë një marrëveshje më të gjerë.
Më e rëndësishmja nga të gjitha, Britania duhet të pajtohet që një përafrim rregullator me tregun e vetëm për të siguruar një fushë të barabartë loje është me shumicë në interesin e saj ekonomik.
E fundit prej tyre tani është pengesa e madhe. Johnson dhe partia e tij ndikojnë në një naivitet të rremë në lidhje me të.
Ata e veshin çështjen në lidhje me sovranitetin e padukshëm të Britanisë.
Duke vepruar kështu, ata nuk pranojnë të pranojnë që ndarja e ndriçuar e sovranitetit është e përfshirë në çdo marrëveshje tregtare që Britania ose ndonjë komb tjetër do të bëjë ndonjëherë dhe është thelbësore për punën e marrëdhënieve ndërkombëtare.
Johnson pretendon se Britania nuk dëshiron më shumë sesa do të donte Kanada ose Australia.
Por pozicioni i Britanisë në lidhje me BE-në është rrënjësisht i ndryshëm.
Britania është në pragun e Evropës. Ekonomia dhe tregtia jonë janë integruar thellë me BE-në për 45 vjet.
Është plotësisht e drejtë që BE të kushtëzojë dhënien e hyrjes preferenciale të tregtisë me të paktën një formë të rreshtimit të vazhdueshëm të subvencioneve, taksave, standardeve të punës, rregullave të konkurrencës dhe masave mbrojtëse mjedisore.
Çdo qasje tjetër përfshin t’i besosh Britanisë që të mos e shkelë fjalën e saj.
Pse duhet ta bëjë BE-ja, veçanërisht pas faturës së tregut të brendshëm të Mbretërisë së Bashkuar, e cila, deri në këtë javë, përmbante klauzola që lejojnë Britaninë të injorojë të drejtën ndërkombëtare dhe traktatet e saj? Numri i afërsisë në tregti.
Për më tepër, pse një bashkim i bazuar në rregulla si Evropa duhet t’i besojë Johnson?
Të thuash gënjeshtra për Evropën, është një nga temat e pakta të qëndrueshme në jetën e tij kaotike dhe politikën.
Politika dhe ekonomia herë pas here e tërheqin Johnson në drejtime të kundërta për Evropën.
Por në fund ai më së shumti e vë politikën e partisë përpara interesit ekonomik kombëtar. Kështu është përsëri tani.
Për shkak të tij dhe kauzës së tij katastrofike për të rimarrë ndonjë madhështi imagjinare të humbur britanike, ky vend tani qëndron në prag të çarjes me Evropën.
Kanë mbetur vetëm tre javë para se të ndodhë. Do të ishte një urgjencë e dëshpëruar që ky vend të përballet në kohën më të mirë.
Është edhe më tragjike që po ndodh kur, mes pandemisë, drejtohet kaq keq dhe kështu është aq i përgatitur keq për t’u marrë me të.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Ç’do të thoshte Churchill për Boris Johnson?”
“Mos na provokoni!”, francezët thirrje për Johnson
