Krizat në Lindjen e Mesme e kanë zakon të tërheqin administratat e SH.B.A.-së ndër vite, duan apo jo.
Kështu ishte edhe për Joe Biden kur shpërtheu konflikti muajin e kaluar midis Izraelit dhe Hamasit, grupit militant palestinez, duke shkaktuar një seri trazirash që u përhap në qytetet e përziera izraelite dhe Bregun Perëndimor të okupuar.
Presidenti amerikan, duke u ndeshur me koronavirusin në shtëpi dhe me Kinën dhe Rusinë si përparësitë e tij të politikës së jashtme, u shfaq ngurrues për të ndërhyrë.
Ai deklaroi mbështetjen e SHBA për Izraelin, duke thënë se nuk kishte parë një “reagim të dukshëm” nga shteti hebre, edhe pse aeroplanët e tij të prodhuar nga SH.B.A. bombarduan Rripin e Gazës dhe bllokuan Këshillin e Sigurimit të KB duke kërkuar një de-përshkallëzim.
Ky qëndrim ndryshoi pasi sulmet ajrore izraelite shkatërruan një ndërtesë që strehonte organizata mediatike, duke përfshirë Associated Press, agjencinë amerikane.
Vetëm pasi bombardimet ndezën një protestë në një kohë kur Biden u përball me kritika të brendshme në lidhje me refuzimin e tij për të bërë presion ndaj Izraelit për t’i dhënë fund ofensivës së tij, ai mbështeti thirrjet për një armëpushim.
Diplomacia e intensifikuar amerikane ishte atëherë jetike për t’i dhënë fund konfliktit 11-ditor. Në atë kohë, sulmet izraelite kishin vrarë të paktën 254 palestinezë në Gaza, shumë prej tyre gra dhe fëmijë. Raketat e Hamasit vranë 13 vetë në Izrael, përfshirë dy fëmijë.
Sekretari amerikan i shtetit Antony Blinken që nga ajo kohë ka vizituar rajonin dhe me të drejtë ka përmbysur disa nga masat e pamatura pro-Izraelit të marra nga Donald Trump.
Kjo përfshinte një premtim për të përshpejtuar rihapjen e një konsullate në Jeruzalem që shërben si një kanal diplomatik për palestinezët.
Ai gjithashtu njoftoi rritjen e ndihmës për palestinezët dhe rreth 5.5 milion dollarë në ndihmë nga katastrofa për të ndihmuar Gazën e varfër të fillojë një tjetër proces rindërtimi.
Duhet bërë shumë më tepër.
Armëpushimi mund t’i ketë dhënë fund luftimeve, por nuk do t’i japë fund ciklit një dekadë të gjatë të qetësisë së pasigurt të ndjekur nga gjakderdhja.
Kjo do të pushojë vetëm kur palestinezët nuk jetojnë më nën okupim, Gaza nuk është e ngjashme me një burg në ajër të hapur dhe palestinezët me shtetësi izraelite nuk përballen me diskriminim.
Si aleati kryesor i Izraelit, SH.B.A. ka një detyrim moral të kërkojë llogari nga shteti hebre.
Ajo duhet të përdorë fuqinë e saj për t’i dhënë fund keqtrajtimit të palestinezëve, qofshin dëbimet, zgjerimi i vendbanimeve apo ngacmimet që durojnë palestinezët nga forcat izraelite të sigurisë dhe kolonët hebrenj.
Bërja e kësaj do të vinte bazat e nevojshme për të ringjallur një proces të barabartë paqeje me shpresën për të siguruar një zgjidhje të drejtë.
Të mos bësh asgjë do të ishte të mbjellësh farën e periudhës tjetër të pashmangshme të dhunës, qoftë në territoret e pushtuara, brenda Izraelit, ose të dyja.
Moskokëçarja i shërben vetëm interesave të grupeve, të tilla si Hamasi, që përfitojnë nga abuzimet e Izraelit për të forcuar mbështetjen e tyre dhe për të justifikuar militantizmin e tyre, ndërsa heshtin zërat e moderuar.
Uashingtoni duhet gjithashtu të bëjë presion mbi Autoritetin Palestinez dhe presidentin e tij, Mahmoud Abbas, për të mbajtur zgjedhje për t’u dhënë palestinezëve mundësinë për të zgjedhur një udhëheqje më përfaqësuese.
Vendimi i Abbas muajin e kaluar për të anuluar ato që do të kishin qenë zgjedhjet e para palestineze në 16 vjet ishte i gabuar dhe i motivuar nga vetë-ruajtja.
Palestinezët duhet të veprojnë në rregull dhe të paraqesin një partner të besueshëm për Uashingtonin dhe të tjerët për t’u angazhuar.
Por dështimet e tyre nuk duhet të justifikojnë SH.B.A.-në duke mbyllur një sy ndaj kolonizimit rrënqethës të Izraelit të territoreve të okupuara dhe abuzimit të të drejtave të Palestinës.
Biden, i cili e ka përshkruar veten si një Sionist, duhet të mbetet i angazhuar me krizën.
SHBA ka një zgjedhje: të duket gjithnjë e më shumë si tifozja e Izraelit ndërsa konflikti zien, ose të jetë lojtari serioz dhe objektiv që duhet të jetë.
Përkthyer dhe përshtatur nga Financial Times/ F.H, Konica.al