Një zyrtar grek anonim i është referuar ‘Turqisë aktuale’.
Në kundërshtim me Turqinë e së kaluarës, Turqia e sotme është zhvilluar vetë në të gjitha aspektet dhe është i vetmi vend të cilit Evropa i detyrohet sigurisë së saj
Kohët e fundit, një artikull në Economist shpjegon se Turqia fitoi epërsinë ndaj Greqisë në Detin Egje me nëndetëset e klasës Reis të dizajnuar nga Gjermania.
Duke vënë në dukje se nëndetësja Piri Reis u notua për herë të parë në mars, revista përshkroi zhvillimin si “një fitore për marinën turke dhe një dhimbje koke për Greqinë”.
Në të njëjtin artikull, një zyrtar grek pa emër tha, “Ne nuk po themi mos i shisni nëndetëse Turqisë. Ne po themi “tani, mos ia shisni ato Turqisë aktuale. ”
Në Egje, ku tensionet për gazin në Mesdheun Lindor kanë ngrohur përsëri ujërat, nuk është për t’u habitur që rivaliteti midis Ankarasë dhe Athinës është përshkallëzuar.
Jemi mësuar edhe me deklarata të ashpra që ndonjëherë shtyjnë kufijtë diplomatikë.
Turqia aktuale?
Ajo që më intrigon është theksimi i “Turqinë aktuale”.
Sepse, ky model, që nënkupton se ka një administratë në Turqi që erdhi në pushtet përmes metodave të paligjshme, jo zgjedhjeve, është shumë e njohur. Ky dallim është bërë shpesh nga administrata të caktuara aktuale në Evropë për një kohë.
Epo, le të mendojmë se si “Turqia aktuale” mund të ndryshojë nga “Turqia e vjetër”.
Duke parë këto deklarata, ju mund të supozoni se kishte dashuri midis Turqisë dhe Greqisë në vitet ’90 para se Presidenti Rexhep Tajip Erdogan të vinte në pushtet në 2002. Na vjen keq, por jo. Sepse në vitin 1996, të dy vendet u kthyen nga pragu i luftës për shkak të shkëmbinjve Kardak.
Tensioni në atë kohë ishte pakrahasimisht më i madh se sot.
Po, nuk ka pse të them më. Ajo që ata e quajnë “Turqia aktuale” është një vend që ka lënë pas një epokë të koalicioneve dhe është qeverisur nga një qeveri e qëndrueshme për 19 vjet.
Është një vend që është bërë më i fortë dhe një që ndërhyn si një krijues në probleme të tilla si lufta civile, migrimi, uria dhe terrorizmi në rajonet pranë kufijve të tij.
Është një vend që ka zhvilluar ekonominë dhe industrinë e tij të mbrojtjes. Një vend që mbron të drejtat e tij ashtu si shtetet perëndimore.
Greqia dhe disa nga qeveritë e majta populiste evropiane që përmenda më lart duhet të mësojnë nga qëndrimet praktike të vendeve si Gjermania, Spanja, Italia dhe Polonia në lidhje me Turqinë.
Sot, nëse Turqia nuk do të kishte fuqi të mjaftueshme në Siri dhe Irakun verior për të përmbajtur migrimin, terrorizmin dhe valën e drogës, a mendoni se kryeqytetet evropiane do të ishin aq të sigurta sa tani?
Administrata aktuale Greke, e cila ishte në gjendje të kthehej në NATO pasi Ankaraja hoqi veton në 1980, duhet të ndalojë së paraqituri këtë paranojë historike për Turqinë në çdo mundësi. Në vend që t’i rezistojë rritjes së papërmbajtshme të Turqisë, Greqia duhet të kërkojë mundësi më pak të kushtueshme që do të rrisin mirëqenien e popullit të saj.
Kam të drejtë, komshi? Me thuaj.
Nëse Athina të paktën do të kishte arritur të zhvillonte një marrëdhënie të civilizuar me Ankaranë për gazin e Mesdheut Lindor, nëse do të kishin arritur sinqerisht me fqinjin e tyre në vend të Brukselit, a nuk do të kishin përparuar njerëzit e të dy palëve?
Në një shënim p (edhe nëse nuk është në gjendje të përmbushë sa më shumë Turqinë.
Përkthyer dhe përshtatur nga Daily Sabah/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Le Monde’: Erdogan s’do heqë dorë nga qëllimet e tij!
‘Greqia ka shumë aleatë’, Mitsotakis i përgjigjet Erdoganit
‘Erë lufte’: anije luftarake turke në ujërat greke, Athina njofton NATO
