Mungesa e gjumit është një pjesë e prindërimit, por privimi i kalorive nuk duhet të jetë. Trupi im ka bërë disa gjëra të mahnitshme. Kur isha 15 vjeç, u shërua nga një operacion 8-orësh. Kam pasur skoliozë të rëndë, dhe rajoni lumbar i shpinës duhej të shkrihej.
Në të 20-tat, unë merrja pjesë në gara të shumta. Kam vrapuar më shumë maratona, gjysmë maratona dhe shumë aktivitete se nuk mund ti llogaris.
Dhe në moshën 30-vjec , trupi im mbante dy fëmijë. Për 9 muaj, zemra ime mbajti dhe ushqeu të tyren.
Sigurisht, ky ishte shkak për festë. Në fund të fundit, unë linda një vajzë dhe një djalë të shëndetshëm. Dhe ndërsa isha e frikësuar për ekzistencën e tyre – fytyrat e plota dhe tiparet e rrumbullakosura ishin perfekte – por nuk ndjeja të njëjtën sens krenarie për pamjen time.
Barku më dukëj dhumë i madh dhe i varur. Ijet ishin të gjera dhe të mëdha. Këmbët të enjtura dhe të pasigurta (megjithëse këmbët e mia kurrë nuk kanë qenë shumë të bukura për tu parë), dhe gjithçka ishte e butë.
U ndjeva e pakënaqur. Kjo eshte normale. Në fakt, një nga gjërat më të mrekullueshme në lidhje me trupin e njeriut është aftësia e tij për të ndryshuar dhe transformuar.
Sidoqoftë, mediat sugjerojnë ndryshe. Modelet shfaqen në pistat dhe faqet e revistave javë pas lindjes, duken të pandryshuara. Influencuesit flasin rregullisht për #postpartumfitness dhe #postpartumëeightloss, dhe një kërkim i shpejtë në Google i termit “humb peshën e foshnjës” jep më shumë se 100 milion rezultate … në më pak se një sekondë.
Si e tillë, ndjeva një presion të madh për të qenë perfekt. Përpjekja dukej aq shumë e madhe sa për cdo gjë fajsoja trupin. Kam urryer trupin tim. Unë u rekuperova nga lindja në më pak se 6 javë, por në dëm të madh për shëndetin tim mendor dhe fizik.
Filloi si dietë.
Ditët e para pas lindjes ishin mirë. Unë isha e emocionuar dhe e privuar nga gjumi dhe kisha shumë dhimbje . Nuk kam llogaritur kaloritë deri sa u largova nga spitali. Por kur u ktheva në shtëpi, fillova të bëj dieta, diçka që asnjë nënë që ushqen gji nuk duhet të bëjë.
Kam shmangur mishin dhe yndyrnat e kuqe. I injorova shenjat e urisë. Unë shpesh shkoja në shtrat me stomakun bosh dhe duke më gërryer. Kam vrapuar 5km vetëm disa ditë pasi linda.
Dhe ndërsa kjo mund të tingëllojë ideale, të paktën në letër – më thanë rregullisht se dukesha “shkëlqyeshëm” dhe “isha me fat” dhe disa më duartrokitën për “përkushtimin” dhe këmbënguljen time – por kërkimi për shëndetin shpejt u bë obsesiv. Kam luftuar me një imazh të shtrembëruar të trupit dhe çrregullim të ngrënies pas lindjes. Nuk jam vetëm. Sipas një studimi që lexova në internet të vitit 2017 nga studiues të Universitetit të Illinois dhe Brigham Young University, 46 përqind e nënave të reja janë të irrituara nga fizika pas lindjes. Arsyeja?
Standardet dhe imazhet jorealiste të grave të tonifikuara që “servirën” vetëm pak javë pas lindjes së fëmijëve, i linin të ndjeheshin të pafuqishme dhe të pashpresa. Fokusi i përgjithshëm i mediave mbi shtatzëninë gjithashtu luajti një rol. Por çfarë mund të bëjmë për të ndryshuar mënyrën se si gratë e perceptojnë veten? Duhet të kuptojmë që jo cdo gjë që na shfaqet në ekrane apo revista është realiste. Ne mund t’i “zbulojmë” ata që përdorin pilula diete, shtesa dhe forma të tjera nën maskën e shëndetit. Dhe ne mund të ndalojmë së foluri për trupat e grave pas lindjes. Të paktën për një periudhë.
Por, kjo patjetër përfshin jë duartrokitje për humbjen e peshës pas lindjes dhe për sakrificën e të gjitha nënave.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Inseminimi intrauterine’/ Si të mbeteni shtatëzënë!
