Benjamin Netanyahu si kryeministri izraelit me jetë më të gjatë mund të jetë në përfundim të ditëve të tij në pushtet.
Naftali Bennett, udhëheqësi i partisë së vogël të krahut të djathtë Yamina, njoftoi të Dielën në mbrëmje se po punon drejt një marrëveshje koalicioni me Yair Lapid, udhëheqës i partisë qendrore Yesh Atid, për t’u bashkuar me një qeveri të re.
Është një ngjarje sizmike në politikën izraelite dhe nëse koalicioni bën betimin, kjo do t’i jepte fund 12 viteve të Netanyahut si kryeministër.
Në një fjalim të kryeministrit të Dielën, Bennett u tha izraelitëve se ai po bashkohet me qeverinë e re për të parandaluar një raund të pestë të zgjedhjeve dhe “të shpëtojë vendin nga ky cikël i përsëritur”.
“Pas katër zgjedhjeve dhe dy muajve të tjerë, është provuar për të gjithë ne se thjesht nuk ka asnjë qeveri të djathtë të mundshme që drejtohet nga Netanyahu. Janë ose zgjedhje të pesta ose qeveri uniteti,” tha Bennett.
Ai hodhi poshtë sugjerimet se koalicioni, i cili do të përfshinte një parti të gjerë, do të ishte një qeveri e majtë, në vend të kësaj duke paguar haraç për gatishmërinë e partnerëve të mundshëm në koalicion për ta lejuar atë të bëhet udhëheqësi i Izraelit.
“E majta po bën kompromise të vështira për të më lejuar mua… të bëhem kryeministër,” tha ai, duke shtuar, “kjo qeveri nuk do të bëjë shkëputjen e as nuk do të dorëzojë territore, as nuk do të ketë frikë të nisë një operacion ushtarak nëse kërkohet.”
Pak kohë pasi Bennett foli, Netanyahu bëri një deklaratë të vetën në të cilën ai denoncoi udhëheqësin e partisë Yamina si një njeri që nuk kujdesej për asgjë tjetër përveç se të bëhej kryeministër.
Duke kujtuar izraelitët se para zgjedhjeve të marsit Bennett kishte thënë se nuk do të ulej në një qeveri të udhëhequr nga Lapid, Netanyahu tha se parimet e rivalit të tij të djathtë nuk kishin peshë…
Bennett po përpiqej të tërhiqte “mashtrimin e shekullit”, tha Netanyahu.
Pritet gjerësisht që çdo marrëveshje uniteti të shohë pozicionin e kryeministrit të ndërrohet me Bennett që shkon i pari dhe Lapid i dyti.
Është një marrëveshje e pazakontë, e bërë unike nga fakti që partia e Bennett fitoi vetëm shtatë vende në zgjedhjet e fundit.
Por partia e tij u bë një nga vendimmarrësit në politikën izraelite, pasi të dy Netanyahu dhe blloku pro “ndryshimit” u përpoqën të mashtronin Bennett, duke pasur nevojë për shtatë vendet e tij për t’i afruar me shumicën prej 61 vendesh të nevojshme për të formuar një qeveri në Knesset, parlamenti izraelit.
Koalicioni “ndryshim” ka të ngjarë të përbëhet nga parti nga e djathta në të majtë të politikës izraelite, por gjithsesi do të kishte nevojë pothuajse me siguri për një lloj mbështetjeje të jashtme për të arritur pragun me 61 vende.
Kjo mbështetje mund të vijë nga jashtë qeverisë, siç është njëra nga partitë arabe, me shumë gjasa Lista Islamike e Bashkuara Arabe, e udhëhequr nga Mansour Abbas.
Dhe mund të mos ketë shumë bashkim të një game kaq të gjerë partish, përveç dëshirës së tyre për të rrëzuar Netanyahun.
Me çështje të ngutshme të tilla si mënyra e mbajtjes së armëpushimit me militantët e udhëhequr nga Hamas në Gaza dhe tensionet në rritje në Jeruzalemin Lindor dhe Bregun Perëndimor, kjo mund të jetë një qeveri e brishtë lehtësisht e ndarë nga ndarjet ideologjike.
Lapid tani duhet të arrijë dhe të nënshkruajë marrëveshje zyrtare të koalicionit me të gjitha palët përpara se të shpallë koalicionin e tij, së pari te Presidenti i Izraelit dhe pastaj kryetari i Knesset.
Parlamenti ka një javë për të votuar mbi aranzhimet e koalicionit përpara se qeveria e re dhe një kryeministër i ri izraelit të mund të betohet.
Përkthyer dhe përshtatur nga CNN/ F.H, Konica.al
