Takimi i parë i presidentit Biden me Vladimir Putin u parapri nga raportet e sulmeve të vazhdueshme kibernetike nga shteti rus dhe aktorët privatë kundër objektivave të ndjeshëm të SHBA dhe një mobilizim i madh ushtarak rus përgjatë kufijve të Ukrainës, ndër provokime të tjera.
Biden për pasojë u zotua të rivendoste “vijat e kuqe” me sundimtarin e Kremlinit, i cili vetë i tha një intervistuesi se marrëdhëniet ishin në pikën më të ulët në vite.
Kështu që ishte disi e habitshme që të dy udhëheqësit dolën nga bisedimet e tyre në Gjenevë të Mërkurën duke përshkruar një shkëmbim pozitiv dhe potencialin për një marrëdhënie më të qëndrueshme dhe bashkëpunuese.
“Bisedimet ishin mjaft konstruktive,” tha Putin, i cili vazhdoi duke vlerësuar Z. Biden si “shumë të ekuilibruar” dhe “shumë me përvojë”.
“Toni i gjithë takimit ishte shumë i mirë, pozitiv”, u pajtua presidenti i SHBA.
“Unë mendoj se ekziston një perspektivë e mirëfilltë që ne të përmirësojmë ndjeshëm marrëdhëniet midis vendeve tona.”
Sigurisht do të ishte e mirëpritur nëse diskutimi i Biden me sundimtarin rus dhe bisedimet vijuese për të cilat ata ranë dakord do të zhvilloheshin, duke çuar në një fund të sulmeve kibernetike me bazë në Rusi, relaksimin e shtrydhjes së Kremlinit në operacionet ruse të Radios Evropa e Lirë / Radio Liria, dhe lirimi i shtetasve amerikanë të burgosur padrejtësisht në Moskë.
Putin la të kuptohet se “kompromisi” ishte i mundur për të gjitha këto çështje.
Biden më tej raportoi se Putin kishte ofruar “ndihmë” për Iranin dhe Afganistanin dhe se strehimet ishin të mundshme në luftërat në Siri dhe Libi, ku të dy vendet mbështesin palët e kundërta.
Me pak fjalë, retorika tingëllonte shumë si ajo që pasoi takimet fillestare midis tre presidentëve të kaluar të SHBA dhe Putin, i cili gjithmonë ka hequr dorë nga premtimet e tij dhe i ka përshkallëzuar vazhdimisht sulmet e tij mbi sistemin politik dhe aleancat e SHBA.
Armiqësia e paepur e sundimtarit rus ndaj Shteteve të Bashkuara ishte e dukshme në performancën e tij në një konferencë shtypi pas samitit, në të cilën ai ofroi vazhdimisht krahasime të rreme midis agresioneve të tij të huaja, shkeljeve të tij të të drejtave të njeriut dhe veprimeve të SHBA.
Persekutimi i tij i lëvizjes paqësore të opozitës të udhëhequr nga Alexei Navalny, ai pretendoi, ishte i krahasueshëm me ndjekjen penale të turmës që sulmoi Kapitolin e SHBA në 6 Janar.
Biden e quajti atë krahasim “qesharak”, por u duk i gatshëm t’i ofrojë zotit Putin përfitimin e dyshimit.
Putin me siguri e kuptoi, presidenti pohoi, se vdekja e Navalny do të ishte “shkatërruese për Rusinë”, për shkak të dëmit që do t’i bëhej pozitës globale të regjimit; Kremlini e dinte që Shtetet e Bashkuara kishin aftësi të konsiderueshme kibernetike dhe do t’i përdorin ato nëse sulmet kibernetike të Rusisë vazhdojnë.
“Unë mendoj se gjëja e fundit që ai dëshiron tani është një Luftë e Ftohtë,” tha Biden për Putin. Ndoshta
Po pse, pra, regjimi i tij është i përfshirë në mashtrimeve të tilla si përpjekja për të diskredituar vaksinat e SHBA? Kush është përgjegjës për dëmtimet misterioze të pësuara nga diplomatët amerikanë dhe zyrtarët e inteligjencës në Moskë, Havanë dhe madje edhe Uashington?
Biden e shfrytëzoi pjesën më të madhe të turneut të tij evropian për të riafirmuar lidhjet e SHBA me aleatët e saj më të mëdhenj demokratikë pas katër vjet përçarje nga Presidenti Donald Trump.
Biden theksoi aspiratën e tij për t’i udhëhequr ata në një garë për ndikim global me autokraci të ringjallura, të udhëhequr nga Kina dhe Rusia.
Ai kishte të drejtë që u takua me Putin dhe kërkoi të rindërtonte vijat e kuqe të SHBA.
Sa i përket perspektivës së “marrëdhënieve të përmirësuara ndjeshëm”, tha Biden, “ne do ta zbulojmë”.
Në të vërtetë ne do ta bëjmë, por nuk ka asnjë arsye për të besuar se rezultati do të ndryshojë nga përpjekjet e mëparshme të SHBA për bashkëpunim me Putin.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al