Shpesh thuhet për Armin Laschet se ai kurrë nuk dëshironte të futej në politikë, por përfundoi të bashkohej me CDU vetëm për shkak të bindjes së vazhdueshme të një të njohuri.
Katër dekada më vonë, ai është udhëheqësi i shtetit më të populluar të Gjermanisë, udhëheqësi i Demokratëve Kristian dhe kandidati i aleancës konservatore për kancelar.
Nëse CDU – e cila ka qeverisur Gjermaninë për 51 nga 71 vitet e fundit – fiton zgjedhjet federale të shtatorit, ai do tëzërë vendin e Angela Merkel si udhëheqësi i ekonomisë më të madhe të Evropës.
Megjithatë, sukseset e tij ndonjëherë janë dukur se janë arritur pothuajse rastësisht nga dikush që shpesh konsiderohet “shumë i mirë” për politikën.
Por shpesh është thënë shpesh që Laschet është nënvlerësuar vazhdimisht.
Djali i një minatori që u bë mësues, Laschet u rrit në një shtëpi të devotshme katolike në qytetin më perëndimor të Gjermanisë, Aachen, me tre vëllezër.
Jeta e tij vërtitej rreth kishës, ku ai ishte anëtar i korit, i cili ishte vendi ku ai takoi të dashurën e tij të fëmijërisë dhe gruan e ardhshme, Susanne, një shitëse librash që flet frëngjisht . Të dy flasin rrjedhshëm frëngjisht.
Ai përshkruhet shpesh si Heimatbewusst, shumë i lidhur me origjinën e tij, një tipar i mishëruar në faktin se ai ende jeton atje ku ka lindur, në rrethin Burtscheid të Aachen.
Shtëpia familjare – fëmijët e tij janë rritur – është një shtëpi modeste me tarracë me tulla kafe me një kopsht të bukur përpara, një rrugë pa trafik për të lejuar fëmijët të luajnë.
Thelbi i rrjetit të tij shoqëror thuhet se ka mbetur pak a shumë i njëjti rreth i ngushtë i familjarëve, kishës dhe miqve të shkollës për gjashtë dekada.
Përveç periudhave të kaluara për të studiuar në Mynih dhe Bon, jeta private e Laschet mezi është zgjatur më shumë se disa kilometra përtej Burtscheid, mjaft kontrast me metropolin e gjerë të Berlinit, të cilin ai do të duhej të mësohej si kancelar.
Ai mishëron të njëjtat cilësi që admirohen tek Merkel, por ka disa që thonë se mund të zhgënjejë votuesit që shpresojnë për diçka të re.
Laschet studioi juridikun në Mynih, u trajnua si gazetar dhe ishte kryeredaktor i gazetës së kishës për dioqezën e Aachen.
Ai u bë një anëtar i shoqatës studentore konservatore katolike Aenania. Më i spikatur i kontakteve të tij në Aenania është Nathanael Liminski, një politikan i CDU dhe shefi i shtabit të Laschet si udhëheqës i shtetit në Dyseldorf.
Laschet u bë një këshilltar i qytetit në Aachen pasi nuk arriti të përfundojë studimet e tij të drejtësisë dhe u zgjodh në Bundestag në 1994, më pas u bë një deputet i Evropës.
Ai u emërua ministri i parë i integrimit të vendit në Nordrhein-Westfalen (NRW) në 2005, duke deklaruar Gjermaninë si një “shoqëri multikulturore”,. Ai u bë kreu rajonal i CDU, para se të ngrihej shpejt në 2017 në postin e udhëheqësit të shtetit të NRW – një rajon industrial, i cili para se të merrte frenat kishte qenë një bastion i vjetër i Social Demokratëve të qendrës së majtë.
Laschet ka qenë përgjithësisht i popullarizuar, por ai ka marrë kritika dhe tallje gjatë pandemisë, për disa veprime, përfshirë vendosjen e maskës dhe hapjen e një dyqani mobiljesh në një kohë kur shkalla e infeksionit ishte në rritje.
Stili i tij hezitues dhe i pavendosur i menaxhimit, ndonjëherë është kundërshtuar n ga Merkel, e cila ka refuzuar që të përfshihet në kandidaturën e tij.
Diku tjetër, Laschet ka qenë një mbrojtës i kancelarisë së Merkel, madje ndonjëherë e adopton stilin e saj të udhëheqjes “prisni dhe shihni”.
Ai e mbështeti vendimin e saj të diskutueshëm për të mbajtur të hapur kufijtë e Gjermanisë gjatë krizës evropiane të refugjatëve të vitit 2015.
Biografët e tij, Tobias Blasius dhe Moritz Küpper thonë se një nga sekretet kryesore të suksesit të Laschet është aftësia e tij për të “rrezatuar një vazhdimësi gazmore dhe një normalitet miqësor”. Si udhëheqës i partisë, Laschet ka thënë se ai dëshiron të ruajë CDU si një parti e popullit.
Thuhet se ai do të donte ta shtrinte këtë ide në Gjermani si një e tërë.
Se çfarë dëshiron populli gjerman pesë muaj përpara zgjedhjeve mbetet të shihet.
Pandemia ka shfaqur shumë defekte në mënyrën se si funksionon Gjermania, nga mungesa e fleksibilitetit te një qasje e ngathët dhe e shkëputur ndaj dixhitalizimit.
Por sondazhet e fundit tregojnë një mungesë bindjeje në aftësinë e Laschet për të udhëhequr, me vetëm 15% të gjermanëve që e shikojnë atë si një kandidat të përshtatshëm për kancelar, krahasuar me 44% për rivalin e tij Markus Söder.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al