Italia është e gatshme të ndryshojë rregullat e Matteo Salvinit lidhur me emigracionin, por nuk do të jetë në gjendje ta bëjë vetëm atë.
Si pjesë e qeverisë së re, Kryeministri Giuseppe Conte është zotuar të ndërpresë politikat e rrepta të imigracionit të kryesuara nga ish-ministri i ekstremit të djathtë të brendshëm. Javën e kaluar, Italia lejoi një anije shpëtimi të zbarkonte në Lampedusa, pas një marrëveshjeje për zhvendosjen e refugjatëve në vendet e BE.
Qasja e Salvinit, bllokimi i porteve, sulmimi i gjithë atyre që kryejnë operacione kërkimi dhe shpëtimi, ishte e gabuar dhe antagoniste, por një gjë është e qartë: Ishte një pasqyrim i gjendjes reale: Italia ishte lënë e vetme të merrej me këtë çështje.
Mënyra e vetme për të menaxhuar migracionin në mënyrë më efektive është frymë e re në përpjekjet e BE për të rindërtuar politikën e migracionit.
Dhe mënyra e vetme për ta bërë këtë është mbështetje për vendet në kufijtë e bllokut, përfshirë Italinë, që merren me pjesën më të madhe të mbërritjeve të migrantëve dhe refugjatëve.
Evropa nuk mund të presë që Italia një ndryshim në Romë do të jetë i mjaftueshëm për të zgjidhur sfidën e migracionit të Kontinentit.
Ekzistojnë tre hapa të menjëhershëm.
Së pari, në mbledhjen joformale të ministrave të brendshëm javën e ardhshme, Italia dhe partnerët e saj në BE duhet të krijojnë një sistem të parashikueshëm të zbarkimit që mbron të drejtat e njerëzve të shpëtuar në det. Në këmbim të angazhimeve të solidaritetit evropian, Italia do të zotohej të braktisë politikën e saj “porte të mbyllura”.
Së dyti, operacionet e kërkimit dhe shpëtimit në Mesdhe duhet të rikthehen. Qëndrimi më i butë i Italisë për migracionin dhe rinovimi i fundit i mandatit të Operacionit Sophia dërgojnë një sinjal pozitiv.
Gjithashtu, Parlamenti Evropian dhe Komisioni duhet të rigjallërojnë negociatat e ngecura rreth sistemit të përbashkët evropian të azilit, duke filluar me një marrëveshje, që garanton një shpërndarje të drejtë të migrantëve dhe refugjatëve midis vendeve të gatshme .
Migrimi nuk është një çështje që BE mund ta injorojë. Kjo nuk duhet të jetë një krizë për bllokun.
Nëse Italia lë pas epokën e Salvini apo jo, varet kryesisht nga aftësia e liderëve evropianë për të demonstruar një angazhim të vërtetë.
Lënia vetëm e vendeve si Italia për t’u marrë me migracionin vetëm përkeqëson situatën. Përballja me këtë fakt do të ishte një fillim i mirë për të trajtuar sfidën.
Imogen Sudbery është drejtor i politikave dhe avokimit për Evropën në Komitetin Ndërkombëtar të Shpëtimit.
Politico.eu