Një nga fotografitë më emblematike politike të kohëve të fundit është marrë gjatë një samiti të G7 në Kanada në 2018.
Duke u përkulur përpara në një tryeze me duart e shtrira, një fytyrë e zymtë Angela Merkel përballet me Donald Trump, i cili ulet me krahët e tij të palosur, duke refuzuar ta shohe ne sy.
Emmanuel Macron dhe kryeministri japonez, Shinzo Abe, qëndrojnë në krah të kancelares gjermane.
Teksa zonja Merkel përgatitet të japë dorëheqjen si kancelare pas zgjedhjeve gjermane të së dielës tjetër, pas 16 vitesh, bashke me te largohet edhe një kështjellë e vlerave liberale në kohë të trazuara.
Mes nacionalizmit të ringjallur dhe polarizimit të thellë politik në perëndim, udhëheqësja më jetëgjatë dhe më me ndikim evropian i shekullit 21 ka qenë një mbajtës standardi jetik për një mënyrë konsensuale, të bazuar në rregulla për të bërë politikë në skenën botërore.
Vendimi i saj i famshëm për të mbajtur kufijtë e Gjermanisë të hapur për refugjatët sirianë në vitin 2015 tregoi një zemërgjerësi shpirtërore dhe dhembshurie për të cilën duhet të aspirojnë të gjitha demokracitë perëndimore.
Por përtej përmbysjeve të viteve të fundit, trashëgimia e përgjithshme e kancelares së parë femër të Gjermanisë është më komplekse dhe enigmatike.
Brenda vendit, Merkelizmi u bë sinonim i një politike ekumenike dhe menaxheriale në qendër.
Rrëzimi financiar global zbuti instinktet neoliberale ekonomike të Merkel, dhe gjatë 12 nga 16 vitet e saj si kancelare ajo drejtoi një “koalicion të madh” Demokristian-Social Demokrat.
Kjo pengoi përpjekjet e kundërshtarëve të saj të qendrës së majtë për ta paraqitur veten si një alternativë të veçantë dhe e lejoi atë të korrte shpërblimet politike të politikave të suksesshme, siç është një pagë e re minimale-e cila ishte një kusht i SPD-së për të hyrë në koalicion në 2013.
Edhe pse pbindjet ishin të vështira për t’u përcaktuar, një paqartësi, fleksibilitet dhe butësi e llogaritur u bë sekreti i suksesit të saj.
Katër zgjedhje federale fitimtare dëshmuan për efikasitetin e një qasjeje të natyrshme të kujdesshme. Por së fundmi shkrimi i saj nuk ka dalë në lindjen më të varfër, ku nacionalistët e djathtë të AfD -së kanë gëzuar sukses të rëndësishëm mes zhgënjimit në rritje.
Stili funksionoi për shumë nga krizat që erdhën në rrugën e Merkel.
Në Evropë, aftësitë e saj për ndërtimin e konsensusit kanë qenë kryesisht një pasuri e madhe, veçanërisht në sigurimin e solidaritetit fiskal midis shteteve anëtare të Bashkimit Evropian gjatë pandemisë Covid-19.
Por masat shtrënguese ndëshkuese të detyruara ndaj shteteve të Evropës jugore gjatë krizës së borxhit evropian në fillim të viteve 2010-të këmbëngulura nga Merkel dhe ministri i saj i atëhershëm i financave, Wolfgang Schäuble-ishte thellësisht i gabuar dhe antidemokratik dhe nuk arriti të adresonte të metat e vërteta në ekonomi. arkitektura e eurozonës.
Reagimi ndihmoi në nisjen e një epoke të trazirave politike dhe kryengritjeve populiste, dhe solli nacionalizmin përsëri në modë.
Kohët e fundit, kundërshtarët e partisë së Gjelbër të Merkel kanë të drejtë të kritikojnë afatin e ngadaltë për t’i dhënë fund varësisë së vendit nga qymyri dhe mungesën e fuqisë financiare për të mundësuar një tranzicion të drejtë të gjelbër.
Në lidhje me Kinën, oreksi i së cilës për eksportet gjermane mbështeste modelin e saj ekonomik, ajo ka ndjekur një politikë të akomodimit fitimprurës që duket jashtë hapit me ndryshimin e kohëve gjeopolitike.
Sidoqoftë, statusi i zonjës Merkel si një nga udhëheqësit politike më të frikshëm, më të aftë dhe më të sigurt të kohëve moderne është përtej diskutimit.
Në shekullin 21, asnjë udhëheqës tjetër nuk i afrohet.
Gjatë një periudhe të gjatë qëndrimi të përmirësuar vetëm nga Otto von Bismarck, ajo ndoshta kishte një shans për të formuar epokën e saj më shumë sesa ajo.
Por prania e saj sigurisht e qëndrueshme dhe konstruktive në politikën e perëndimit do të mungojë keq.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Lufta” për karrigen e Merkelit
“Liritë demokratike anembanë globit po sulmohen”
‘Kriza ekzistenciale’ e Evropës!
