Një nga karakteristikat interesante të këtij cikli zgjedhor ka qenë diferenca e madhe midis histerisë së liberalëve dhe qetësisë relative të demokratëve.
Në Amerikë duket se fundi i demokracisë është afër, Senati dhe Gjykata e Lartë nuk funksionojnë dhe çdo provokim i Trump është një zjarr potencial. Por, me disa përjashtime dhe ndryshime, demokratët janë optimist, flasin për kujdesin shëndetësor, taksat dhe idetë e ndryshme ambicioze, sikur Amerika të jetë ende në një kohë normale.
Demokratët ishin padyshim të pafat në humbjen e tyre katastrofike të vitit 2016, por në shumicën e aspekteve liberalizmi dhe Partia Demokratike kanë qenë shumë më me fat që prej asaj kohe. Pra, optimizmi i tyre është një reagim për një peizazh që është më i favorshëm sesa mund të kishte qenë lehtë.
Imagjinoni sikur Trump të kishte dëgjuar Steve Bannon për një projektligj të madh të infrastructures, imagjinoni sikur të kishte dëgjuar Marco Rubio dhe vajzën e tij për taksat për familjet e klasës së mesme; imagjinoni të kishte kaluar më shumë kohë duke ngacmuar Silicon Valley sesa duke u ankuar për Fake News.
Kjo strategji mund të kishte dobësuar thirrjen më të fuqishme të demokratëve, agjendën e tyre ekonomike më miqësore ndaj klasës së mesme. Ajo do t’i kishte dhënë Trump një shans për të zgjeruar mbështetjen e tij edhe tek minoritetet .Kjo do të kishte kërcënuar liberalizmin.
Por, në vend të kësaj, kaosi, gënjeshtrat dhe stili paranojak i Trump, i ka mbajtur demokratët plotësisht ende në lojë.
Ata po flasin për kujdesin shëndetësor, dhe duket se i njëjti mjedis që po i bën liberalët të ndihen të dëshpëruar, për demokratët konsiderohet fat.
Ross Douthat ka qenë një kolumnist i Opinionit për The Times që nga viti 2009. Ai është autor i disa librave, së fundmi, “Për të Ndryshuar Kishën: Papa Françesku dhe e Ardhmja e Katolicizmit”.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Pse zgjedhjet amerikane kanë kaq shumë rëndësi?
Republikanët amerikanë, një parti gënjeshtarësh…
Zgjedhjet në Amerikë po kthehen në kërcënim…
