Si i ri, Presidenti Xi Jinping i Kinës lexoi tri herë “Das Kapital” të Marksit dhe mbushi 18 fletore me “refleksionet” e tij mbi tekstin.
Ose kështu thotë agjencia zyrtare e lajmeve e Kinës. Ai e publikoi këtë pretendim përpara një takimi të Partisë Komuniste të nivelit të lartë që të enjten e shpalli zotin Xi “bërthamë e Komitetit Qendror dhe thelbin e të gjithë partisë”.
Cilado qoftë ekspertiza e tij për Marksin, Xi duket se mishëron makthin totalitar të George Orwell të “1984”, me sloganin e partisë së saj në pushtet: “Kush kontrollon të kaluarën kontrollon të ardhmen: kush kontrollon të tashmen kontrollon të shkuarën”.
Kulti në rritje i personalitetit rreth Xi shpreh dhe forcon kontrollin e tij mbi Kinën e sotme; ai po e përdor atë kontroll për të riformuluar 100 vitet e fundit të historisë kineze si një histori të ngritjes së lavdishme të Partisë Komuniste, të drejtuar nga liderë të përsosur si Mao Ce Duni dhe vetë Z. Xi – por të rrëmbyer nga katastrofa të tilla si Revolucioni Kulturor ose Tiananmen Masakra në shesh.
Qëllimi përfundimtar është legjitimimi i sundimit komunist dhe përjetësimi i Xi në pushtet për të paktën një mandat të tretë pesë-vjeçar duke filluar nga fundi i vitit të ardhshëm.
Xi duket se do të ketë sukses. Një e ardhme kineze e dominuar nga Xi paraqet rreziqe të shumta, si për popullin e tij ashtu edhe për pjesën tjetër të botës.
Për të marrë së pari të parën: qeveria e zotit Xi vazhdon shtypjen e ngadaltë dhe të qëndrueshme të ujgurëve myslimanë të Kinës, afërsisht 12 milionë nga gjithsej 1.4 miliardë banorë të vendit.
Ai ka shuar lëvizjen e demokracisë në Hong Kong. Ai ka frenuar në mënyrë arbitrare bizneset nën titullin e një politike gjoja egalitare të “prosperitetit të përbashkët”, e cila ka ofruar gjithashtu arsyetimin për një rikthim të programeve të punës “vullnetare” neo-maoiste.
Dhe ai vazhdon t’i nënshtrojë të gjithë popullsinë kineze mbikëqyrjes politike sistematike dhe të teknologjisë së lartë. Sa i përket sferës ndërkombëtare, Xi po rrit presionin – duke përfshirë presionin ushtarak – mbi Tajvanin, ishullin demokratik, kapja e të cilit nga Kina mund të shkaktojë krizë gjeopolitike në të gjithë Azinë Lindore, ndoshta duke tërhequr Shtetet e Bashkuara.
Ky është realiteti ndërsa Presidenti Biden përgatitet për samitin e tij virtual. Ndoshta, ai ka llogaritur gabim dhe do të dobësohet nga keqtrajtimi i tij i çështjeve të brendshme, siç është sektori i pasurive të paluajtshme me borxhe të mëdha në Kinë.
Megjithatë, tani për tani, ai pret me padurim të presë atletët e botës – dhe të shkëpusë vëmendjen e saj nga sundimi i tij represiv – gjatë Lojërave Olimpike Dimërore 2022 në shkurt.
Qeveria e Shteteve të Bashkuara dhe sektori privat po shkëputen nga regjimi i Xi.
Megjithatë, nuk duhet pranuar asnjë kufizim për të thënë të vërtetën – bashkëkohore dhe historike – për Kinën, pavarësisht se sa agresivisht përpiqet Xi ta fshehë atë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“S’ka marrëveshje me Kinën deri kur të takohem me Xi Jinping”
“Rruga e mëndafshtë”, bekim apo mallkim?
“Kush përpiqet të përçajë Kinën, mbetet i sakatuar”
