Nuk është e qartë nëse qeveria britanike po kërkon koncesione nga Brukseli mbi marrëveshjen që nënshkruan tërheqjen e vendit nga BE, ose nëse beson se mund të largohet nga BE pa një marrëveshje.
Ajo që është e qartë është se besimi midis dy palëve po zhduket me shpejtësi, duke hedhur një hije të errët mbi të ardhmen e bashkëpunimit midis të dy palëve.
Ky bashkëpunim është shumë i nevojshëm në një kohë trazirash të mëdha ndërkombëtare.
Nuk do të ishte kurrë e lehtë të punohej me Mbretërinë e Bashkuar mbi politikën e jashtme, sigurinë e brendshme dhe të jashtme dhe politikën e mbrojtjes, por arsyetimi për gjetjen e zgjidhjeve pragmatike për të bashkëpunuar në një mori temash të politikës së jashtme dhe të sigurisë ka qenë përgjithësisht i fortë.
Në institucionet shumëpalëshe, Britania dhe vendet anëtare të BE-së vazhdojnë të qëndrojnë së bashku dhe gjithnjë e më shpesh të vetme.
Bashkëpunimi midis të ashtuquajturve tre të mëdha, Franca, Gjermania dhe Mbretëria e Bashkuar, ka vazhduar që nga vendimi i Britanisë për t’u larguar nga BE, veçanërisht në lidhje me Iranin.
Gjermania dhe Franca duan ta mbajnë Britaninë të lidhur, dhe Londra nuk dëshiron të zinxhirohet në proceset institucionale të BE-së.
Në Mars 2019, Presidenti francez Emmanuel Macron gjithashtu propozoi një Këshill Evropian për Sigurinë e Brendshme për të mbajtur Britaninë në kornizën e sigurisë së Evropës.
Por oreksi i Londrës për të punuar me evropianë të tjerë ishte dukshëm i munguar gjatë verës plot ngjarje të vitit 2020.
Nuk mund të mos pyes veten nëse reagimi i Evropës ndaj situatës në Bjellorusi dhe helmimit të Alexei Navalny do të kishte qenë më i fortë dhe më me ndikim me peshën e Mbretërisë së Bashkuar (dhe kishte Shtetet e Bashkuara ishin të dukshme).
Kur Parisi dhe Berlini nuk bien dakord mbi taktikat dhe strategjitë në Libi dhe per konfliktin Greqi-Turqi në Mesdheun Lindor, Londra mund të vndosur ekuilibrin drejt krijimit të një pozicioni më të përbashkët Evropian.
Në përgjithësi, lufta e BE-së për të krijuar pozicione të përbashkëta mbi politikën e jashtme, nga Rusia në Kinë, është e dhimbshme.
Vetëm si shembull, preferencat e Britanisë në lidhje me Rusinë do të përfitojnë nga bashkëpunimi me Shtetet e Bashkuara dhe BE-në sanksione dhe ndarje të inteligjencës, në luftimin e pastrimit të parave dhe krimit të organizuar dhe në luftën kundër ndërhyrjeve të huaja në politikën e brendshme.
Londra po mendon për një marrëveshje tregtare me Shtetet e Bashkuara, por Nancy Pelosi, kryetare e Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA, përjashtoi çdo marrëveshje nëse Marrëveshja e së Premtes së Mirë.
Por fokusi i Evropës pas Brexit gjithashtu duhet të jetë në miqësinë e radhës, jo vetëm divorcin, dhe më tej kush jeton aktualisht në 10 Downing Street: Kryeministri i Mbretërisë së Bashkuar Boris Johnson.
Në një botë të paqëndrueshme dhe forcimit të aleancave midis atyre që kërkojnë stabilitet dhe bashkëpunim ndërkombëtar sesa konkurrencë dhe rivalitet.
Për ta bërë këtë, BE duhet të jetë e hapur ndaj marrëveshjeve të lira me partnerët dhe ta bëjë veten tërheqëse për aleanca të tilla.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Brexit mund të shtyhet”
‘Brexit, plaga më e rëndë e vetëshkaktuar në histori’
”Në fund BE do të pranojë shtyrjen për Brexit”
