Bashkimi Demokristian (CDU) i Kancelares Gjermane Angela Merkel ka qeverisur Republikën Federale 71-vjeçare për një total prej 50 vjetësh.
Kur ajo Të largohet vjeshtën e ardhshme pas 16 vitesh në detyrë, supozohet se një tjetër Kristian Demokrat do ta pasojë atë. Kush do të jetë?
Brenda disa javëve të ardhshme, CDU do të mbajë kongresin e saj të 33-të të partisë dhe do të zgjedhë një udhëheqës të ri.
Tre burrat që garojnë për vendin e lartë të partisë nuk janë emra të njohur jashtë vendit. I pari (duke shkuar sipas rendit alfabetik) është Armin Laschet, ministri-president i Nordrhein-Westfalen, karizma e të cilit nuk përputhet me kompetencën e tij.
Tjetri është Friedrich Merz, i cili udhëhoqi grupin parlamentar të CDU në Bundestag dy dekada më parë, derisa ai u dëbua nga Merkel kur ajo përgatiti drejtimin e saj për në majë. Tani ai po kërkon rikthim.
Pretendenti i tretë është Norbert Röttgen, kryetari i Komitetit të Punëve të Jashtme të Bundestagut. Ai shërbeu për një periudhë të shkurtër si ministër i mjedisit nën udhëheqjen e Merkel derisa ajo e pushoi nga puna.
Laschet është favoriti i pashprehur i Merkelit, ndoshta sepse dy të tjerët kanë çështje për të zgjidhur me “Mutti” (nëna).
Për shkak të COVID-19, ne ende nuk e dimë kur dhe si CDU do të zgjedhë udhëheqësin e saj të ardhshëm. Por nëse takohet fizikisht apo virtualisht, partia do të vendosë këtë muaj në një datë kongresi në mes të janarit.
Nuk ka asnjë kandidat që kryeson. Merz kishte 27% të mbështetjes në një sondazh të fundit, por ai ishte në rënie. Röttgen kishte 16% dhe po shijon një rritje të lehtë. Laschet vjen pas të dyve.
Një pyetje e qartë është ajo për të cilën qëndron secili prej kandidatëve.
Por kjo nuk është e lehtë për t’u përgjigjur në një sistem politik kaq mërzitshëm – dhe ndoshta për fat të mirë -. E majta ekstreme dhe e djathta ekstreme së bashku mund të pretendojnë vetëm rreth 20% të votave. Shumica e votuesve zgjedhin partitë e mëdha (mbi të gjitha, CDU), të cilat veprojnë si supermarkete, duke ofruar pak nga diçka për të gjithë.
Gara e CDU nuk është aspak si zgjedhjet presidenciale të Partisë Demokratike në Shtetet e Bashkuara këtë vit.
Dhe kështu, Laschet po kalon përvojën e tij si ministër-president i më të populluarve nga 16 shtetet e Gjermanisë, një avantazh që i mungon Merz dhe Röttgen. Mesazhi i tij i pathënë premton “katër vjet të tjera të Merkelizmit”.
Ndërkohë, Merz, beson se Gjermania “është ngadalësuar shumë”.
Röttgen, më i riu nga të tre, duket si më i guximshmi. Si një ekspert i politikës së jashtme, ai dëshiron të jetë më i ashpër ndaj Rusisë dhe Kinës sesa dy të tjerët. Por nën udhëheqjen e tij, nuk do të kishte “as vazhdimësi totale, as pushim” nga epoka e Merkel.
Kështu, stabiliteti do të vazhdojë të jetë emri i lojës gjermane.
Nuk ka asnjë skaj të djathtë si Marine Le Pen i Francës apo Matteo Salvini të Italisë, dhe as ka ndonjë të majtë radikal si Jeremy Corbyn të Britanisë, ish-udhëheqësi i Partisë së Punës. Ndërkoh♪7 që SHBA dhe Mbretëria e Bashkuar në thelb kanë qeveri me dy parti, Gjermania, si shumica e Evropës kontinentale, qeveris përmes koalicioneve shumëpartiake.
Kushdo që fiton garën e CDU në janar dhe bëhet kancelar në shtator do të duhet të qeverisë së bashku me njëose dy parti.
CDU dhe partia motër bavareze, Unioni Social Kristian (CSU), me sa duket do të sigurojë rreth 35% të votave. Të Gjelbrit mund të marrin rreth 20%, duke i bërë ata një partner të koalicionit për CDU / CSU.
Kjo marrëveshje e ekuilibrit të fuqisë premton vazhdimësi, e cila nuk është shumë emocionuese.
Përveç tre pretenduesve të deklaruar CDU, ka dy kuaj të errët të cilët, po luajnë një lojë pritjeje.
Njëri është Ministri i Shëndetësisë Jens Spahn. Tjetri është udhëheqësi i CSU Markus Söder.
Por asnjë nga këta pesë kandidatë nuk do të krijonte një revoltë kundër Mutti dhe trashëgimisë së saj. Kancelarja tjetër e Gjermanisë, është e sigurt të parashikohet, do të jetë Merkel pa Angela.
Josef Joffe, një bashkëpunëtor në Institutin Hoover të Universitetit Stanford, shërben në këshillin editorial të së përjavshmes gjermane Die Zeit.
Përkthyer dhe përshtatur nga Project Syndicate/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Evropa në duart e pasardhësve të Merkelit…
Evropa humb udhëheqësen e kontinentit…
Është koha që Merkel ta ‘braktisë’ anijen…
