Pas zgjedhjeve federale gjermane në shtator, ekonomia më e madhe e Evropës ka të ngjarë ose të dërgojë mesazhe të forta në Rusi dhe Kinë, ose të drejtohet një politikan i dobët që dëshiron që Vladimir Putin të ketë më shumë respekt.
Çuditërisht, e para vjen nga një parti e Gjelbër e themeluar nga aktivistët e paqes gjatë garës së armëve të luftës së ftohtë dhe e dyta kryeson një parti konservatore që tradicionalisht e sheh veten si aleatin më besnik të Amerikës në politikën gjermane.
Me një koalicion midis të Gjelbërve të Annalena Baerbock dhe Bashkimit Demokristian (CDU) të Armin Laschet një nga rezultatet më të mundshme elektorale në vjeshtë, një përplasje e politikës së jashtme mund të përcaktojë ditët e para të Gjermanisë në epokën pas Merkel.
Nën kancelarin që po largohet, Gjermania kryesisht ka shkelur një rrugë të mesme, duke folur për shkeljet e të drejtave të njeriut dhe idealet demokratike, ndërsa gjithashtu i kushtoi vëmendje oreksit të industrisë së saj të vrazhdë për tregjet e eksportit kinez dhe furnizimet e energjisë ruse.
Baerbock, një 40-vjeçare me një përvojë në të drejtën ndërkombëtare, ka qenë një nga avokatët më të zëshëm të Gjelbërve për të lidhur politikën e jashtme gjermane më fort me vlerat sesa me nevojat ekonomike.
Nëse ajo do të bëhej kancelare, ajo është zotuar të tërheqë mbështetjen e qeverisë për tubacionin pothuajse të përfunduar Nord Stream 2 midis Gjermanisë dhe Rusisë, gjë që kritikët thonë se do të rrisë ndikimin gjeopolitik të Putinit.
Duke i bërë jehonë retorikës nga Shtëpia e Bardhë, ajo kohët e fundit tha se marrëdhënia e Gjermanisë me Kinën duhet të shënohet nga një “konkurrencë e sistemeve: fuqitë autoritare kundër demokracisë liberale”.
“Qartësia me të cilën të Gjelbrit flasin tani për sanksionet kundër Rusisë – duke përfshirë një ndalesë të Nord Stream 2 – dhe pozicionohen ndaj Kinës është e jashtëzakonshme”, tha Ralf Fücks, një ish politikan i Gjelbër që kryeson Qendrën për Modernitetin Liberal.
Në të kundërt, instiktet e politikës së jashtme të Laschet janë më të vështira për tu përcaktuar.
Laschet ishte një politikan që kërkonte partnerë sesa armiq, kujtojnë ish kolegët: një transatlantik, një evropian, një mik i Izraelit.
Qëndrimet e tij ndaj Rusisë ishin të dobëta, thonë ata, por jo në mënyrë të padrejtë: ideja që zgjerimi i BE drejt lindjes duhej të ekuilibrohej me respektimin e interesave ruse ishte ortodoksia e CDU në atë kohë.
Disa bashkëkohës pranojnë instiktet e politikës së jashtme të kandidatit për kancelar CDU mund të jenë formuar në një periudhë që nuk kishin tensionet gjeopolitike të ditëve të sotme, megjithatë.
“Armin mbërriti në Bruksel të njëjtin vit kur Putini u bë kryeministër i Rusisë, kur njerëzit po besonin shumë te ky udhëheqës i ri,” kujton një ish koleg nga blloku i tij i partisë.
Mbrojtësit e Kristian Demokratëve theksuan besimin e tij katolik dhe ndjeshmërinë për pakicat e krishtera të Sirisë, për të cilat shumë politikanë perëndimorë besonin se mbroheshin më mirë nga Asad në atë kohë.
Në Prill 2018, Laschet përdori Twitter për të kritikuar qeverinë Britanike për “detyrimin” e anëtarëve të NATO-s për të dënuar Rusinë për ato që ai i pa si prova të kufizuara që provonin rolin e saj pas përpjekjes për helmim të Sergei Skripal. Qeveria e vendit të tij i kishte konsideruar provat të mjaftueshme.
Heshtja e Laschet mbi përpjekjen për helmim të Alexei Navalny u dënua ashpër nga të Gjelbrit – Baerbock shprehu irritimin e saj me “tonin miqësor të liderit CDU ndaj Moskës”.
Ka pak pikëpyetje në lidhje me pasionin e Laschet për projektin evropian, Nord Stream
Duke folur në konferencën e sigurisë së Mynihut në shkurt 2020, Laschet dhe Baerbock ranë dakord se Gjermania kishte bërë shumë pak për t’iu përgjigjur thirrjes së presidentit francez Emmanuel Macron për një politikë të jashtme më të unifikuar evropiane.
“Laschet duket i hapur për idenë që BE të bëhet një aktor më i fuqishëm gjeopolitik”, tha Jana Puglierin, kryetarja e zyrës në Berlin të Këshillit Evropian për Marrëdhëniet me Jashtë.
“Në atë zonë, CDU dhe të Gjelbrit mund të gjenden në të njëjtën faqe në fund të fundit.”
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Lufta” për karrigen e Merkelit
“Makthi” i Merkelit: A do t’ia dalë në këtë sfidë të fundit?
“Luftë civile”, ç’po ndodh në BE?
“Jo kaq e butë me ata”/ Pse Merkelit po i bëjnë presion?
