Deklarata e Presidentit Biden të hënën se Shtetet e Bashkuara do të mbronin Tajvanin nëse Kina sulmon është vetëm shenja më e fundit se ai po e zhvendos politikën e SHBA drejt përballjes dhe frenimit të kombit komunist.
Kjo është qasja e duhur.
Shtetet e Bashkuara kanë praktikuar prej kohësh “paqartësi strategjike” në lidhje me planet kineze në Tajvan.
Strategët e politikës së jashtme kanë besuar se kjo do të pengonte në mënyrë efektive një pushtim duke ruajtur marrëdhëniet me Pekinin.
Për sa kohë që Kina veproi në një mënyrë pozitive, kjo ishte një strategji e mirëmenduar.
Por sjellja gjithnjë e më agresive e presidentit kinez Xi Jinping e bën politikën të paqëndrueshme.
Tajvani, si Ukraina në Evropë, është një çështje delikate në një garë midis Shteteve të Bashkuara dhe një fuqie autokratike.
Nëse Shtetet e Bashkuara zgjodhën të mos ndihmonin Ukrainën në kohën e saj të nevojës, aleatët tanë evropianë – të cilët e pranuan kërcënimin që një Ukraina e pushtuar nga Rusia do të përbënte për sigurinë e tyre – do të vinin në dyshim angazhimin tonë ndaj tyre.
Kështu është edhe me Tajvanin; Nëse Shtetet e Bashkuara nuk do të mbrojnë një mik të gjatë demokratik, aleatët e tjerë në Azi do ta vinin në pikëpyetje angazhimin tonë.
Angazhimi publik i Biden është diçka që Japonia, aleati ynë më i rëndësishëm në rajonin verior të Paqësorit, ka dashur të dëgjojë. Ish-kryeministri Shinzo Abe bëri thirrje për këtë menjëherë pas pushtimit rus të Ukrainës. Ish-zëvendëskryeministri japonez Taro Aso tha gjithashtu se Japonia do ta konsideronte një pushtim kinez të Tajvanit një kërcënim të drejtpërdrejtë.
Sigurisht që nuk është rastësi që Biden e bëri deklaratën e tij në Tokio në një konferencë të përbashkët shtypi me kryeministrin japonez Fumio Kishida. Kjo e siguron Japoninë se ngritja e saj ushtarake për të kundërshtuar kërcënimin e Kinës do të jetë pjesë e një përpjekjeje të bashkërenduar të udhëhequr nga SHBA.
Ndërtimi i një përpjekjeje të tillë ka qenë një qëllim për Biden që nga inaugurimi i tij. Udhëtimi i tij në Azi do të vazhdojë këtë aktivitet, duke përfshirë një propozim për të ndërtuar një pakt tregtar 12-vendesh që përjashton Kinën. Kuadri i ri nuk arrin një marrëveshje të plotë tregtare të Paqësorit, angazhon Shtetet e Bashkuara me vende si India, Japonia dhe Koreja e Jugut, të cilat do të shërbenin si alternativa thelbësore për investimet perëndimore.
Kjo do ta bënte më të lehtë për Shtetet e Bashkuara dhe firmat e tjera perëndimore që kërkojnë të shkëputen nga Kina.
Por kjo nismë nuk mund të ketë sukses pa më shumë nga Biden.
Rrjeti i sapolindur ushtarak që ai po ndërton ka nevojë për asete të SHBA-së për të siguruar supremacinë rajonale dhe ato asete nuk mund të angazhohen pa një modernizim dhe riarmatim më të shpejtë të ushtrisë amerikane. Të gjithë aleatët tanë po rrisin shpejt kapacitetet e tyre ushtarake, megjithatë Biden ka propozuar vetëm një rritje prej 4 për qind të shpenzimeve këtë vit.
Kjo nuk përputhet me normën e inflacionit, aq më pak për të siguruar avionët, anijet dhe pajisjet e tjera të reja që i nevojiten shumë ushtrisë sonë të vjetër.
Fjalët e Bidenit për Tajvanin do të jenë boshe nëse veprat e tij nuk përputhen me to.
Disa ekonomistë argumentojnë se heqja e tarifave do të reduktojë presionet inflacioniste (megjithëse shumica e tyre mbështetën heqjen e tarifave përpara se të shfaqej inflacioni). Në realitet, inflacioni – edhe pse një problem serioz ekonomik – është kryesisht i palidhur me tarifat.
Përballja me ngritjen e Kinës është sfida e vetme më e rëndësishme e politikës së jashtme me të cilën përballet Shtetet e Bashkuara.
Nuk ka kuptim të përballemi ushtarakisht me Kinën duke e forcuar atë ekonomikisht. Nëse Kina vendos të bëjë luftë me Shtetet e Bashkuara sot, do ta bënte këtë me armë moderne të blera me paratë e SHBA-së dhe të ndërtuara me teknologji të projektuar nga SHBA.
Asnjë president nuk do të donte të përballej me një publik amerikan në rrethana të tilla.
Biden ka habitur shumë nga kritikët e tij konservatorë me politikën e tij më të ashpër se sa pritej ndaj Kinës.
Biden duhet të rrisë presionin ushtarak dhe ekonomik ndaj Pekinit dhe të braktisë plotësisht qasjen e dështuar të së kaluarës.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Luftoni varfërinë, para se të merreni me Kinën!”
