Angela Merkel tha se ishte “e trishtuar” që kolegët e saj udhëheqës të BE-së rrëzuan idenë e saj që blloku të mbajë samitin e tij të parë me Vladimir Putin që nga aneksimi i Krimesë nga Rusia 2014.
Ajo tregoi, tha ajo, se “ne thjesht nuk i besojmë shumë njëri-tjetrit”.
Ishte një zhgënjim i rrallë nga një politikane e njohur për vetë-disiplinën dhe këndimin e saj.
Megjithatë, ajo nxori në pah shenjat e mbetura nga një iniciativë franko-gjermane që shkaktoi emocione të forta dhe jo pak zemërim – madje edhe midis aleatëve më të ngushtë të Merkel.
Merkel do të tërhiqet këtë vit pas 16 vitesh si kancelare, dhe diskutimet e nxehta të kësaj jave nuk ishin ajo që pritej.
“Ajo e llogariti keq ndikimin që mund të sjellë”, tha Ulrich Speck, anëtar i vjetër vizitues në Fondin Gjerman Marshall të SHBA. “Ishte një shenjë se fuqia e saj po zbehet.”
Takimi i nivelit të lartë BE-Rusi ishte iniciativa e dytë e politikës së jashtme Merkel e gabuar këtë vit. Një marrëveshje e madhe investimi BE-Kinë që ajo kishte mbështetur “u ngri” në Mars nga Parlamenti Evropian pasi Kina sanksionoi pesë eurodeputetë.
“Merkel në mënyrë efektive është një rosë e çalë”, tha Speck.
E irrituar dukshëm, ajo hodhi poshtë sugjerimin e disa shteteve të BE-së se ajo dhe Macron po bënin “lëshime falas” ndaj Rusisët. “Unë dua ta bëj të qartë se bisedime të tilla me presidentin rus nuk janë një lloj shpërblimi,” tha ajo në një konferencë shtypi pas samitit.
Për kundërshtarët politikë të Merkel në Gjermani, diskutimi nxori në pah dëmin kolateral të shkaktuar nga Nord Stream 2, tubacioni i mbështetur nga Berlini i cili do të sjellë gazin rus direkt në Gjermani dhe që shumë e shohin si rritjen e mbështetjes së Evropës në energjinë ruse.
Pas samitit, Merkel tha se kjo nuk ishte, një çështje e një “fillimi të ri” në marrëdhëniet BE-Rusi, por në vend të kësaj gjetje e mënyrës më të mirë për të zgjidhur konfliktet aktuale.
Diplomatët thanë se Merkel ndoshta e ndjente se samiti i kësaj jave ishte mundësia e saj e fundit për të vendosur BE-në në një drejtim të angazhimit më të ngushtë përpara se ajo të largohej nga skena politike.
Gjermania gjithashtu duket se i ka nënvlerësuar ndjeshmëritë e vendeve anëtare gjeografikisht afër Rusisë.
Përgjigja Balltike ishte veçanërisht e fuqishme, ndërsa disa vende, të tilla si Hollanda, ishin të vendosura se nuk do të uleshin në të njëjtën tryezë me Putinin.
Akoma, ky nuk është aspak fundi i historisë. Republika Çeke dhe Hollanda kanë treguar që nuk janë domosdoshmërisht kundër një samiti midis presidentëve të Komisionit Evropian dhe Këshillit dhe Putin.
Dhe Sanna Marin, kryeministrja e Finlandës, tha se çështja ende nuk ishte zgjidhur. “Dje nuk ishte koha e duhur, por mendoj se do ta diskutojmë këtë më tej.”
Përkthyer dhe përshtatur nga Financial Times/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Lufta” për karrigen e Merkelit
‘Kriza ekzistenciale’ e Evropës!
