Presidenti francez Emmanuel Macron ka acaruar disi aleatët kohët e fundit me qëndrimin ndaj NATO-s (i ka vdekur truri, ndaj zgjerimit të Bashkimin Evropian dhe Brexit (çdo vonesë ka nevojë për një arsye).
Mbrojtësit e tij në Bruksel thonë se ai është në një mision për të zgjuar BE, ose në frëngjisht “réveiller les esprits”, por reagimi është kundërshtuar nga Gjermania dhe është quajtur “i rrezikshëm” nga Polonia.
Sidoqoftë, sigurisht që është një gjë e mirë që BE-ja po merret me pyetjet reale, ekzistenciale për të ardhmen e saj, si një bllok i ngecur në mes të një konflikti gjeopolitik midis SHBA-së dhe Kinës.
Bëni një hap pas dhe mendoni për sfidat me të cilat përballet BE-ja.
Përtej Atlantikut, Presidenti i SHBA, Donald Trump është një president anti-BE, i cili ka mbështetur Brexit, ka përdorur tarifat tregtare si një armë dhe ka vënë në pikëpyetje nëse ai do të dërgojë trupat amerikane për të mbrojtur anëtarët e NATO-s.
Rritja paralele e një Kine më të sigurt, duke vendosur para, teknologji dhe fuqi ushtarake, gjithashtu ka zgjidhur dhe ndarë BE-në.
Makthi për Francën është që në vend që t’u përgjigjet këtyre sfidave politike, ekonomike dhe të sigurisë me zgjidhje evropiane, BE po ndryshon atë që Macron e ka quajtur “supermarket Europa”: Një hapësirë e gjerë tregtare, ku anëtarët bëjnë tregti të shpejtë me njëri-tjetrin por qëndrojnë të ndarë politikisht.
Shtetet e tjera i kanë po ashtu këto shqetësime: Gjermania ka ndërmarrë disa hapa në drejtimin e Macron, me kancelaren Angela Merkel duke miratuar vizionin e tij të ardhshëm për një ushtri evropiane dhe Ministrja e Mbrojtjes Annegret Kramp-Karrenbauer përsëriti thirrjen për më shumë bashkëpunim në fillim të këtij muaji.
Qeveritë e BE-së kohët e fundit nënshkruan një pakt të mbrojtjes (PESCO) për zhvillimin e teknologjisë së përbashkët dhe një Fondi Evropian të Mbrojtjes prej 13 miliardë eurosh.
Sidoqoftë, është e qartë se Berlini është audienca e synuar kur bëhet fjalë për shpërthimet e Macron.
Toni i Macron është i ngutshëm, por pak i papërgjegjshëm.
Ndoshta ai shikon situatën: Angela Merkel po largohet, Franca është në pozitë më të sigurt ekonomike dhe britanikët po largohen. Kjo nuk ka të bëjë me kontrollin e BE-së ose zëvendësimin e NATO-s.
Ky është një udhëkryq për BE-në. Ajo ka bërë një punë të mirë për të mbrojtur interesat e saj.
Por siç argumenton Zaki Laidi, një profesor i marrëdhënieve ndërkombëtare, ajo duhet të përgatitet për një epokë të “fuqisë së mprehtë”.
Vendosja se si dhe ku mund të fitohet fuqi e fortë është një pyetje thelbësore për BE-në. Nëse pikëpamjet e Macron “lihen të thahen në vresht” pa asnjë alternativë, nuk do të jetë thjesht faji i tij.
Lionel Laurent, kolumnist i Bloomberg.
Përkthyer dhe përshtatur nga Bloomberg/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Europa më e rrëmujshme se kurrë…
“Macron, versioni i përmirësuar i Napoleonit”
“NATO po vdes”, edhe rusët mendojnë njësoj si Macron
