Për më shumë se dy javë unë jam mbyllur në shtëpi në Barcelonë me gruan dhe djalin tim. Unë vetëm dal për të blerë ushqime në supermarkete, kaloj nëpër rrugët e një qyteti fantazmë në një vend të paralizuar, fantazmë, me ekonominë e tij të fjetur.
Deri më sot, sipas shifrave zyrtare, 18.055 njerëz kanë vdekur nga koronavirusi në Spanjë, dhe më shumë se 172.541 njerëz kanë rezultuar pozitivë.
Realiteti papritmas duket si makth, sikur të jetë shndërruar në një roman të Franz Kafka.
Unë i përkas brezit të parë të evropianëve që nuk kanë jetuar një luftë, dhe këtë ma kujtojnë shpesh. Një gjë është e qartë: i vetmi tipar i parashikueshëm i historisë është paparashikueshmëria e saj. Shkencëtari politik Ivan Krastev pretendon se kriza e koronavirusit do të forcojë nacionalizmin në Evropë.
Nuk duket një teori kaq e pabazë: krizat e mëdha të dy shekujve të fundit e kanë patur atë efekt. Arsyeja e këtij fenomeni është e dukshme: një katastrofë gjeneron frikë, dhe nacionalizmi e paraqet veten si antidot ideal.
Nëse kriza e koronavirusit merr dimensionet ekonomike të krizës së vitit 2008 (ose më keq), siç ka frikë Christine Lagarde, presidentja e Bankës Qendrore Evropiane, a mundet BE-ja t’i rezistojë dy krizave të njëpasnjëshme të një graviteti të tillë?
Nuk ka dyshim se problemet tona të mëdha, janë ato transnacionale, por ne kemi instrumente kombëtare në dispozicion për t’i zgjidhur ato.
Është pak a shumë si të përpiqesh të hapësh një kasafortë me kokë.
Walter Benjamin shkroi se të jesh i lumtur është të jesh në gjendje të jetosh pa frikë.
Që kur sëmundja nisi të konsiderohej një pandemi, ne nuk kemi qenë në gjendje të jetojmë pa frikë në Spanjë, nëpër Evropë, apo kudo tjetër, të paktën, jo pa pasur frikë për jetën e shumë njerëzve.
As nuk duhet të jemi: trimëria nuk do të thotë të kesh frikë, port a tejkalosh atë, të bësh atë që duhet bërë dhe të vazhdosh. Tani për tani, kjo është ajo që ka rëndësi.
Javier Cercas, autor i librit “ Zoti i të gjithë të vdekurve”
Përkthyer dhe përshtatur nga The Gaurdian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Ballkani i shkatërruar nga nacionalizmi po rindërtohet…
Arsye për pesimizëm, arsye për shpresë…
A e ka harruar bota Aushvicin?
