Zgjerimi i Bashkimit Evropian kohë më parë doli jashtë modës. Asnjë vend nuk është bashkuar që nga Kroacia, në vitin 2013.
Por problemet në pjesën tjetër të Evropës, nuk duhet të ndikojnë përparimin e jashtëzakonshëm në Maqedoninë e Veriut.
Pas shumë viteve, qeveria e re, e udhëhequr nga Zoran Zaev, ka filluar të luftojë korrupsionin dhe reformimin e gjyqësorit. Në një rajon të ndarë nga konfliktet etnike, shumica sllave dhe pakicës shqiptare gëzojnë marrëdhënie të mira.
Mbi të gjitha, vitin e kaluar qeveria e Zaev nënshkroi marrëveshjen e Prespës me Greqinë, duke i dhënë fund një mosmarrëveshje absurde, por destabilizuese mbi emrin e vendit.
Kjo është arsyeja pse Komisioni Evropian do që qeveritë e BE të hapin bisedimet e anëtarësimit me Maqedoninë e Veriut, së bashku me Shqipërinë. Ishte premtimi i pranimit në BE (dhe NATO,) që iu dhanë Zaev hapësirë për marrëveshjen e Prespës.
Për të filluar bisedimet e anëtarësimit me një vend kandidat, çdo qeveri e BE duhet të bjerë dakord. Deri tani Franca dhe Holanda ishin pengesë.
Tani, Macron është zbutur, por një pengesë e re është shfaqur në Gjermani. Qeveria e Angela Merkelit duhet të mbështesë nga Bundestagu për të miratuar ofertat e BE dhe deputetët e saj nga Bashkimi Kristian Demokratik po rezistojnë. Ata pretendojnë se kanë nevojë për më shumë kohë për debat.
Disa nuk besojnë në sistemin gjyqësor të Shqipërisë,. Të tjerët thjesht duan t’i japin zonjës Merkel ‘një sy të zi’. Dhe autoriteti i kancelares po pakësohet, ndërsa dielli po perëndon në karrierën e saj politike.
Një samit i veçantë i udhëheqësve mund të mblidhet në korrik, pasi oferta e Maqedonisë Veriore do të kalonte sigurisht. Por Bundestagu së shpejti do të fillojë pushimet e verës. Një mundësi tjetër nuk do të lindë deri në tetor.
Çdo ditë e humbur është e rrezikshme për qeverinë e Zaev. Pasi ka patur vonesë, votuesit janë skeptikë.
Për më tepër, deri në vjeshtë Greqia ka të ngjarë të ketë një qeveri të re të qendrës së djathtë që do të përballet me presionin e votuesve anti-Prespë për të vënë veton ndaj bisedimeve.
BE-në që nuk mban premtimin e saj për një shtet ballkanik do të nxisë udhëheqësit e tjerë që thonë se evropianët nuk mund të besohen. Fuqitë e tjera përreth, nga Rusia deri tek Kina e Turqia, do të veprojnë me mend.
Nga ana tjetër, hapja e bisedimeve me Maqedoninë e Veriut do të forcojë dorën e reformatorëve proevropianë në të gjithë Ballkanin. Nisja e bisedimeve nuk është garanci për përfundimin me sukses të tyre, pasi Turqia, e cila filloi negociatat në 2005 tregon të kundërtën tregon dëshpërimisht. Pranimi i Kroacisë zgjati tetë vjet.
BE nuk duhet të humbasë besimin në armën e saj më të fuqishme të politikës së jashtme. Të refuzosh Maqedoninë e Veriut do të ishte mizore dhe e gabuar.