Njoftimi i fundit se Kina dhe Rusia synojnë të bashkëpunojnë për të ndërtuar një stacion hënor hulumtimi është ogurzi.
Kjo është një shenjë tjetër që Moska dhe Pekini po afrohen në një aleancë de facto kundër Perëndimit.
Vetë stacioni i hënës nuk sjell kërcënim të menjëhershëm.
Asnjë nga vendet nuk ka aftësinë për të ndërtuar një pajisje të tillë.
Amerikanët nuk duhet të shqetësohen se së shpejti do të përballen me lazer sekret kinez të hënës ose armë të tjera të vendosura në satelitin e Tokës.
Ka edhe shenja të forta se Shtetet e Bashkuara mund të krijojnë bazën e tyre së pari.
Projekti Artemis i NASA parashikon kthimin e njerëzve në hënë deri në vitin 2024.
Ai planifikon të ndërtojë një bazë hënore të përhershme orbituese, Gateway, si pjesë e këtij projekti gjithashtu.
Tetë kombe, përfshirë Mbretërinë e Bashkuar, Italinë, Japoninë dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, kanë rënë dakord të bëhen partnerë në këtë përpjekje.
Deklarata Ruso-Kineze mund të jetë sa një përpjekje propagandistike për t’iu kundërvënë konsorciumit të udhëhequr nga SHBA, aq sa është një sipërmarrje serioze bashkëpunimi.
Por kjo në vetvete është një shenjë shqetësuese. Rusia dhe Kina janë afruar shumë për pjesën më të madhe të dekadës së kaluar.
Rusia i shet Kinës, rivalit të saj gjatë gjithë jetës, armë të përparuara ushtarake, e cila në shumë raste është ende superiore ndaj teknologjisë së prodhuar nga Kinezët.
Ushtarakët e të dy kombeve kanë kryer stërvitje të përbashkëta ushtarake, duke përfshirë një stërvitje trepalëshe me Iranin në Oqeanin Indian muajin e kaluar.
Presidenti rus Vladimir Putin madje refuzoi të përjashtonte një aleancë zyrtare ushtarake me Kinën në të ardhmen.
Shfaqja e një aksi Moskë-Pekin-Teheran duhet të shqetësojë Presidentin Biden.
Ky grupim ka një shtrirje globale që njëkohësisht mund të kërcënojë interesat e SHBA në të gjithë botën.
Kjo sfidë është më e rëndësishmja që duhet të përballojë Biden.
Ai mund të zgjedhë ta trajtojë boshtin malinj si një arritje dhe të kërkojë ta përballojë atë me rritjen e SHBA, forcë dhe një strukturë e fortë, e aleancës globale që është gjithashtu e përkushtuar për këtë qëllim.
Ai mund të kërkojë të ndajë boshtin duke e larguar Rusinë nga Kinës, por kjo në mënyrë të pashmangshme do të kërkonte t’i jepte Rusisë gjërat që ajo vlerëson si dominimin e Ukrainës ose ndoshta edhe largimin e forcave të NATO-s nga aleatët tanë Baltik.
Ose ai mund të zgjedhë të injorojë kryesisht shenjat paralajmëruese.
Shenjat deri më tani janë të përziera. Biden u ka thënë aleatëve evropianë se “Amerika është kthyer”, por mbetet të shihet se çfarë do të thotë kjo në lidhje me qëndrimin e SHBA kundrejt Rusisë.
Asnjë nga këto iniciativa nuk do të ketë rëndësi, nëse Shtetet e Bashkuara nuk fillojnë të riinvestojnë në sigurinë dhe hapësirën kombëtare.
Pavarësisht rritjeve të buxhetit gjatë administratës Trump, shpenzimet e mbrojtjes mbeten afër një niveli të ulët të pas vitit 1960 si përqindje e PBB-së.
Kjo thjesht nuk mjafton duke pasur parasysh angazhimet globale dhe interesat e Shteteve të Bashkuara. Buxheti i NASA-s gjithashtu është zvogëluar gjatë viteve.
Shtetet e Bashkuara nuk mund të përballen me një bosht të udhëhequr nga Pekini pa rritje të konsiderueshme në të dy buxhetet.
Sateliti i parë i Tokës i Kinës transmetoi në botë himnin e epokës Mao “Lindja është e Kuqe”. Le të shpresojmë që një stacion hulumtimi hënor kino-rus nuk do të ketë një melodi të ngjashme.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A do vërtet Putin të jetë miku i Xi Jinping?
Aleanca Kinë-Rusi nuk do t’i rezistojë kohës
A do të paguajnë këta liderë për paaftësinë dhe cinizmin?
