Në fillim të romanit të tij satirik “China Dream”, i cili ka një kopertinë nga artisti kinez Ai Weiwei, Ma Jian shpreh mirënjohjen e tij për George Orwell, autorin e “1984” dhe “Ferma e kafshëve”. Owell, thotë ai, “na it ha paraprakisht të gjitha”.
Sot, shumë politikanë ofrojnë premtime të papajtueshme dhe një kthim në identitete.
Përkundrazi, demokracitë në botë kanë nevojë për liderë që janë në gjendje të kundërveprojnë me narrativën populiste në tre fusha kryesore.
Puna e Ma po reflekton paralajmërimet e Orwell për kërcënimin e një të ardhme totalitare në të cilën diktaturat i pastrojnë trurin njerëzve. Sot, në rajonin e Xinjiang të Kinës, regjimi po burgos rreth një milion Ujgurë muslimanë në kampe “riedukimi”.
Satira e tij synon përshkrimin e Presidentit Xi Jinping “Ëndrra e Kinës”.
Por përpara se ëndrra e Kinës të mund ta shndërrojë njerëzimin, së pari do të duhet të pranohet nga populli kinez, përfshirë ata që jetojnë në Tibet, Xinjiang, Hong-Kong dhe Tajvan. Ekziston një shprehje amerikane për të nxitur dikë të pranojë realitetin: “Zgjohu dhe merri aromë kafesë.” Kur popullsia e Hong-Kong zgjohet në ditët e sotme, realiteti i komunizmit kinez vjen erë gazi lotsjellës.
Për pesë muaj, Hong Kongu ishte në një gjendje trazirash, pasi fillimisht protestat paqësore më pas shpesh kanë degjeneruar në dhunë nga ana e policisë dhe demonstruesve.
Në fillim, protestat ishin kundër propozimit të qeverisë së qytetit për të lejuar ekstradimin e të dyshuarve kriminelë në territorin e Kinës.
Argumentet se kjo nuk paraqiste asnjë problem sepse shtetet sovrane kombe kishin marrëveshje të ngjashme ekstradimi me Kinën nuk mund të merreshin seriozisht.
Drejtuesit e Kinës kanë përsëritur vazhdimisht se një shumicë e heshtur e bashkësisë lokale u kundërvihej demonstruesve dhe se “duart e zeza” të huaja ishin prapa protestave. Por zgjedhjet e këshillit të rrethit të qytetit në 24 nëntor treguan diçka tjetër.
Më shumë njerëz se kurrë më parë ishin regjistruar për të votuar, dhe pjesëmarrja ishte më e larta në historinë e qytetit. Forcat pro-demokracisë fituan 347 nga 452 vendet.
Kandidatët e pavarur, shumë prej tyre pro-demokracisë, fituan edhe 45 të tjera, ndërsa institucioni pro-Pekinit zuri vetëm 60 vende.
Pretendimi fyes i autoriteteve kineze se qytetarët e Hong-Kongut po manipuloheshin ishte qesharake. “Ëndrra e Kinës”, nuk ka shumë mbështetës në Hong Kong.
Disa analistë besojnë se autoritetet kineze tani do të synojnë të kufizojnë sundimin e ligjit në Hong-Kong, të kontrollojnë gjyqësorin e pavarur.
Qytetarët e Hong Kongut duan të vazhdojnë të jetojnë në një shoqëri të lirë nën sundimin e ligjit. Kjo është ëndrra e tyre.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Dhe sa shumë mund të durojë Hong-Kongu?
Brenda protestave të Hong-Kongut
As Kina, as SHBA nuk i kuptojnë protestuesit në Hong-Kong
