10 fëmijë ishin midis 28 të vrarëve në Gaza në muajin e Shenjtë të Ramazanit, ndërsa dy gra izraelite u vranë ndërsa sulmet ajrore izraelite goditën territorin dhe militantët palestinezë qëlluan me raketa.
Në Jeruzalem, policia izraelite gjuajti me granata marramendëse, lotësh dhe plumba gome në një nga vendet më të shenjta të Islamit, duke lënë të plagosur 300 Palestinezë.
A mund të përkeqësohet kjo? Po.
Kryeministri, Benjamin Netanyahu, është zotuar të rrisë intensitetin e sulmeve.
Izraeli dhe Hamasi kanë zhvilluar tre luftëra si dhe beteja periodike.
Megjithëse ata shpesh përgatisin daljet e tyre, ngjarjet mund të kenë një moment të tyre.
Zhurma ishte vendimi i autoriteteve izraelite për të parandaluar palestinezët që të mblidheshin në Portën e Damaskut pas lutjeve të natës gjatë Ramazanit, siç bëjnë zakonisht; një valë e dhunës ndër-komunale; dhe planet për të dëbuar qindra palestinezë nga shtëpitë ku ata kanë jetuar për dekada në Sheik Jarrah në Jeruzalemin Lindor të okupuar, duke u dhënë atyre kolonëve hebrenj.
Sipas ligjit izraelit, hebrenjtë që mund të provojnë një titull nga para luftës së vitit 1948 mund të kërkojnë pronat e tyre në qytet. Kjo nuk mund të justifikohet kur nuk ekziston asnjë ligj i ngjashëm për palestinezët që humbën shtëpitë e tyre.
Dëbimet janë përshkruar nga një organ i të drejtave të KB si një krim i mundshëm lufte.
Taktikat agresive të përdorura nga policia atje dhe në xhaminë al-Aksa pasqyrojnë një kulturë të mosndëshkimit.
E gjithë kjo ka ndodhur brenda kontekstit të krizave të dyfishta politike.
Ndërkohë, presidenti palestinez, Mahmoud Abbas, ka shtyrë për një kohë të pacaktuar zgjedhjet që të gjithë prisnin që Fatah të humbte përsëri ndaj Hamasit.
Por konflikti është i vjetër.
Zemërimi ndaj pushtimit thellohet në mënyrë të pashmangshme.
“Bllokada e gjenerimit” është rritur në Gaza, një rrip i vogël toke i mbushur me banorë, por me pak punë, energji ose ujë të pijshëm të pastër.
Covid, dhe pabarazia e dëshpëruar e fushatave të vaksinimit në Izrael dhe territoret e okupuara, ka mprehur pakënaqësinë për të jetuar nën një qeveri që kontrollon pa ofruar mbrojtje.
Trazira e parë në qytetet arabe në Izrael të hënën demonstron zemërimin për llojin e padrejtësisë së akumuluar që kohët e fundit bëri që Human Rights Watch të akuzojë zyrtarët izraelitë për kryerjen e aparteidit, deri në mohimin e zemëruar të qeverisë.
Prioriteti duhet të jetë de-përshkallëzimi për të mbrojtur jetën e civilëve, të trajtuar me një shpërfillje kaq të pamëshirshme dhe fatale nga qeveria izraelite dhe militantët palestinezë.
Komuniteti ndërkombëtar duhet të ketë peshën e tij.
Tani është një administratë në Uashington që mund t’i marrë këto çështje seriozisht. Me të drejtë ka dënuar sulmet e militantëve.
Por duhet të jetë në mënyrë të ngjashme e qartë me autoritetet izraelite, jo vetëm mbi përgjigjen e tyre ushtarake, por mbi veprimet që çuan në mënyrë të parashikueshme në këtë shpërthim të fundit të dhunës.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al