Rezultatet për Ankaranë nga samiti i fundit në NATO në Londër vazhdojnë të sjellin reagime në Turqi.
Opozita beson se samiti prodhoi një nga problemet më të mëdha diplomatike për Partinë qeverisëse të Drejtësisë dhe Zhvillimit (AKP) të Presidentit Rexhep Tajip Erdogan.
Opinionet e mbështetësve të qeverisë është gjithashtu shumë të ndryshme kur bëhet fjalë për pjesëmarrjen e Turqisë në NATO.
Burhanettin Duran shkruajti në Daily Sabah, “Samiti i Londrës demonstroi përsëri natyrën thelbësore të vendit të Turqisë në aleancën e NATO-s dhe i dha Ankarasë një mundësi të re.”
Ibrahim Karagul, kryeredaktori i Yeni Safak, kryeson grupin që mendojnë të kundërtën.
Karagul është ndër ata që besojnë se NATO paraqet kërcënimin më të madh për Turqinë dhe argumentoi se Ankaraja nuk pati asnjë mbështetje në Londër nga aleatët e saj kundër terrorizmit kurd.
Ankaraja e sheh YPG-në si një grup terrorist terrorist që paraqet një kërcënim ekzistencial për sigurinë e Turqisë. Turqia nisi Operacionin Pranvera e Paqes kundër grupit në verilindje të Sirisë në tetor, pavarësisht kundërshtimeve nga aleatët e saj të NATO-s, të cilët kanë punuar me YPG kundër Shtetit Islamik.
Blerja e sistemit të mbrojtjes ajrore të S-400 të prodhuar nga Rusia dhe përfshirja ushtarake e saj në veri të Sirisë kundër YPG ka qenë burimi i tensioneve midis Turqisë dhe disa anëtarëve kryesorë të NATO-s, veçanërisht të Shteteve të Bashkuara dhe Francës.
Retorika anti-perëndimore e Erdogan dhe përpjekjet për tu afruar me Rusinë, kanë lënë shumë njerëz të besojnë se ai po kërkon përfundimisht të largojë Turqinë nga NATO.
Ankaraja kërcënoi se do të bllokonte planin e NATO-s për të forcuar mbrojtjen e vendeve të Balltikut dhe Polonisë kundër Rusisë.
Megjithatë, kjo nuk ndodhi pasi Turqia u tërhoq nga kërcënimi i veto-s. Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Jens Stoltenberg u tha gazetarëve më vonë se çështja e YPG as nuk ishte diskutuar.
Duke biseduar me reporterët në Londër pas samitit, Erdogan tregoi se Stoltenberg, Presidenti Francez Emmanuel Macron, Kancelarja gjermane Angela Merkel dhe Presidenti Polak Andrzej Duda e kishin thirrur atë për të kërkuar mbështetjen e Turqisë për planin e aleancës për Baltikun.
“Unë diskutova këtë çështje me miqtë e mi dhe vendosëm t’i themi po,” tha Erdogan, duke shtuar se ai kishte kërkuar që aleatët e Ankarasë të mos e linin Turqinë vetëm në luftën e saj kundër terrorizmit.
Ai shtoi se qasja relativisht e butë e Ankarasë në të kaluarën ndaj grupeve radikale islamike në Siri të tilla si Jabhat al-Nusra gjithashtu kishte dobësuar dorën e Turqisë në çështjen e YPG.
Samiti i Londrës rezultoi të jetë një siklet politik për Erdoganin dhe qeverinë e tij brenda vendit.
Ndërkohë, ne gjithashtu mund të presim më shumë tensione midis Ankarasë dhe aleatëve të saj të NATO-s sepse çështjet që kanë shkaktuar tensione në radhë të parë, më së shumti çështja e YPG, inkursioni i Turqisë në veri të Sirisë dhe S-400, mbeten të pazgjidhura.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Nëse SHBA nuk na i shet sistemet e mbrojtjes…”
“Perëndimi po fut Ballkanin në duart e Rusisë, Kinës dhe Turqisë”
‘Ndarja’ e Turqisë nga Perëndimi, aspak e papritur
