The Hill
Sulmi ndaj Ukrainës kërcënon pavarësinë dhe sovranitetin e rendit ndërkombëtar, të cilat kanë qenë objekt i politikës së jashtme dhe të sigurisë së SHBA-së për 80 vite. Një rend ndërkombëtar i shembur rrezikon sigurinë e aleatëve dhe partnerëve, lirinë, të drejtat e njeriut dhe sipërmarrjen e lirë në mbarë botën.
Konflikti ka një interes të drejtpërdrejtë për SHBA-në. Që nga mesdita e sotme, situata taktike në Ukrainë vazhdon të tensionohet por duket se forcat ruse kanë kaluar “Linjën e Kontaktit” në Donbas, kanë zbarkuar në Odesa dhe Mariupol dhe kanë kaluar kufirin ruso-ukrainas pranë Kharkiv, raporton abcnews.al
Për më tepër, Rusia po kryen një seri sulmesh kundër infrastrukturës civile dhe ushtarake, me shpërthime të raportuara në Dnipro, Kiev dhe gjetkë. Në orët në vijim, sulmet ajrore ruse do të vazhdojnë. Kharkiv do të sulmohet, duke rezultuar në luftime të shumta brutale.
Sulmi rus kundër Mariupolit ka të ngjarë të shoqërohet me një sulm tokësor nga Donbasi dhe me shumë gjasa një sulm ajror nga Krimea. Sulmi i Rusisë në Odesa tregon shtrirjen e gjerë të synimeve të saj. Në ditët në vijim, Putin mund të urdhërojë një sulm ndaj Kievit.
Presidenti Biden, së bashku me aleatët e NATO-s, kanë zgjedhur prej kohësh të mos angazhojnë forcat tokësore për mbrojtjen e Ukrainës; vetëm ukrainasit do ta mbrojnë Ukrainën. Përgjigja ndaj sanksioneve të NATO-s do të ketë një ndikim, duke pasur parasysh brishtësinë e natyrshme të ekonomisë ruse.
Megjithatë, do të duhet kohë që sanksionet të kenë efekt, duke krijuar një vonesë midis veprimit dhe ndëshkimit. Parandalimi, është i rëndësishëm, veçanërisht për një fuqi bërthamore si Rusia. Perëndimi duhet të ndërmarrë masa për të garantuar sigurinë territoriale të Aleancës Atlantike, të kufizojë përfitimet ushtarake të Rusisë dhe të përgatitet për kundërpërshkallëzim nëse është e nevojshme.
Për më tepër, parandalimi është thelbësor, duke pasur parasysh objektivat territoriale në dukje maksimaliste të Rusisë. Fjalimi i Putinit në Rusi ditën e djeshme, përkoi me një takim të Këshillit të Sigurimit të OKB-së që kishin kërkuar ukrainasit, me gjasë sepse ata e dinin se një pushtim do të ndodhte shumë shpejt.
Putin mohoi planet për të pushtuar Ukrainën, në vend të kësaj shpresonte të çmilitarizonte vendun. Mënyra e vetme për të çmilitarizuar Ukrainën është rrëzimi i qeverisë së pavarur në Kiev dhe instalimi i një regjimi miqësor.
Për më tepër, Putin kërcënoi çdo fuqi që kërkonte të ndërhynte, duke kërcënuar se do të ndërmerrte pasoja të ashpra dhe të menjëhershme. Ne nuk e dimë se çfarë e konsideron Putin një “ndërhyrje”, por Aleanca Atlantike duhet të marrë parasysh se edhe lëvizja ushtarake ose ofrimi i ndihmës mund të shkaktojë një reagim nga ana e Rusië.
Kështu, fuqitë perëndimore duhet të ndërmarrin gjashtë hapa për të garantuar sigurinë e interesave aleate ndërsa kjo krizë përshkallëzohet dhe për të penguar përshkallëzimin e mëtejshëm.
1-) SHBA-ja dhe aleatët e saj duhet të shpërndajnë mjete luftarake në Rumani, Bullgari, Poloni dhe Baltik. Rreziku më i madh për NATO-n është përshkallëzimi i agresionit rus, pra një ofensivë në Baltik dhe Detin e Zi.
Forcat tokësore ruse janë të përqendruara në masë të madhe përgjatë kufirit të Ukrainës, duke kufizuar perspektivat e një ofensive të menjëhershme kundër Balltikut. Megjithatë, marina ruse ka vendosur forca të mëdha ushtarake në Detin e Zi dhe Mesdheun Lindor, duke përfshirë grupe të shumta luftarake, të paktën gjysmë duzinë nëndetëse të pajisura me raketa lundrimi dhe sisteme të mbrojtjes ajrore.
Forcat e Armatosura të SHBA-së janë alternativa më e mirë. Krahas këtyre, SHBA duhet t’i japë përparësi mbrojtjes ajrore. Për më tepër, SHBA-ja duhet të sfidojë forcat detare ruse në Mesdhe, duke gjurmuar anijet luftarake, nëndetëset dhe mbrojtjen ajrore.
Këto do të rrisin koston e përshkallëzimit rus kundër aleatëve të NATO-s, ndërkohë që dëmtojnë aftësitë aktuale operacionale ruse.
2-) NATO duhet të përgatitet për sulmet kinetike ruse kundër çdo force që përpiqet të rifurnizojë Ukrainën. Pika më e mundshme e tranzitit është Lviv, duke pasur parasysh zhvendosjet e ambasadave në atë qytet.
3-) Nëse nuk e ka bërë tashmë këtë NATO duhet të miratojë një përgjigje të madhe kibernetike ndaj pushtimit rus. Megjithatë, edhe para kësaj, SHBA duhet të konsiderojë përshkallëzimin e presionit kibernetik dhe elektronik kundër institucioneve shtetërore dhe ushtrisë ruse.
Njësitë e Forcave Ajrore të SHBA-së dhe të sistemit elektronik (EW) të dislokuara në Rumani mund të bllokojnë komunikimet ruse dhe të ndërpresin operacionet ajrore ruse. Komanda kibernetike e SHBA-së mund të dëmtojë komunikimet ruse midis Rostovit dhe Ukrainës, dhe nëse është e nevojshme, të zgjerojë sulmet ndaj të gjithë shoqërisë, raporton abcnews.al
4-) Forcat detare amerikane duhet të operojnë pranë bastioneve detare ruse, publikisht përmes stërvitjeve të mëdha dhe fshehurazi në Okhotsk dhe Barents. Këto bastione mbeten vendimtare për strategjinë ruse. Ata i ofrojnë Rusisë sigurinë e nevojshme për goditjen e dytë.
Gjatë gjithë Luftës së Ftohtë, frika më e madhe e Rusisë ishte një çekuilibër bërthamor që do të nxiste një sulm nga Amerika. E njëjta frikë mund të motivojë Putinin. Presioni mbi këto bastione detare tregon se SHBA-ja është e përgatitur për një konflikt afatgjatë nëse Putin vendos të sulmojë anëtarët e NATO-s.
5-) Marina e SHBA-së duhet të vendosë një nëndetës në Mesdheun Lindor. Nëndetësja Ohio mban 156 raketa lundrimi, armatim të mjaftueshëm për të sulmuar objektiva të shumtë rusë. Në janar, USS Georgia ishte vendosur pranë Qipros; anija duhet të kthehet sërish dhe të jetë në gatishmëri.
6-) Forca Ajrore e SHBA-së duhet të marrë në konsideratë vendosjen e bombarduesve në Europën Qendrore, në përgatitje për sulme në Balltik ose në Detin e Zi. Përveç kësaj, Marina Amerikane duhet të rrisë numrin e nëndetëseve në Europë.
Çdo përgjigje ndaj veprimeve ruse që nuk arrin të pengojë përshkallëzimin e ardhshëm, rrezikon sigurinë e SHBA-së dhe aleatëve dhe partnerëve të saj.